Δεν κρύβεται πια ότι η Δύση έχει κρίσεις πανικού σε βαθμό υστερίας. Συχνά δίνει την εντύπωση ότι φοβάται τους πάντες και τα πάντα. Κι ότι παίρνει τις αποφάσεις της υπό καθεστώς σύγχυσης και ανασφάλειας. Τι άλλο μπορεί να δείχνουν όλα αυτά τα αλλεπάλληλα μέτρα προστασίας, οι αυξημένοι εξοπλισμοί, η σωρεία κατασταλτικών νόμων, η λογοκρισία, οι διώξεις ακόμα και για μια ανάρτηση στο διαδίκτυο, οι φράχτες εκατοντάδων χιλιομέτρων, οι δασμοί σε βάρος του διεθνούς εμπορίου, οι παραβιάσεις των συνταγματικών εννοιών, οι αποκλεισμοί κρατών, εταιριών και ατόμων που δεν είναι εγκληματίες, οι απαγορεύσεις στην καλλιτεχνική έκφραση, η ισλαμοφοβία, ακόμα και η κομμουνιστοφοβία χωρίς καν κομμουνιστικά κράτη και κόμματα στην Ευρώπη και την Αμερική!
Αντιλήψεις και μέτρα που επενδύονται με ασύλληπτες ποσότητες ανούσιας σάλτσας από πολιτικούς αναξιόπιστους τύπου Φον ντερ Λάιεν, Μπορέλ, Μακρόν, Τζόνσον, Στόλτενμπεργκ, Μπέρμποκ και άλλων ομοίων, και αναπαράγονται αμάσητα από τα στημένα ΜΜΕ που έχουν χάσει κάθε ίχνος σοβαρότητας και εγκυρότητας. Κάθε νέα μέτρηση από δυτικούς οργανισμούς επιβεβαιώνει ότι έχει σμικρυνθεί πάρα πολύ το ποσοστό των πολιτών της Δύσης που εμπιστεύεται τα ΜΜΕ και το πολιτικό προσωπικό, αλλά αυτό δεν πτοεί τα κέντρα εξουσίας, οικονομικά και πολιτικά, που συνεχίζουν να κυβερνούν με την ίδια ασυνέπεια και αμετροέπεια και να κατευθύνουν την ενημέρωση των πολιτών με την ίδια έλλειψη ειλικρίνειας και πειστικότητας. Σύμφωνα με τους ειδικούς της επικοινωνίας, ο ξεπεσμός των δυτικών ΜΜΕ λιγότερο οφείλεται στην εξάπλωση του διαδικτύου και περισσότερο στην απαξίωσή τους από την ανεπάρκεια και άρνησή τους να ενημερώνουν τους αναγνώστες, ακροατές και θεατές με σωστή και αντικειμενική πληροφόρηση και όχι με ακατάσχετη παραπληροφόρηση.
Βέβαια, μπορεί να φαίνεται σε μια πρώτη ανάγνωση κάπως υπερφίαλο να αμφισβητεί κανείς τόσο έντονα την ευρωατλαντική αυτοκρατορία που κυβέρνησε το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας για εκατοντάδες χρόνια, αλλά δεν είναι κι αυτό συνέπεια της ευαπόδεικτης διαπίστωσης ότι η αυτοκρατορία συρρικνώνεται και μαδάει; Κι όταν, μάλιστα, έχει αρχίσει να τρέμει κιόλας σαν το ναρκομανή που δεν μπορεί να βρει τη δόση του;
Γιατί αυτό παθαίνει η Δύση. Δυνάμωσε και κυριάρχησε εξασφαλίζοντας δια της ισχύος, άμεσης και έμμεσης, τις δόσεις της, εκμεταλλευόμενη και λεηλατώντας την ανθρωπότητα, γεγονός που την ικανοποιούσε, την ηρεμούσε και της επέτρεπε να καλλιεργεί και να επιδεικνύει την ευμάρεια και την ανωτερότητά της. Αλλά τώρα πια δεν μπορεί να έχει με την ίδια άνεση και ευκολία τις ποσότητες από τις οποίες εξαρτήθηκε. Τα θύματα που είχε στη δούλεψή της, με το μαστίγιο, την εξαγορά, την περιφρόνηση και τον εκφοβισμό, από τους ιθαγενείς της Αμερικής, τους σκλάβους της Αφρικής, τους ανέγγιχτους της Ινδίας μέχρι τους κούληδες της Κίνας, αυξήθηκαν, δυνάμωσαν, ξύπνησαν και αυθαδίασαν.
