Ο κ. Μητσοτάκης παρουσίασε το πρόγραμμά του με κεντρικό θέμα την «ανάπτυξη για όλους» στην ομιλία του στη ΔΕΘ στις 7 Σεπτεμβρίου, και στη συνέντευξη Τύπου την επόμενη μέρα. Οι τοποθετήσεις του, αν και αρκετά «προσεγμένες» ως προς την υποσχεσιολογία, αποτελούν ένα μεγάλο «θα» με πολλά ερωτηματικά. Υπόσχεται ότι «θα» γίνουν πολλά χωρίς όμως να αναφέρει προγραμματισμούς, μηχανισμούς, διαδικασίες, κεφάλαια κ.λπ. με τα οποία θα επιτευχθούν. Όλα παραπέμπονται στις γνωστές νεοφιλελεύθερες λογικές: «απελευθέρωση», «σάρωση αντικινήτρων», «μείωση φορολογικού και ασφαλιστικού κόστους», «αποκρατικοποιήσεις» κ.ο.κ. Παράλληλα, συνεχίζοντας την παράδοση και τα μέτρα της προηγούμενης κυβέρνησης, φρόντισε να μοιράσει «ψίχουλα» στα λαϊκά στρώματα για να εξασφαλίσει τη «μερίδα του λέοντος» και να ικανοποιήσει το μεγάλο κεφάλαιο. Τα σημαντικότερα θέματα στα οποία αναφέρθηκε ήταν:
Φορολογία: Τα «ψίχουλα» στο λαό είναι η επικείμενη μείωση του αρχικού φορολογικού συντελεστή από 22% σε 9% για εισόδημα έως 10.000 ευρώ και η διατήρηση του σημερινού αφορολόγητου ορίου. Πρακτικά, για ένα μισθωτό ή συνταξιούχο χωρίς προστατευόμενα μέλη με εισόδημα 9.000 ευρώ, το όφελος είναι μόλις 47 ευρώ (3,9 ευρώ μηνιαία)! Να σημειώσουμε ότι μέχρι το 2015 το εισόδημα αυτό ήταν αφορολόγητο. Συνεπώς η φορολογική επιβάρυνση συνεχίζει να είναι πάνω από τα επίπεδα του 2015. Σύμφωνα με την κοστολόγηση της κυβέρνησης, τα μέτρα αυτά είναι ύψους 250 εκατομμυρίων ευρώ και αφορούν πάνω από 3.000.0000 φυσικά πρόσωπα που δηλώνουν εισόδημα πάνω από το αφορολόγητο όριο.
Την ίδια στιγμή, τα φορολογικά «δωράκια» στο μεγάλο κεφάλαιο είναι ιδιαίτερα σημαντικά και άμεσης απόδοσης. Ο φορολογικός συντελεστής επί των κερδών των επιχειρήσεων ήταν 29%, έγινε 28% από την προηγούμενη κυβέρνηση και θα μειωθεί στο 24% από την παρούσα το 2020 και στο 20% στη συνέχεια. Επίσης, ο φορολογικός συντελεστής των διανεμόμενων κερδών, που ήταν 15%, μειώνεται στο 10%. Σύμφωνα με την κοστολόγηση της κυβέρνησης το μέτρα αυτά είναι ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ, διπλάσια από αυτά που απευθύνονται στα λαϊκά στρώματα, αφορούν δε μερικές χιλιάδες μεγαλοκεφαλαιούχους οι οποίοι θα δουν τα εισοδήματά τους «εν μέσω κρίσης» για μία ακόμα φορά να εκτοξεύονται.
Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στη μείωση του ΕΝΦΙΑ. Να σημειώσουμε ότι από τα 460 εκατομμύρια ευρώ (0,2% του ΑΕΠ!) που είναι μειωμένος ο ΕΝΦΙΑ 2019 έναντι του 2018, τα 209 εκατομμύρια τα είχε νομοθετήσει η προηγούμενη κυβέρνηση, και τα 260 η παρούσα. Συνολικά τα ωφελούμενα ποσά λίγων δεκάδων ευρών για τις λαϊκές οικογένειες είναι «σταγόνα στον ωκεανό» μπροστά στις ανάγκες τους. Αντί λοιπόν και εδώ να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ για τις λαϊκές οικογένειες και να επιβληθεί πραγματικός φόρος μεγάλης ακίνητης περιουσίας, η κυβέρνηση συνεχίζει να «μοιράζει καθρεφτάκια στους ιθαγενείς».
Η Ν.Δ συνεχίζει το μέτρο του ΣΥΡΙΖΑ με τις 120 δόσεις προκειμένου να εξοφληθούν οι συσσωρευμένες οφειλές των λαϊκών στρωμάτων από τη διαχρονική φοροληστεία. Επαίρεται δε ότι ο λαός προσέρχεται, κάτω από τη «δαμόκλειο σπάθη» των κατασχέσεων, και κάνει τη ρύθμιση.
Η αναστολή για τρία χρόνια του ΦΠΑ στις νέες οικοδομές και της εφαρμογής του φόρου υπεραξίας μεταβίβασης ακινήτων ελάχιστα ή καθόλου βοηθούν στην τρέχουσα συγκυρία την αγορά. Εξυπηρετούν όμως τα μέγιστα τα σχέδια Λάτση για την ανέγερση των «ουρανοξυστών» στο Ελληνικό, καθώς και όσους έχουν κερδοσκοπήσει τα τελευταία χρόνια αγοράζοντας «κοψοχρονιά» ακίνητα που θα μπορούν να τα πουλήσουν με τεράστιο κέρδος χωρίς καμία φορολογική επιβάρυνση.
