Οι Δανειστές με τα Μνημόνια τους κουρέλιασαν το Σύνταγμά μας

του Δημήτρη Λυμπερόπουλου

Το Σύνταγμα έχει καταπατηθεί από τους Δανειστές: «Η κυριαρχία ενυπάρχει εις το Έθνος, πάσα εξουσία πηγάζει εξ αυτού και υπάρχει υπέρ αυτού». Η Λαϊκή κυριαρχία, λοιπόν, η οποία αποτελεί τη βάση του Συντάγματος (Άρθρο 1), υποκαθίσταται στην πράξη από την επικυριαρχία των Δανειστών. Με το περιβόητο PSI υπεγράφη η ολική εκχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ας αναφέρουμε, λοιπόν, παρακάτω, τις δυσβάστακτες δουλείες που επισώρευσαν στη χώρα μας οι Δανειστές σε συνεργασία με τα κόμματα ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τους δορυφόρους τους (κόμματα, πλέον, εκτός Βουλής), ΛΑΟΣ, Ανεξάρτητοι Έλληνες, Ποτάμι.

Αναφέρουμε τις κύριες εξ αυτών:

1. Άρθρο 14 παρ. 5 και Άρθρο 3 παρ. 4, ως και το Παράρτημα της Δανειακής Σύμβασης.

Ορίζεται ότι η παραίτηση από την Εθνική κυριαρχία και από την προστασία του Διεθνούς Δικαίου δεσμεύουν την Ελλάδα και τα περιουσιακά της στοιχεία έναντι των Δανειστών, άνευ περιορισμών, να προβαίνουν σε κάθε νομική ενέργεια εναντίον της αλλά και της περιουσίας της (περιλαμβανομένων, της αγωγής εκτέλεσης Δικαστικών αποφάσεων, διαταγών, κατασχέσεων, πλειστηριασμών κ.λπ.). Η παραίτηση δε αυτή συνεπάγεται την απώλεια προστασίας τόσο από το Διεθνές Δίκαιο όσο και την οικονομική της προστασία από τους ισχύοντες κανόνες που ισχύουν για ανεξάρτητα κράτη.

2. Άρθρο 4 παρ. 2 της Δανειακής Σύμβασης.

Όσο υφίσταται το Δάνειο (το οποίο συνεχώς αυξάνεται), η χώρα μας είναι δεσμευμένη από τους Δανειστές τόσο στο σύνολο της Δημόσιας Περιουσίας όσο και η ασκούμενη πολιτική της Ελλάδας, δηλαδή η Ελλάδα δεν μπορεί να συνάψει με άλλο κράτος οικονομικές Συμβάσεις χωρίς την έγκριση των Δανειστών. Είναι ιδιαιτέρως χαρακτηριστική η περίπτωση, όταν μετέβη για επίσημη επίσκεψη στην Κίνα ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Δραγασάκης. Συναντηθείς δε και με τον πρόεδρο της Κίνας Σι και ήρθε η συζήτηση για κινεζικές επενδύσεις στην Ελλάδα, ο Κινέζος πρόεδρος, του τόνισε ότι κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Γερμανία και τη συνάντησή του με την καγκελάριο Μέρκελ, όταν συζήτησαν και το θέμα «Ελλάδα», η κυρία Μέρκελ του είπε σε αυστηρό τόνο ότι «για ό,τι θέλετε να επενδύσετε στην Ελλάδα, πρώτα θα ερωτάτε εμάς»!… Αυτά καθ’ ομολογία του ίδιου του Γιάννη Δραγασάκη.

3. Η πλήρης δέσμευση της οικονομικής πολιτικής της Ελλάδας «σφραγίστηκε» με την ψήφιση του Νόμου 3986/2011 και την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ με έδρα το Λουξεμβούργο. Σκοπός του η εκποίηση ή η μακροχρόνια μίσθωση των περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδας, τα δε κριτήρια επιλογής τους είναι αυτά των Δανειστών και όχι αυτά που προασπίζουν τα εθνικά συμφέροντα.