Ξέρουν άραγε οι Ολλανδοί πόσο διαφορετικά τους βλέπουν σήμερα οι Ινδονήσιοι τους οποίους εκμεταλλεύτηκαν από το 1619 που ο Jan Pieterszoon Coen κατέστρεψε την Τζακάρτα μέχρι το 1941 που άρπαξαν το πόστο οι Ιάπωνες; Ξέρουν οι Βέλγοι πώς τους βλέπουν σήμερα οι Κονγκολέζοι των οποίων έκοβαν τα χέρια όταν δεν έβγαζαν αρκετό καουτσούκ; Ξέρουν οι Πορτογάλοι πώς τους βλέπουν σήμερα οι Βραζιλιάνοι; Ξέρουν οι Εγγλέζοι πώς τους βλέπουν οι Ινδοί; Ξέρουν οι Γάλλοι πώς τους βλέπουν οι Αλγερινοί και οι Αφρικανοί της Σαχάρας; Ξέρουν οι Γερμανοί πώς τους βλέπουν οι κάτοικοι της Ναμίμπια; Ξέρουν οι Ιάπωνες πώς τους βλέπουν οι σημερινοί Κινέζοι; Ή μήπως ξέρουν οι Αμερικάνοι -που ταΐζονται από το CNN, το Fox News, τους New York Times, την Washington Post και την Meta- ότι αυτές τις μέρες δεκάδες ηγέτες που εκπροσωπούν τις περισσότερες χώρες του κόσμου και τους περισσότερους ανθρώπους, αποδοκίμασαν χωρίς φόβο τις ΗΠΑ, και τη Δύση γενικότερα, από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ; Ξέρουν άραγε ότι αν οι ΗΠΑ αποσύρουν τις 800 στρατιωτικές βάσεις που έχουν σε όλη τη γη, κανένας δεν θα ασχολείται μαζί τους;
Ξεβόλεμα και δέος
Αυτή η νέα πραγματικότητα συγκλονίζει κάθε Δυτικό που αρχίζει να την αντιλαμβάνεται. Μερικοί αρνούνται να την αποδεχτούν, δεν θέλουν να πιστέψουν ότι ο κόσμος αλλάζει κι ότι δεν θα είναι αυτοί τα αιώνια αφεντικά. Κι ότι εφεξής, όσο αυτό εξελίσσεται, θα πρέπει να υφίστανται συνεχείς ουσιαστικές μεταβολές στον τρόπο ζωής τους και κυρίως στον τρόπο σκέψης τους προκειμένου να μην μείνουν εκτός της φάσης στην οποία μπαίνει και κινείται με όλο και πιο σταθερά βήματα η ανθρωπότητα. Όσοι άρχισαν να το συνειδητοποιούν έχουν κρίσεις πανικού. Απ’ αυτούς κάποιοι θέλουν να το αποτρέψουν με το μοναδικό τρόπο που γνωρίζει η Δύση, δηλαδή με πολεμικές ενέργειες, ακόμα και με ρίσκο να κατεδαφιστεί όλη η ανθρωπότητα. Κι άλλοι απλά είναι θολωμένοι, χωρίς να έχουν τα φόντα να καταλήξουν σε κάποια συμβιβαστική και συμβιωτική λύση.
