Ήταν πολύ άθλιοι οι Ευρωβουλευτές των νεοφιλελεύθερων κομμάτων της Ευρώπης που έσταζαν δηλητήριο, με τακτ ή άνευ, εναντίον της Ελλάδας και όχι μόνο του πρωθυπουργού. Αλλά δεν είναι δύσκολο να καταλάβει ένας ενημερωμένος πολίτης πού εδράζεται ένας τόσο συντονισμένος και απροκάλυπτος ανθελληνισμός.
Οι πολιτικοί αυτοί είναι δέσμιοι του γεγονότος ότι δεν είπαν ποτέ την αλήθεια στους λαούς που εκπροσωπούν.
Δεν είπαν ποτέ ότι επί δεκαετίες στήριζαν χωρίς κανένα έλεγχο, χωρίς καμία αντίρρηση, ένα σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα. Ότι στήριζαν ανεπιφύλακτα, και με πολλά δισεκατομμύρια ευρώ των λαών τους, για τα οποία κόπτονται τόσο πολύ σήμερα, τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, που σπαταλούσαν και λεηλατούσαν τα ευρωπαϊκά δάνεια και τις επιδοτήσεις που μοιράζονταν ανεξέλεγκτα στους ημέτερους.
Δεν είπαν γιατί έδωσαν τα δάνεια και πού πήγαν τα δάνεια. Τόσα δάνεια σε μια μικρή χώρα που δεν έχει καμία δυνατότητα με οποιοδήποτε ρυθμό ανάπτυξης να τα αποπληρώσει.
Δεν είπαν ότι οι μισθοί και οι συντάξεις στην Ελλάδα καλύπτονταν από τα δημόσια έσοδα, προτού λεηλατηθούν και αποδιοργανωθούν τα ασφαλιστικά ταμεία, προτού η αναγκαστική λιτότητα μειώσει τα εισοδήματα και κατά προέκταση τα φορολογικά έσοδα και τις ασφαλιστικές εισφορές.
Δεν είπαν ποτέ στους λαούς τους ότι ένα μεγάλο μέρος απ’ αυτά τα κονδύλια επέστρεφε στα κρατικά ταμεία τους, στις τράπεζεςκαι τις επιχειρήσεις τους με τη μορφή τόκων και αγοράς προϊόντων που είτε η χώρα δεν χρειαζόταν είτε η χώρα ακριβοπλήρωνε με υπερτιμολογήσεις.
Δεν είπαν ποτέ στους λαούς τους ότι στους όρους που επιβάλανε στην Ελλάδα για να της δίνουν δάνεια και επιδοτήσεις, δεν περιλαμβανόταν η απαίτηση για καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής, αλλά περιλαμβανόταν η συρρίκνωση του παραγωγικού της τομέα. Ότι σ’ αυτό το χρονικό διάστημα καμία σοβαρή επένδυση δεν έκαναν στην Ελλάδα που θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας και θα ενίσχυε την παραγωγική της βάση. Ότι, αντιθέτως, επιβάλανε στην Ελλάδα να αγοράζει όπλα που ενδεχομένως δεν χρειαζόταν, αφού είναι στην ομπρέλα προστασίας του ΝΑΤΟ, και ότι χάρη στις διεφθαρμένες κυβερνήσεις τις οποίες στήριζαν με κάθε μέσο, αποσπούσαν κοψοχρονιά τις σημαντικότερες ελληνικές δημόσιες επιχειρήσεις, που είναι όχι μόνο κερδοφόρες, όπως ο ΟΤΕ, αλλά έχουν και στρατηγική σημασία για τη χώρα.
Δεν λένε ότι μας διέλυσαν
Δεν είπανε ποτέ ότι επιβάλανε στη χώρα την αποδιάρθρωση της αγροτικής της οικονομίας.Ότι με την κοινή ευρωπαϊκή αγροτική πολιτική, επιδοτήσανε το ξερίζωμα των αμπελιών, το κόψιμο 14.000, σε σύνολο 16 χιλιάδων, αλιευτικών σκαφών και επιβάλανε πολλές άλλες «μεταρρυθμίσεις» με τις οποίες υπονομεύσανε ακόμα και την διατροφική μας αυτάρκεια, με αποτέλεσμα να τρώμε πατάτες, κρεμμύδια, λεμόνια, τυρί, κρέας και γάλα από το εξωτερικό.