Μέσω, λοιπόν, του ΤΑΙΠΕΔ (τώρα το αποκαλούν ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ), πωλούνται όλα τα «ασημικά» της χώρας μας (λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηρόδρομοι, μαρίνες, Εθνικές οδοί, ακόμη και υπόγειες αποθήκες Φυσικού Αερίου κ.λπ.) για την εξόφληση ενός μη Βιώσιμου, παράνομου και καταχρηστικού δανείου, το οποίο σε μια δεκαετία έχει υπερδιπλασιασθεί και, αντί να μειώνεται, συνεχώς αυξάνεται, αφού οι εφαρμοζόμενες Μνημονιακές πολιτικές, έξωθεν επιβαλλόμενες (παρά τις ανόητες ζητωκραυγές περί άρσης της Αυστηρής Εποπτείας), συνεχίζονται με αμείωτο βαθμό, αφού ESM (Ρέγλινγκ) έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι «η Εποπτεία θα ισχύει μέχρι να εξοφληθεί το 85% του Δανείου».

Όσον αφορά τη Λεόντεια Συμφωνία υπέρ των Δανειστών, αυτή προβλέπει ότι το 50% των Εσόδων του ΤΑΙΠΕΔ κατατίθεται άμεσα στους Τραπεζικούς Λογαριασμούς των Δανειστών στο Εξωτερικό, το 25% το καρπούται το ΤΑΙΠΕΔ για τους δικούς τους σκοπούς, ενώ το υπόλοιπο 25% κατευθύνεται στο ΠΔΕ (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) για επενδύσεις στη χώρα μας, αλλά υπό την καθοδήγηση και επιτήρηση των Δανειστών. Υπό αυτούς τους όρους, λοιπόν, περιμένει η Ελλάδα και το Δημόσιο Χρέος της να εξοφλήσει αλλά και να αναπτυχθεί οικονομικά, θυμίζοντάς μας το προ χιλιετιών ρηθέν υπό του Ξενοφώντος, ότι «αν θέλεις να υποτάξεις κάποιον, φτωχοποίησέ τον».

4. Η Δέσμευση της Οικονομικής Πολιτικής της Ελλάδας, περιγράφεται και ρυθμίζεται από το «Μνημόνιο Συνεννόησης» που περιέχει τρία άλλα ειδικά Μνημόνια:

• Το Μνημόνιο «Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής».
• Το Μνημόνιο «Συγκεκριμένων Προϋποθέσεων Οικονομικής Πολιτικής».
• Το «Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης».

Τα παραπάνω Μνημόνια είναι συνημμένα στην κύρια Σύμβαση και δεσμεύουν, όπως και η Σύμβαση, τη χώρα μας.

5. Άρθρο 5 παρ. 6 της Δανειακής Σύμβασης.

Καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να εκχωρήσει τις υποχρεώσεις της σε κάποιο άλλο κράτος χωρίς την γραπτή έγκριση των Δανειστών. Αντίθετα, οι Δανειστές αυτοί μπορούν, αν επιθυμούν, να μεταβιβάσουν τα Δικαιώματά τους κατά της Ελλάδας χωρίς τη δική της έγκριση (ακόμη και στην Τουρκία). Σύμφωνα δε με το Άρθρο 4 παρ. 2 της Σύμβασης, οι δεσμεύσεις της Ελλάδας ισχύουν υπέρ των Δανειστών και όσο υπάρχει το Δάνειο. Το Δάνειο όμως γιγαντώνεται, χωρίς να υπάρχει καμία ελπίδα «τιθάσευσής του».

6. Άρθρο 5 παρ. 6 της Σύμβασης.

Η Ελλάδα ανέλαβε την υποχρέωση να πληρώνει όλα τα έξοδα, δαπάνες και τυχόν αποζημιώσεις που βαρύνουν τους Δανειστές ή την Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμη και τις Αποζημιώσεις για ζημίες που προκάλεσαν αυτοί.

7. Άρθρο 7 παρ. α της Σύμβασης.