Οι πολεμοχαρείς, τύπου Μπάιντεν, Χίλαρι Κλίντον, Τζόνσον και Στόλτενμπεργκ, έχουν πίσω τους όλη την πολεμική βιομηχανία και δεκάδες εκατομμύρια αφιονισμένους Δυτικούς πολίτες που ζουν ακόμα στο Μεσαίωνα και μισούν τους πάντες, για το χρώμα τους, την εθνικότητα, τη θρησκεία, την ανυπακοή τους. Οι Δυτικοί είναι συμφιλιωμένοι με τον όλεθρο και την καταστροφή. Έχουν κάνει άλλες δύο μεγάλες -και πολλές μικρότερες- απόπειρες να εξαφανίσουν το ανθρώπινο είδος με τον Α΄ και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συν τις γενοκτονίες σε Βιετνάμ κ.λπ. Μόνο που αυτή τη φορά αν κάνουν το ίδιο δεν θα είναι μόνο απόπειρα, γιατί με τα πυρηνικά θα είναι τετελεσμένο γεγονός. Αλλά οι Δυτικοί, μπροστά στον κίνδυνο να μην είναι επικυρίαρχοι, να μην είναι αφεντικά, να μην εξασφαλίζουν ανεμπόδιστα τις δόσεις τους, είναι ικανοί, με βάση την ιστορική εμπειρία, για το χειρότερο.
Οι πιο «μετριοπαθείς», αλλά όχι και ειρηνοποιοί, θεωρούν ότι με τοπικούς πολέμους θα καταφέρουν να διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία τους. Κι αυτοί εκπροσωπούν ένα μεγάλο κομμάτι του ευρωπαϊκού κοινωνικού χυλού που φτωχαίνει υπό την διοίκησή τους, αλλά δεν έχει και πολλές επιλογές μετά την πρόσκαιρη χαλάρωση που ένιωσε όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση.
Όλοι αυτοί, εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι, βλέπουν με δέος την αφύπνιση των άλλοτε υποτελών και φτηνών προμηθευτών της Δύσης με όλα τα απαραίτητα για την κατασκευή των πλούσιων δυτικών κοινωνιών, από πετρέλαιο, χρυσό, διαμάντια, ξυλεία, μπαχαρικά, μπανάνες και πατάτες μέχρι σκλάβους και εκατομμύρια σκεύη, εργαλεία, λατρευτικά αντικείμενα και έργα τέχνης, λεία απ’ όλο τον κόσμο, για παλάτια, αρχοντικά και πελώρια μουσεία που διαλαλούν το μεγαλείο και την ισχύ της αποικιοκρατίας.
Και είναι φανερό ότι τόσο οι πολεμοχαρείς όσο και οι μετριοπαθείς που καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά, φοβούνται το ξεβόλεμά τους και απεύχονται την ενδεχόμενη απώλεια των προνομίων τους. Κι επειδή δεν έχουν την κουλτούρα για να προσαρμοστούν και να αποδεχτούν ειρηνικά τη νέα πραγματικότητα, αντιδρούν σπασμωδικά με αποτέλεσμα να επισπεύδουν αντί να αποτρέπουν το μοιραίο.
Καταστροφή
Όλα αυτά τα φρικτά που συμβαίνουν, όχι μόνο στην Παλαιστίνη και την Ουκρανία, έχουν όλα ένα σκοπό: να διατηρήσουν την ηγεμονία της Δύσης πάνω στην ανθρωπότητα. Όλα τα άλλα είναι παράγωγα αυτού του σκοπού. Δεν έχουν καν να κάνουν με την ευημερία των δυτικών κοινωνιών, με τη δημοκρατία, την προστασία του περιβάλλοντος ή τον πολιτισμό. Γιατί αν αυτός ήταν ο σκοπός, ευγενικός και πανανθρώπινος, δεν θα χρειαζόταν καθόλου βία και καταστροφή. Το μόνο που θα χρειαζόταν θα ήταν η Δύση να προσαρμοστεί στη νέα ιστορική εποχή, να εκσυγχρονιστεί, να αποδεχτεί τη νέα πραγματικότητα και να συνεισφέρει –έχοντας πολλές δυνατότητες- στην καλύτερη δυνατή εξέλιξη και διαμόρφωσή της.
Αλλά η Δύση δεν θέλει να συντονιστεί με την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Θέλει να διατηρήσει τη μονοκρατορία της. Θέλει να είναι από πάνω και να υπαγορεύει εντολές. Και για να το πετύχει θα φτάσει στα άκρα, θα προτιμήσει να οδηγήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα στο γκρεμό παρά να συμβιβαστεί με τη νέα παγκόσμια κατάσταση. Γιατί η νέα πραγματικότητα δεν είναι της αρεσκείας της, γιατί η νέα πραγματικότητα προϋποθέτει την αποδοχή νέων ρόλων, νέων θέσεων, νέων αντιλήψεων, νέας κοσμοθεωρίας. Αυτό το νέο, η άλλοτε πρωτοπόρα στους νεωτερισμούς Δύση δεν μπορεί να το αντέξει και να το ανεχτεί. Το απεχθάνεται και θα κάνει το παν για να το αποτρέψει ή να το διαλύσει. Αλλά επειδή αρνείται να συμφιλιωθεί με τη νέα πραγματικότητα, αυτό δεν συνεπάγεται ότι η νέα πραγματικότητα θα υποκύψει και θα προσαρμοστεί στις δικές της επιθυμίες.
