Έκκληση συμπαράστασης μετά από 20 μέρες απεργίας
Δεκαοχτώ ημέρες απεργίας έκλεισαν χτες οι εργαζόμενοι στην Ελληνική Χαλυβουργία του Ασπρόπυργου. Δημοσιεύουμε χαρακτηριστικό απόσπασμα από την έκκληση για συμπαράσταση που ψήφισαν, ομόφωνα, στη γενική τους συνέλευση στις 16/11:
«Εμείς, οι 400 εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας, απεργούμε σαν μια γροθιά για 16η μέρα και συνεχίζουμε. Πίσω δεν κάνουμε, διαλέξαμε τον δρόμο της τιμής και της αξιοπρέπειας, υπερασπίζουμε το ψωμί και το μέλλον των παιδιών μας. Δεν γυρνάμε για δουλειά μέσα στη φωτιά και το σίδερο για 500 ευρώ. Απαιτούμε να επιστρέψουν στη δουλειά οι 34 απολυμένοι συνάδελφοί μας. Ο αγώνας μας, αφορά όλους τους εργαζόμενους.
Η εργοδοσία της Ελληνικής Χαλυβουργίας λειτουργεί σαν λαγός των βιομηχάνων. Είναι η πρώτη βιομηχανία στην Αττική που με εκβιασμό για τις θέσεις εργασίας επιχειρεί να εφαρμόσει το 5ωρο, ελαστικές σχέσεις εργασίας, το ωρομίσθιο, απλήρωτες υπερωρίες, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Οι απολύσεις έγιναν για τρομοκρατία, επειδή ομόφωνα η γενική μας συνέλευση απέρριψε την απαίτηση της εργοδοσίας να δουλεύουμε 5ωρο με 40% μείωση των αποδοχών.
Η παραγωγή με τη σκληρή δουλειά μας, τα καθημερινά εργατικά ατυχήματα και με νεκρό συνάδελφό μας πέρυσι, από 196.000 τόνους έφτασε στους 266.000 τόνους.
Τα κέρδη του βιομήχανου Μάνεση είναι αμύθητα. Ο ίδιος, όμως, συνεχίζει να εκβιάζει ότι αν δεν δεχθούμε να δουλέψουμε σαν σκλάβοι, θα απολύσει 180 ακόμη εργαζόμενους.
Οι χαλυβουργοί του δώσαμε την απάντηση που πρέπει. Νικήσαμε το φόβο, τους εκβιασμούς, την απειλή της πείνας. Κατεβήκαμε σε απεργία.
Είμαστε όρθιοι, είμαστε ήδη νικητές, δεν μπορεί κανείς να μας λυγίσει. Οι βιομήχανοι στα γύρω εργοστάσια περίμεναν να έχουμε κουραστεί, να έχουμε πάει για δουλειά με σκυμμένο το κεφάλι, να έχουμε υπογράψει 5ωρο. Ο βιομήχανος Μάνεσης ομολόγησε ότι δεν περίμενε τέτοιο αγώνα! Αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουν αστείρευτη δύναμη. 16 μέρες, όλο το 24ωρο με βάρδιες περιφρουρούμε την απεργία μας. Ένιωσαν τη δύναμή μας και εμείς μάθαμε περισσότερα. Ξεχωρίζουμε τους φίλους από τους εχθρούς…».
«Εμείς, οι 400 εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας, απεργούμε σαν μια γροθιά για 16η μέρα και συνεχίζουμε. Πίσω δεν κάνουμε, διαλέξαμε τον δρόμο της τιμής και της αξιοπρέπειας, υπερασπίζουμε το ψωμί και το μέλλον των παιδιών μας. Δεν γυρνάμε για δουλειά μέσα στη φωτιά και το σίδερο για 500 ευρώ. Απαιτούμε να επιστρέψουν στη δουλειά οι 34 απολυμένοι συνάδελφοί μας. Ο αγώνας μας, αφορά όλους τους εργαζόμενους.
Η εργοδοσία της Ελληνικής Χαλυβουργίας λειτουργεί σαν λαγός των βιομηχάνων. Είναι η πρώτη βιομηχανία στην Αττική που με εκβιασμό για τις θέσεις εργασίας επιχειρεί να εφαρμόσει το 5ωρο, ελαστικές σχέσεις εργασίας, το ωρομίσθιο, απλήρωτες υπερωρίες, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Οι απολύσεις έγιναν για τρομοκρατία, επειδή ομόφωνα η γενική μας συνέλευση απέρριψε την απαίτηση της εργοδοσίας να δουλεύουμε 5ωρο με 40% μείωση των αποδοχών.
Η παραγωγή με τη σκληρή δουλειά μας, τα καθημερινά εργατικά ατυχήματα και με νεκρό συνάδελφό μας πέρυσι, από 196.000 τόνους έφτασε στους 266.000 τόνους.
Τα κέρδη του βιομήχανου Μάνεση είναι αμύθητα. Ο ίδιος, όμως, συνεχίζει να εκβιάζει ότι αν δεν δεχθούμε να δουλέψουμε σαν σκλάβοι, θα απολύσει 180 ακόμη εργαζόμενους.
Οι χαλυβουργοί του δώσαμε την απάντηση που πρέπει. Νικήσαμε το φόβο, τους εκβιασμούς, την απειλή της πείνας. Κατεβήκαμε σε απεργία.
Είμαστε όρθιοι, είμαστε ήδη νικητές, δεν μπορεί κανείς να μας λυγίσει. Οι βιομήχανοι στα γύρω εργοστάσια περίμεναν να έχουμε κουραστεί, να έχουμε πάει για δουλειά με σκυμμένο το κεφάλι, να έχουμε υπογράψει 5ωρο. Ο βιομήχανος Μάνεσης ομολόγησε ότι δεν περίμενε τέτοιο αγώνα! Αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουν αστείρευτη δύναμη. 16 μέρες, όλο το 24ωρο με βάρδιες περιφρουρούμε την απεργία μας. Ένιωσαν τη δύναμή μας και εμείς μάθαμε περισσότερα. Ξεχωρίζουμε τους φίλους από τους εχθρούς…».
Σχόλια