Δεν είπαν ποτέ στους λαούς τους ότι δώσανε στους διαπλεκόμενους πολιτικούς εξωφρενικά μεγάλες μίζες για να προωθήσουν στη φτωχή Ελλάδα τα πανάκριβα υποβρύχια, τανκς, επικοινωνιακά συστήματα κ.λπ., με πρώτες τις γερμανικές εταιρίες. Ούτε είπαν, βέβαια, ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι στις δωροδοκίες προστατεύθηκαν από τις μητροπόλεις, όπως ο περιβόητος Χριστοφοράκος της Siemens, που ενώ ομολόγησε τις μίζες ζει ελεύθερος και ωραίος στη Γερμανία. Και ότι ποτέ δεν έδωσαν στην ελληνική δικαιοσύνη τα ονόματα των πολιτικών και των κρατικών παραγόντων που αυτοί δωροδόκησαν με δισεκατομμύρια ευρώ. Θυμίζω χαρακτηριστικά, πέρα από το «άλλοθι» Τσοχατζόπουλου, ότι ένας αναπληρωτής γενικός στο υπουργείο Άμυνας, χωρίς καν δικαίωμα υπογραφής, είχε 13.000.000 δολάρια, από μίζες, σε τράπεζα της Σιγκαπούρης! Μπορεί εύκολα να φανταστεί κανείς τι τεράστια ποσά πήγαν σε κόμματα, υπουργούς, μέλη επιτροπών προμηθειών και διαμεσολαβητών, ενίοτε και συνδικαλιστών, από τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες.
Γιατί δεν λένε στους λαούς τους, τι τους εμποδίζει να αποκαλύψουν τους μιζαδόρους; Αυτοί που κουνάνε συνέχεια το χέρι στην Ελλάδα, οι αδιάφθοροι, οι δημοκράτες και οι ακραιφνείς ευρωπαΐστες, γιατί δεν ξεμπροστιάζουν τους διεφθαρμένους;
Δεν είπαν ποτέ στους λαούς τους ότι σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΣΑ, οι Έλληνες για να ζήσουν εργάζονται περισσότερες ώρες από κάθε άλλον Ευρωπαίο, ότι οι μισθοί και οι συντάξεις τους ήταν πολύ πιο κάτω από της Γερμανίας, της Ολλανδίας ή της Φινλανδίας, ενώ τα αντίστοιχα προϊόντα αυτών των χωρών πουλιούνται πολύ πιο ακριβά στην Ελλάδα από όσο στις χώρες παραγωγής τους.
Δεν είπαν ποτέ ότι ο ελληνικός δημόσιος τομέας είναι μικρότερος από τις περισσότερες αναπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Ούτε είπαν ότι τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, οι τηλεπικοινωνίες, η ενέργεια, η υγεία, η πολεμική βιομηχανία και πολλοί άλλοι νευραλγικοί τομείς, στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, είναικρατικοί ή αυστηρά «εθνικοί» οργανισμοί, προστατευμένοι από το κράτος.
Ούτε είπαν στους λαούς τους ότι ενθάρρυναν τη διαφυγή των κεφαλαίων από την Ελλάδα και την τοποθέτησή τους στις γερμανικές, αγγλικές, γαλλικές και λοιπές τράπεζες. Και κρύβουν ότι με αυτό τον τρόπο ενίσχυσαν και διευκόλυναν τη φοροδιαφυγή.
Κι όταν αναφέρουν στα δήθεν πετυχημένα παραδείγματα, χώρες σαν τη Λετονία, γιατί δεν λένε πόσο μειώθηκε ο πληθυσμός της Λετονίας με το πρόγραμμα «εξυγίανσής» της και με τι μισθούς και συντάξεις φυτοζωεί ο λαός της; Και γιατί δεν αναφέρουν ποια είναι τα αποτελέσματα των ευρωπαϊκών πολιτικών τους στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και άλλες χώρες που βυθίστηκαν στη στασιμότητα και τη φτώχεια; Και γιατί δεν λένε πόσο οφείλεται στις πολιτικές τους η άνοδος της ακροδεξιάς, του νεοφασισμού και του ρατσισμού στην Ευρώπη; Και γιατί δεν λένε σε τι χάλι βρίσκονται οι αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία;
Γιατί δεν λένε στους λαούς τους ότι τα τεράστια ρεύματα μεταναστών δημιουργήθηκαν μετά την εφαρμογή των πολιτικών τους στην εγγύς Ανατολή και την Αφρική; Ότι συμμετέχουν, μαζί με τους Αμερικάνους, τους Σαουδάραβες, τους Ισραηλινούς και τους Καναδούς, στους βομβαρδισμούς και στη διάλυση της Παλαιστίνης, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Συρίας, της Λιβύης, της Υεμένης, του Πακιστάν, της Σομαλίας, του Σουδάν, του Τσαντ, του Μάλι κ.ά.; Και γιατί δεν λένε ότι η Ελλάδα, με τις μικρές της δυνάμεις, σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος των συνεπειών αυτών των πολιτικών που αποφασίζονται και εφαρμόζονται ερήμην της;
Διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα
Δεν λένε, λοιπόν, στους λαούς τους την αλήθεια. Λένε μόνο ψέματα. Χοντρά ψέματα. Στήριξαν όλα τα εγχώρια τσακάλια επί δεκαετίες για να καταχρεωθεί και να υποταχθεί η χώρα, για να λεηλατηθεί και να φτωχοποιηθεί, για να διασυρθεί και να ξεφτιλιστεί.
