«Αναγκαστήκαμε, άλλοι από τον Νοέμβριο και οι περισσότεροι από τον Δεκέμβριο του 2010, να κάνουμε επίσχεση εργασίας, πιστεύοντας ότι με την κίνηση αυτή θα ευαισθητοποιηθεί, έστω και καθυστερημένα, η εργοδότρια εταιρία. Και πάλι, όμως, καμία αντίδραση! Η επίσχεση εργασίας μας συνεχίζεται μέχρι σήμερα, βρισκόμαστε ουσιαστικά στο δρόμο και αντιμετωπίζουμε την εξοργιστική σιωπή των εργοδοτών μας, αλλά και την σκανδαλώδη αδιαφορία του κράτους».
Με επιστολή τους στους αρχηγούς των κομμάτων, τους τοπικούς βουλευτές, αλλά και τη ΓΣΕΕ και το τοπικό Εργατικό Κέντρο, οι εργαζόμενοι στο σούπερ μάρκετ Ατλάντικ του Ναυπλίου προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν τους αρμόδιους, για την πολύμηνη ομηρία που βιώνουν. Δεν έχουν αυταπάτες.
«Όλους αυτούς τους μήνες, μας έχει δοθεί η εντύπωση ότι είμαστε “στα αζήτητα”. Στα αζήτητα των εργοδοτών μας, οι οποίοι αφού απέκτησαν μεγάλες ατομικές περιουσίες απαξίωσαν την εταιρία και δεν εμφανίζονται πλέον πουθενά, ενώ πολύ καλά γνωρίζουν τις προσπάθειες που καταβάλαμε για να κάνουμε το ΑΤΛΑΝΤΙΚ Ναυπλίου ένα από τα καλύτερα σούπερ μάρκετ σε πανελλαδικό επίπεδο, ενώ πολύ καλά γνωρίζουν τον καθημερινό ιδρώτα μας και τις εν γνώσει μας απλήρωτες υπερωρίες μας, ενώ πολύ καλά γνωρίζουν τις “καλύψεις” που, κατά καιρούς, παρείχαμε στην επιχείρηση για να αποφύγει συνέπειες απέναντι στον Νόμο.
Νιώθουμε, όμως, ότι είμαστε και “στα αζήτητα” της πολιτείας και του πολυδιαφημισμένου “κοινωνικού κράτους”. Το κοινωνικό αυτό κράτος το έχουμε ακουστά από την τηλεόραση αλλά εμείς δεν το συναντήσαμε ποτέ, ούτε αυτό μας έκανε την χάρη να έρθει προς συνάντησή μας…».
Γράφουν κι άλλα στην επιστολή τους οι εργαζόμενοι του Ναυπλίου: για την αυτόφωρη διαδικασία που δεν κινήθηκε κατά των εργοδοτών τους, αφού έκαναν γιορτές χωρίς Δώρο Χριστουγέννων, για τις φήμες περί «υψηλά ιστάμενων προστατών», αλλά μέχρι σήμερα κανείς από όλους τους παραλήπτες της επιστολής δεν ανταποκρίθηκε και δεν απάντησε.
Να προσθέσουμε και ένα εύγλωττο γεγονός που αφορά και την άλλη «εξουσία». Αν και ενημερώθηκαν πολλές φορές και από πολλούς διαφορετικούς εργαζόμενους σε σούπερ μάρκετ Ατλάντικ τα ΜΜΕ και ειδικά εκπομπές και δημοσιογραφικά γραφεία που, υποτίθεται, ασχολούνται με καταγγελτικές εκπομπές, μετά το αρχικό ενδιαφέρον… εξαφανίζονται. Οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να νιώθουν ότι ένα πέπλο σιωπής καλύπτει τον εργοδότη τους και τα σχέδιά του.
«Όλους αυτούς τους μήνες, μας έχει δοθεί η εντύπωση ότι είμαστε “στα αζήτητα”. Στα αζήτητα των εργοδοτών μας, οι οποίοι αφού απέκτησαν μεγάλες ατομικές περιουσίες απαξίωσαν την εταιρία και δεν εμφανίζονται πλέον πουθενά, ενώ πολύ καλά γνωρίζουν τις προσπάθειες που καταβάλαμε για να κάνουμε το ΑΤΛΑΝΤΙΚ Ναυπλίου ένα από τα καλύτερα σούπερ μάρκετ σε πανελλαδικό επίπεδο, ενώ πολύ καλά γνωρίζουν τον καθημερινό ιδρώτα μας και τις εν γνώσει μας απλήρωτες υπερωρίες μας, ενώ πολύ καλά γνωρίζουν τις “καλύψεις” που, κατά καιρούς, παρείχαμε στην επιχείρηση για να αποφύγει συνέπειες απέναντι στον Νόμο.
Νιώθουμε, όμως, ότι είμαστε και “στα αζήτητα” της πολιτείας και του πολυδιαφημισμένου “κοινωνικού κράτους”. Το κοινωνικό αυτό κράτος το έχουμε ακουστά από την τηλεόραση αλλά εμείς δεν το συναντήσαμε ποτέ, ούτε αυτό μας έκανε την χάρη να έρθει προς συνάντησή μας…».
Γράφουν κι άλλα στην επιστολή τους οι εργαζόμενοι του Ναυπλίου: για την αυτόφωρη διαδικασία που δεν κινήθηκε κατά των εργοδοτών τους, αφού έκαναν γιορτές χωρίς Δώρο Χριστουγέννων, για τις φήμες περί «υψηλά ιστάμενων προστατών», αλλά μέχρι σήμερα κανείς από όλους τους παραλήπτες της επιστολής δεν ανταποκρίθηκε και δεν απάντησε.
Να προσθέσουμε και ένα εύγλωττο γεγονός που αφορά και την άλλη «εξουσία». Αν και ενημερώθηκαν πολλές φορές και από πολλούς διαφορετικούς εργαζόμενους σε σούπερ μάρκετ Ατλάντικ τα ΜΜΕ και ειδικά εκπομπές και δημοσιογραφικά γραφεία που, υποτίθεται, ασχολούνται με καταγγελτικές εκπομπές, μετά το αρχικό ενδιαφέρον… εξαφανίζονται. Οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να νιώθουν ότι ένα πέπλο σιωπής καλύπτει τον εργοδότη τους και τα σχέδιά του.
Γ.Κ.
Σχόλια