Αντιμέτωπη, πλέον, η Δύση με μια πρωτόγνωρη κατάσταση, είναι φανερό ότι έχει επιλέξει όχι τη σύμπλευση με τα μεγάλα ρεύματα που αναδιαμορφώνουν οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά και πολιτισμικά την ανθρωπότητα, αλλά την αντιπαράθεση και την καταστροφή τους. Οι πόλεμοι στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Συρία, την Υεμένη, τη Σομαλία, την Ουκρανία και την Παλαιστίνη, τώρα και στο Λίβανο, δεν αποσκοπούν ούτε στην ειρήνη, ούτε στη δημοκρατία, ούτε στην ανάπτυξη και την πρόοδο. Αποσκοπούν, κρίνοντας εκ του πασιφανούς αποτελέσματος, μόνο στην καταστροφή. Όπως και όλες οι κυρώσεις, οι αποκλεισμοί, οι ανατροπές κυβερνήσεων, οι στρατιωτικές βάσεις σε όλη τη γη, οι τεράστιοι εξοπλισμοί, η λογοκρισία, η προπαγάνδα, αποσκοπούν στην καταστροφή. Σε 40 χώρες έχουν επιβληθεί «κυρώσεις» από τις ΗΠΑ, αυθαίρετα και όχι από κάποιο διεθνές δικαστήριο ή από τον ΟΗΕ!
Αντιδράσεις
Η υπονόμευση της Βενεζουέλας, της Νικαράγουας, του Σουδάν, του Ιράν, της Γεωργίας και κάθε άλλης χώρας οφείλεται σε ένα και μόνο «έγκλημα», ότι δεν αποδέχονται την ηγεμονία της Δύσης. Γιατί κανένας λαός απ’ αυτές τις χώρες, όπως και απ’ όλες όσες καταστράφηκαν ή καταλύθηκαν, το Βιετνάμ, η Καμπότζη, το Λάος, ο Παναμάς, η Γρανάδα, η Αϊτή κ.ά., κι απ’ όσες κυβερνήθηκαν από φιλοδυτικές σκληρές στρατιωτικές δικτατορίες, όπως η Αλγερία, η Κένυα, η Βραζιλία, η Αργεντινή, η Παραγουάη, η Ουρουγουάη, το Σαλβαδόρ, η Γουατεμάλα, η Νότια Κορέα, η Ελλάδα, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ταϊβάν, οι Φιλιππίνες, η Σιγκαπούρη, η Ινδονησία και πολλές άλλες στη Λατινική Αμερική, την Ασία, τον Ειρηνικό Ωκεανό και σε ολόκληρη την Αφρική, σχεδόν κανένας δεν θέλει να ζει υπ’ αυτό το καθεστώς της υποτέλειας εσαεί.