Η Ελλάδα δεν μπορεί να συμψηφίσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στη Γερμανία, σχετικά με τις απαιτήσεις της για τις οφειλές της Ναζιστικής Γερμανίας, που η Ενωμένη Γερμανία, πλέον, αρνείται να καταβάλει, αφού η αντίδραση στο θέμα αυτό των πολιτικών κομμάτων κυμαίνεται από χλιαρή έως παγερά αδιάφορη. Είναι επίσης εντυπωσιακό το γεγονός, πώς, ενώ η Δανειακή Σύμβαση αφορά δεκάδες χώρες της Ε.Ε., οι οποίες δάνεισαν την Ελλάδα, στο άρθρο αυτό αναφέρεται ειδικά και μόνο η Γερμανία, γιατί απλούστατα το θέμα των Γερμανικών οφειλών είναι ανοικτό!

8. Άρθρο 8 παρ. α-ζ της Σύμβασης.

Οι Δανειστές έχουν το Δικαίωμα να κηρύξουν άκυρη την Σύμβαση και να απαιτήσουν την άμεση καταβολή του ανεξόφλητου ποσού του Χρέους και των τόκων και εξόδων αλλά και των διαφυγόντων κερδών για οποιαδήποτε περίπτωση δεν πληρωθεί, έστω και μία δόση, είτε γιατί η Ελλάδα βρίσκεται σε οικονομική αδυναμία, είτε γιατί κάποιο Δικαστήριο κήρυξε παράνομη και άκυρη την Δανειακή Σύμβαση, κλπ.

9. Άρθρο 10 της Σύμβασης.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ως εκπρόσωπος των Δανειστών, έχει το δικαίωμα να στέλνει τους υπαλλήλους της, χωρίς καμία έγκριση της Ελλάδας, να διενεργήσουν οιοδήποτε έλεγχο κρίνουν, η δε Ελλάς υποχρεούται να τους διευκολύνει για να εκτελέσουν το ελεγκτικό τους έργο.

10. Άρθρα 3 παρ. 4α, 4 παρ. 1Β, 15 παρ. 1Α, Παράρτημα 4.

Αναφέρουν τα εξής εξευτελιστικά για τη χώρα μας:

Πρώτον, η Ελλάδα βεβαιώνει ρητά ότι η Σύμβαση βρίσκεται σε πλήρη Συμφωνία με το Σύνταγμα και τους Νόμους της χώρας.

Δεύτερον, δεν αρκούν οι υπογραφές των εκπροσώπων της Ελλάδας ή η διαβεβαίωση της κυβέρνησης, αλλά απαιτείται και γνωμοδότηση των Υπουργείων Δικαιοσύνης και Οικονομικών.

11. Επειδή ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, στα Παραρτήματα των Δανειακών Συμβάσεων, λοιπόν, περιέχονται οι πιο επαχθείς όροι:

Παράρτημα 4, παρ.4 και 14: «Η Σύμβαση είναι άμεσα εκτελεστή και εφαρμόζεται αμέσως με την υπογραφή της, όπως και όλες οι υποχρεώσεις της Ελλάδας είναι έγκυρες, δεσμευτικές και εκτελεστές άμεσα και χωρίς να απαιτείται τίποτε άλλο για την εφαρμογή τους».

Αυτός ο όρος δεν προβλέπει την υποχρεωτική κύρωση των Διεθνών Συμβάσεων από την Ελληνική Βουλή. Λάθρα, λοιπόν, με μόνη την υπογραφή του ΠτΔ ως ΠΝΠ (Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου). Και εδώ ανακύπτουν οι τεράστιες ευθύνες των διατελεσάντων ΠτΔ Παπούλια και Παυλόπουλου, γιατί ουδέποτε ανέπεμψαν (επέστρεψαν) στη Βουλή ΠΝΠ ανυπόγραφες, που θα έδειχναν έτσι τη διαφωνία τους με τη μεθοδευμένη καταρράκωση του Συντάγματος.