Για μία ακόμα φορά, με μία ακόμα κυβέρνηση μνημονιακού προσανατολισμού, το «οικονομικό σύστημα» πετυχαίνει να εξασφαλίσει τη «μερίδα του λέοντος» για το μεγάλο κεφάλαιο – και ο λαός να καλείται να πληρώσει το κόστος
Φυσικά αυτά τα μέτρα «φοροελαφρύνσεων» ούτε λύνουν τα τεράστια προβλήματα φτώχειας, ούτε βελτιώνουν το εισόδημα της λαϊκής πλειοψηφίας. Αντίθετα, τα μέτρα φορολογικών ελαφρύνσεων του μεγάλου κεφαλαίου αποτελούν ζεστό χρήμα στις τσέπες των «ολίγων και εκλεκτών». Όσον αφορά δε την «αναπτυξιακή» τους επίδραση, εκτιμάται ότι θα είναι αρνητική αφού: α) Εξασφαλίζει άνετα πολλαπλασιασμό (πάνω από 100%) των κερδών που καταλήγει στις «τσέπες» των ολίγων, χωρίς καμία νέα οικονομική προσπάθεια. Ποιος ο λόγος να διακινδυνεύσουν νέα κεφάλαια για επενδύσεις όταν μάλιστα η λαϊκή κατανάλωση, που είναι η κινητήρια δύναμη της παραγωγής, συνεχίζει να κινείται χαμηλά; β) Οι νέοι φορολογικοί συντελεστές αποτελούν ισχυρό κίνητρο, ιδιαίτερα η μειωμένη κατά 50% φορολογία μερισμάτων, για τη διανομή κερδών που έχουν αποθεματοποιηθεί ή ακόμα και αφορολόγητων αποθεματικών (πληρώνοντας τη νέα μειωμένη φορολογία). Συνεπώς, κεφάλαια που θεωρητικά θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε επενδύσεις θα καταλήξουν στους λογαριασμούς καταθέσεων των ολιγαρχών, και μάλιστα στο εξωτερικό μετά την άρση των περιορισμών στις κινήσεις κεφαλαίων.
Επενδύσεις: Αντί να παρουσιάσει ένα συγκροτημένο αναπτυξιακό σχέδιο, ο κ. Μητσοτάκης παρουσίασε τη νεοφιλελεύθερη μέθοδο: α) Ικανοποίηση κάθε απαίτησης των επενδυτών. Βλέπε Ελληνικό, Σκουριές, Cosco-ΟΛΠ. β) Επιτάχυνση του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. γ) Στο όνομα της «πάταξης των αντικινήτρων» απελευθερώνονται τα πάντα για να γίνουν επενδύσεις. Όπου τα αιτήματα των επιχειρηματιών έρχονται σε αντίθεση με την υπάρχουσα νομοθεσία, τροποποιείται ή παρακάμπτεται η συγκεκριμένη νομοθεσία. δ) Επιδοτήσεις επενδύσεων άμεσα ή έμμεσα, όπως εξάγγειλε για τις φαρμακοβιομηχανίες.
Φυσικά όλα τα παραπάνω δεν θα φέρουν την αναγκαία ανάπτυξη για όλους, όπως υπόσχεται ο κ. Μητσοτάκης αλλά τεράστια κέρδη για συγκεκριμένους ολίγους. Για τις τράπεζες θα ετοιμαστεί «λύση», όπως επεξεργαζόταν και η προηγούμενη κυβέρνηση, εγγυήσεων με χρήματα των φορολογούμενων. Κοινώς, τα λαϊκά στρώματα για μία ακόμα φορά θα κληθούν να πληρώσουν για τη «σωτηρία» των τραπεζών.
Εργασιακά: Και εδώ η ίδια νεοφιλελεύθερη συνταγή: προωθείται η «κατάργηση της υπέρ-ρύθμισης» στην αγορά εργασίας και η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 5 μονάδες έως το 2023. Δεσμεύθηκε δε ο κ. Μητσοτάκης ότι αυτή η μείωση θα αφορά μόνο τους μισθωτούς πλήρους απασχόλησης. Φυσικά δεν φταίει η «υπέρ-ρύθμιση» που «οι καταρτισμένοι εργαζόμενοι φεύγουν στο εξωτερικό». Φταίει η υψηλή ανεργία, οι μισθοί πείνας και οι εργασιακές συνθήκες γαλέρας που υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις από το 2010. Ανακοίνωσε ακόμα ότι για την αντιμετώπιση «της υποδηλωμένης εργασίας αλλά και της κατάχρησης των ευέλικτων μορφών εργασίας», θα θεσπίσει «προσαύξηση στην αμοιβή των μερικώς απασχολούμενων κατά 10% την ώρα για υπερωριακή απασχόληση, ώστε να ενθαρρυνθεί η μόνιμη απασχόληση.» Αντί να θεσμοθετήσει μέτρα άμεσου περιορισμού της μερικής απασχόλησης «επιβαρύνει» τον εργοδότη μόνο στις υπερωρίες. Εδώ δουλεύουν 8ωρο και δηλώνονται για 4ωρο, θα τους δώσουν τώρα και υπερωρίες;
Το συμπέρασμα είναι πως για μία ακόμα φορά, με μία ακόμα κυβέρνηση μνημονιακού προσανατολισμού, το «οικονομικό σύστημα» πετυχαίνει τους στόχους του και ο λαός καλείται να πληρώσει το κόστος.