Κι αυτή η αντίδραση των λαών δεν είναι πια μεμονωμένη. Ούτε περιορίζεται στα λόγια. Αν και τα λόγια φανερώνουν τις αλλαγές που γίνονται, γιατί ποιο κράτος, ποιος ηγέτης τολμούσε πριν από μερικά χρόνια να καταγγείλει από το βήμα του ΟΗΕ τους Ευρωπαίους και τους Αμερικάνους για τα ανομήματα τους; Το είχε κάνει ο Καντάφι και το πλήρωσε με τη ζωή του και τον αφανισμό της χώρας του. Τώρα, όμως, στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, δεν ήταν μόνο ο Γουαν Γι της Κίνας, ο Λαβρόφ της Ρωσίας, ο Ραμαφόζα της Νότιας Αφρικής και ο Ερντογάν της Τουρκίας που τα είπαν έξω από τα δόντια. Ακόμα και ηγέτες μικρών κρατών, όπως οι πρωθυπουργοί των Μπαρμπάντος, της Γκάνα, ακόμα και του Σαλβαδόρ, δεν μάσησαν τα λόγια τους. Ούτε, συνολικά, οι 124 χώρες που υπερψήφισαν την πρόταση για ένταξη της Παλαιστίνης με την ιδιότητα του πλήρους μέλους στον Οργανισμό! Στην ίδια ψηφοφορία, τα δυτικά κράτη έκαναν αποχή για να μη δυσαρεστήσουν την πλειοψηφία, αφήνοντας τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, σαν παρίες, να ψηφίσουν κατά! Είναι κι αυτό ένα σημείο των νέων καιρών. Σε όλα αυτά που συμβαίνουν, από την μαζική καταγγελία του Ισραήλ μέχρι την ενδυνάμωση των BRICS, η Δύση αντιδρά σπασμωδικά. Η άποψη της και η πολιτική της δεν περνάει πια όπως κάποτε περνούσε με το καλό ή με το άγριο σε υποταγμένους ή απειλούμενους λαούς.
Μόνο πόλεμο
Η καταστροφή της Γάζας και της Δυτικής Όχθης, η επίθεση στο Λίβανο, οι βομβαρδισμοί στη Συρία και την Υεμένη, οι δολοφονίες και τα σαμποτάζ στο Ιράκ και το Ιράν, δεν είναι ατυχείς επιλογές της Δύσης με επικεφαλής τις ΗΠΑ. Είναι επιδίωξή τους να φέρουν την καταστροφή, γιατί αυτή είναι η πολιτική τους. Καταστρέφουν τους λαούς και τα κράτη που δεν μπορούν να χειραγωγήσουν. Στη Μέση Ανατολή, το πιο μεγάλο τους «αεροπλανοφόρο» είναι το Ισραήλ. Γι’ αυτό το σκοπό δημιουργήθηκε και γι’ αυτό το σκοπό υπάρχει. Και «αν δεν υπήρχε, θα έπρεπε να το εφεύρουμε για να προστατεύσουμε τα συμφέροντα μας στην περιοχή. Το Ισραήλ είναι η καλύτερη επένδυση που έχουμε κάνει», είχε δηλώσει εμφαντικά ο Μπάιντεν στη Γερουσία, το 1986, επαναλαμβάνοντας το αρκετές φορές έκτοτε. (βλέπε https://www.youtube.com/watch?v=2HZs-v0PR44).
Ο υπουργός Εξωτερικών του Λιβάνου ανακοίνωσε επίσημα ότι ο ίδιος είχε μεταφέρει στους Αμερικάνους ότι ο Νασράλα συμφώνησε για κατάπαυση του πυρός. Λίγες ώρες αργότερα ο ηγέτης της Χεζμπολά δολοφονήθηκε! Το ίδιο συνέβη με τον ηγέτη της Χαμάς. Μόλις αποδέχτηκε όλους τους όρους της συμφωνίας που διαπραγματεύονταν τα δύο μέρη υπό την αιγίδα ΗΠΑ-Αιγύπτου-Κατάρ για κατάπαυση του πυρός και ανταλλαγή των Ισραηλινών ομήρων με αιχμαλώτους Παλαιστίνιους, ο Χανίγιε δολοφονήθηκε! Από την έγκριση και δημόσια επιβράβευση των δολοφονιών από τον ίδιο τον Μπάιντεν και την Κάμαλα Χάρις, είναι φανερό ότι οι Αμερικάνοι κάνουν το παν για να μην σταματήσουν οι εχθροπραξίες. Όχι μόνο με τα άφθονα όπλα που εφοδιάζουν το Ισραήλ και την παρουσία ενός ολόκληρου στόλου έξω από τις ακτές του που παίρνει μέρος στις συγκρούσεις, αλλά και με κάθε είδους εμπόδια που θέτουν σε κάθε προσπάθεια ειρήνευσης.