Δεν λένε στους λαούς τους ότι εξ αιτίας των Μνημονίων εκατομμύρια άνθρωποι είναι χωρίς δουλειά, ότι διαλύθηκε το εμπόριο, ότι έκλεισαν εκατοντάδες χιλιάδες βιοτεχνίες και καταστήματα, ότι αυτοκτόνησαν ήδη χιλιάδες άνθρωποι από απελπισία, ότι γέμισε η χώρα άστεγους που κοιμούνται στα πεζοδρόμια και νοικοκυραίους που περιμένουν στις ουρές για τα συσσίτια, ότι εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα, θέρμανση και ύδρευση!
Δεν λένε ότι το 65% των νέων είναι χωρίς δουλειά και πολλοί αναγκάζονται ταπεινωμένοι να ξενιτευτούν, αφήνοντας την πατρίδα τους να γερνάει και να καταρρέει.
Εάν δεν φταίνε οι πολιτικές που εκπονήθηκαν και επιβλήθηκαν με νόμους, οδηγίες, εκβιασμούς και εξαγορές, αλλά φταίει ο ελληνικός λαός, γιατί δεν επενέβησαν νωρίτερα, να βάλουν ένα φρένο στην καταστροφή που ήταν ορατή εδώ και πολλά χρόνια;
Και γιατί δεν λένε στους λαούς τους πόσα έχει κερδίσει η Γερμανία από τις συναλλαγές της με τη μικρή Ελλάδα;
Σκύλιασαν με το δημοψήφισμα, οι δημοκράτες. Και έλεγαν και ξαναέλεγαν στην Ευρωβουλή ότι και οι Έλληνες πρέπει να σεβαστούν τη θέληση των άλλων λαών της Ευρώπης. Εντάξει. Ας προκηρύξουν δημοψηφίσματα κι ας μας αφήσουν να μιλήσουμε στους λαούς τους, να τους εξηγήσουμε με αριθμούς και στοιχεία τι συμβαίνει και, μετά, ας ψηφίσουν. Όχι με το μονόλογό τους, ούτε με την παραπληροφόρηση και τη λάσπη χωρίς αντίκρουση.
Και δεν είναι καθόλου δημοκρατικό, έτσι κι αλλιώς, να έχει το δικαίωμα ένας λαός να αποφασίζει για το θάνατο ενός άλλου. Δημοκρατική είναι η αλληλεγγύη. Δημοκρατική είναι και η αναγνώριση και ανάληψη της ευθύνης για την κατάσταση του άλλου. Αλλά αυτοί οι Ευρωπαίοι είναι συνηθισμένοι σ’ αυτό το μοντέλο δημοκρατίας τους. Όπως δημοκρατικά αποφάσισαν οι προηγούμενοί τους να αιματοκυλήσουν την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο σε δύο παγκόσμιους πολέμους με 100.000.000 νεκρούς. Και το ίδιο δημοκρατικά αποφάσισαν στις μέρες μας να βομβαρδίσουν το Ιράκ και τη Λιβύη. Πάντοτε για χάρη της δημοκρατίας, της ανάπτυξης, της προόδου και του εκπολιτισμού των μικρών και αδύναμων.
Όπως είναι δημοκρατικό, να ελέγχονται τα μέσα μαζικής ενημέρωσηςαπό μερικές οικογένειες πλουσίων, ελέω διαπλοκής, για να κάνουν πλύση εγκεφάλου στους πολίτες.
Το Όχι των Ελλήνων ήταν ό,τι πιο δημοκρατικό συνέβη στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Μια γενναία πράξη αντίστασης όχι μόνο στην υποτέλεια, αλλά και στο ψέμα τους. Κι από ό,τι γίνεται, μέσα κι έξω από την Ελλάδα, το μόνο αληθινό είναι αυτό το ΟΧΙ, το λαϊκό!
Στέλιος Ελληνιάδης
