Μία από τις διακηρυγμένες προτεραιότητες της Ουάσινγκτον είναι να ευθυγραμμίσει πίσω της ολόκληρη την αμερικανική ήπειρο, ως απαραίτητη «βάση» για την ανασύνταξη των ΗΠΑ και την ανακοπή της πτωτικής πορείας τους στη διεθνή αρένα. Δεδομένης όμως της αντίδρασης του Καναδά και του Μεξικού, η διοίκηση Τραμπ επικεντρώνεται για την ώρα στη διάσωση των στενότερων συμμάχων της, όπως ο ακροδεξιός Αργεντίνος πρόεδρος Μιλέι, και στη στοχοποίηση χωρών που θεωρεί πιο ευάλωτες, με πρώτες τη Βενεζουέλα και την Κολομβία.
Βέβαια στην περίπτωση της Αργεντινής δεν χρησιμοποιούνται κανόνια, αλλά δισεκατομμύρια δολάρια, που «επενδύονται» από την Ουάσινγκτον για να αποτραπεί μια ανοιχτή χρεοκοπία εξαιτίας της καταστροφικής πολιτικής του Μιλέι – και έτσι αυτός να παραμείνει στην εξουσία. Διότι, όπως έγραφε ο Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα, «οι ΗΠΑ χρειάζονται ένα ανάχωμα στη Νότια Αμερική προκειμένου να συγκρατήσουν την προέλαση των κινεζικών αγορών, καθώς και ορισμένα κρίσιμα ορυκτά που διαθέτει η Αργεντινή»*. Αυτός ο στόχος επιτεύχθηκε, έστω και προσωρινά – στο διπλανό άρθρο των Φιέρο και Βιντάλ εξηγείται το πώς και το γιατί.
Βενεζουέλα και Κολομβία στο στόχαστρο
Για τους λοιπούς άμεσους στόχους των ΗΠΑ έχουν επιστρατευθεί πιο παραδοσιακά μέσα: η βορειοαμερικανική αρμάδα που αρμενίζει προκλητικά στα ανοιχτά της Βενεζουέλας ενισχύεται περαιτέρω με την έλευση του αεροπλανοφόρου «Τζέραλντ Φορντ». Και έχει ήδη πραγματοποιήσει τουλάχιστον 7 δολοφονικές επιθέσεις εναντίον πλοιαρίων σε διεθνή ύδατα. Οι παράνομες στρατιωτικές επιθέσεις εναντίον αόπλων, και μάλιστα χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τις ακτές των ΗΠΑ, κατέληξαν στη δολοφονία τουλάχιστον 32 ατόμων – μεταξύ των οποίων και ψαράδες από το Τρινιντάντ… Επιπλέον, ο ίδιος ο Τραμπ δήλωσε δημόσια ότι έχει εξουσιοδοτήσει τη CIA «να δραστηριοποιηθεί» στη χώρα αυτή (η οποία διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο, και το θράσος να μην τα παραδίδει στις ΗΠΑ!).
Πρόσφατα στο στόχαστρο μπήκε και η Κολομβία, αφού ο πρόεδρός της Γκουστάβο Πέτρο πραγματοποίησε μια «προκλητική» ομιλία στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, καλώντας σε ενεργητική αποτροπή της γενοκτονίας στη Γάζα και κατηγορώντας ΗΠΑ και ΝΑΤΟ ως εξίσου ενόχους με το Ισραήλ. Μίλησε επίσης για τον αποτυχημένο «πόλεμο κατά των ναρκωτικών» που επέβαλλαν οι ΗΠΑ επί δεκαετίες, με πραγματικό στόχο να συνεχιστεί η εξάρτηση των λατινοαμερικάνικων χωρών και η καταλήστευση του πλούτου τους. Και πρόσθεσε ότι ο Τραμπ δεν χρειάζεται να ψάχνει ενόχους στη Λατινική Αμερική, δεδομένου ότι τα μεγάλα αφεντικά του διεθνούς εμπορίου ναρκωτικών ζουν ανενόχλητα στη Νέα Υόρκη, το Μαϊάμι, τη Μαδρίτη και το Ντουμπάι…
Ασυντόνιστη αντίδραση των Λατινοαμερικάνων
Από την πλευρά του, ο Βενεζουελάνος πρόεδρος Μαδούρο παρουσίασε ως δύναμη αποτροπής μερικούς ρωσικής κατασκευής αντιαεροπορικούς πυραύλους, και κάλεσε στη συγκρότηση διεθνούς εθελοντικής δύναμης για την υπεράσπιση της χώρας του σε περίπτωση εισβολής των ΗΠΑ. Βέβαια είμαστε ακόμη πολύ μακριά από τη σύμπηξη ενός αντιιμπεριαλιστικού μετώπου των χωρών και λαών της περιοχής. Φαίνεται και από τη στάση του Κολομβιανού προέδρου, που (όπως και οι Λούλα, Μπόριτς κ.ά.) δηλώνει μεν αλληλέγγυος με τον απειλούμενο λαό της Βενεζουέλας, αλλά όχι με την κυβέρνηση Μαδούρο, την οποία καλεί να αποδείξει ότι δεν έκανε νοθεία στις εκλογές…
Ακόμη κι έτσι, ο Πέτρο δεν κερδίζει τίποτα: είναι χαρακτηριστική η άρνηση του αεροδρομίου της Μαδρίτης να ανεφοδιάσει το κολομβιανό προεδρικό αεροσκάφος με καύσιμα στη διάρκεια πρόσφατου ταξιδιού προς τη Σαουδική Αραβία! Ως πρόσχημα χρησιμοποιήθηκε ένα φιρμάνι των ΗΠΑ που απαγορεύει την παροχή διευκολύνσεων σε «μη φιλικούς» ηγέτες. Πρόκειται για μια ακόμη παράνομη διαταγή, που όμως η Ουάσινγκτον απαιτεί να εφαρμόζεται παγκοσμίως. Η διοίκηση Τραμπ αποφάσισε επίσης να παγώσει τα περιουσιακά στοιχεία του Κολομβιανού προέδρου και της οικογένειάς του στις ΗΠΑ. Έχει ενδιαφέρον η απάντηση του Πέτρο: «Αδίκως μπήκε σε κόπο ο πρόεδρος Τραμπ. Δεν διαθέτουμε περιουσιακά στοιχεία στις ΗΠΑ.». Η προσωπική εντιμότητα του Γκουστάβο Πέτρο είναι παροιμιώδης, αλλά μάλλον δεν αρκεί μπροστά στην κλιμακούμενη βορειοαμερικανική επιβουλή. Όσο η λατινοαμερικάνικη αντίσταση παραμένει ασυντόνιστη (με ευθύνη των δυνάμεων που διακηρύττουν ότι θέλουν μια διαφορετική ρότα), εύκολα θα αλωνίζει η σύγχρονη εκδοχή της «διπλωματίας» των κανονιοφόρων.
* «Είναι η πολιτική, ηλίθιε» (φύλλο 747).