Το ίδιο έκαναν στην Ουκρανία. Δεν της επέτρεψαν να διαπραγματευτεί. Την έσπρωξαν σε ένα αυτοκτονικό πόλεμο για να αποδυναμώσουν τη Ρωσία, να καθηλώσουν την Ευρώπη και να ενισχύσουν τις πολεμικές τους βιομηχανίες. Καθόλου δεν τους στεναχωρεί που παρέσυραν μια ωραία μεγάλη χώρα στον όλεθρο. «Ukraine is gone» είπε προχτές ο Τραμπ κάνοντας κριτική στον Μπάιντεν για την αποτυχία της εξωτερικής του πολιτικής. Θυσίασαν και την Ουκρανία.
Σε ρόλο εξολοθρευτή
Το Ισραήλ εμφανίζεται πολύ ισχυρό, γιατί πολεμάει με ξυπόλυτους αντάρτες. Ούτε η Χαμάς ούτε η Χεζμπολά διαθέτουν δορυφορικά συστήματα, αεροπλάνα τελευταίας τεχνολογίας, αεράμυνα, τανκς, αντιτορπιλικά και υποβρύχια. Μόνο τουφέκια και ρουκέτες για εφέ. Ούτε κράνη ούτε καν αλεξίσφαιρα γιλέκα που στη Δύση φορούν ακόμα και οι φύλακες των μουσείων! Κι ας τους παρουσιάζει ο δυτικός Τύπος σαν φοβερούς στρατούς για να δικαιολογεί το μακελειό που προκαλούν τα 684 αμερικάνικα F-35 και F-16 που αδιάκοπα ρίχνουν σε κατοικημένες περιοχές, σε νοσοκομεία, σχολεία, ναούς, βιβλιοθήκες και υδραγωγεία, βόμβες βάρους ενός τόνου!
Βέβαια, οι Δυτικοί δεν προκαλούν όλες αυτές τις συμφορές, τις γενοκτονίες και εθνοκαθάρσεις με το Ισραήλ σε ρόλο δημίου για να επεκτείνουν την εδαφική τους επιρροή στην Παλαιστίνη. Ακόμα κι αν το Ισραήλ εκδιώξει όλους τους Παλαιστίνιους, θα προσαρτήσει στο έδαφος του -που είναι μικρότερο από της Πελοποννήσου- εδάφη λίγο μεγαλύτερα από το νομό της Λάρισας!
Τους ενδιαφέρει ο ρόλος του Ισραήλ ως «εξολοθρευτή», exterminator με όρους Χόλιγουντ, αυτονομημένων, απείθαρχων, ανυπάκουων, μελών του Παγκόσμιου Νότου, και γι’ αυτό στηρίζουν τους Σιωνιστές όσα κακουργήματα κι αν διαπράξουν.
Παλιά έκαναν τα ίδια για να κατακτήσουν με «boots on the ground» χώρες, κράτη, περιοχές, πλουτοπαραγωγικές πηγές. Τώρα, επειδή δεν τους παίρνει πια να έχουν παλαιού τύπου αποικίες, βλέπουμε τι τραβάει η Γαλλία στη Νέα Καληδονία, τη Μαρτινίκα και την υποσαχάρια Αφρική, το κάνουν κυρίως για να εμποδίσουν την εδραίωση της νέας πραγματικότητας, να εμποδίσουν το σχηματισμό ενός συμπαγούς Παγκόσμιου Νότου που δεν θα είναι υποτελής. Και γι’ αυτό το σκοπό χρησιμοποιούν τους «εξαρτημένους» από την ισχύ και την «ομπρέλα» τους, τους απανταχού Ζελένσκι και Νετανιάχου. Αλλά και οι επιτυχίες τους είναι πρόσκαιρες και σε βάθος χρόνου αφυπνίζουν και συσπειρώνουν ακόμα πιο γρήγορα το παγκόσμιο μέτωπο που διαμορφώνεται κόντρα στην ηγεμονία τους. Οπότε τα όποια κέρδη δεν αλλάζουν την τροπή των πραγμάτων.
Αυτό όλο και περισσότεροι Δυτικοί το αντιλαμβάνονται και γι’ αυτό φοβούνται. Το μέλλον έτσι όπως χτίζεται από άλλους, δεν τους αρέσει και τους τρομάζει. Γι’ αυτό θα προβαίνουν συνεχώς σε φρικτά εγκλήματα, αλλά με όλο και μεγαλύτερο κόστος.