Το θανατηφόρο PSI

Tο Άρθρο 14 περιλαμβάνει το πιο επαχθές και επονείδιστο μέτρο, το διαβόητο PSI (Private Sector Involvement), δηλαδή, Συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα, που ψηφίστηκε με το Β ΝΔ Μνημόνιο, επί συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά και Αντιπρόεδρο τον Ευάγγελο Βενιζέλο, που αυτός υπέγραψε το καταστροφικό αυτό PSI κατόπιν πιέσεων Μέρκελ και Σόϊμπλε. Δηλαδή, έγινε η «Ιδιωτικοποίηση του Δημόσιου Χρέους μας», μετατρεπόμενο σε Ιδιωτικά ομόλογα.

ΔΧ : 2009 126% του ΑΕΠ, 2024 185% του ΑΕΠ.

Α. Μία οικονομική και μια δεύτερη, νομική, μελέτη, αποδεικνύουν ότι το Ελληνικό Χρέος θα μπορούσε να ήταν το 2012 κατά 80 δισ. μικρότερο και να είναι βιώσιμο.

Πρόκειται για μία οικονομική μελέτη του Peterson Institute for International Economics, με τίτλο «The Greek Debt Restructuring: An Autopsy». Το Ινστιτούτο αυτό καταλαμβάνει την πρώτη θέση στον κόσμο στον δείκτη «Global Go To Think Tank Index Rankings» του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια των ΗΠΑ και, επί πλέον, αναγνωρίζεται ως το σημαντικότερο μη κυβερνητικό οικονομικό ίδρυμα διεθνώς.

Η δεύτερη μελέτη, η νομική, από τους καθηγητές Lee C.Buchheit και Mitu Gulati, με τίτλο «The Gathering Storm: Contigent Liabilities in a Sovereign Debt Restructuring».Οι δύο αυτοί Νομικοί είναι συνεργάτες της διεθνούς φήμης εταιρείας «Cleary, Gottlieb Steen & Hamilton LLP», στην οποία ανατέθηκαν καθήκοντα νομικού συμβούλου για την «υλοποίηση της ανταλλαγής ομολόγων στο πλαίσιο της εθελοντικής συμμετοχής του Ιδιωτικού Τομέα (PSI)» (Mάρτιος-Απρίλιος 2012), ως επίσης της επαναγοράς ομολόγων (Debt buy back), Δεκέμβριος 2012, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Eurogroup (Νοέμβρ-Δεκ. 2012). Οι δύο αυτοί Νομικοί κατείχαν τη θέση του διεθνούς Νομικού Συμβούλου του Ελληνικού κράτους, τόσο για το PSI όσο και στην επαναγορά ομολόγων. Ήξεραν δηλαδή τι πραγματικά συνέβαινε.

Β. Συμπέρασμα γενικό: Έγιναν αδικαιολόγητα, επιεικέστατα, λάθη, που μπορούσαν και έπρεπε να είχαν αποφευχθεί και τα οποία κόστισαν στη χώρα μας περισσότερο από 80 δισ. Χρέους, που δεν «κουρεύτηκε» ή δεν επαναγοράστηκε, χωρίς να συνυπολογίσουμε τις απώλειες από την καταβολή τόκων και την επακολουθήσασα Μνημονιακή Ύφεση, εξ αιτίας των μέτρων που ελήφθησαν. Το χειρότερο, η εκχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας, με την υπογραφή του PSI και την υπαγωγή μας στο αποικιακό Αγγλικό Δίκαιο. Κάποιοι ακόμη στη χώρα μας, ο τότε ΥΠΟΙΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, που υπέγραψε το εγκληματικό PSI, ο Διοικητής της ΤτΕ, Στουρνάρας, κ.λπ., θρασύτατα κορυβαντιούν ότι έτσι σώθηκε η Ελλάδα!

Γ. Σύμφωνα με τις παραπάνω δύο μελέτες υπάρχουν αδικαιολόγητα και δαπανηρότατα λάθη που διαπράχθηκαν:

Πρώτον. H απόφαση να μη γίνει η αναδιάρθρωση τον Απρίλιο του 2012, αλλά πολύ αργότερα.

Δεύτερον. Προσφέρθηκε το ίδιο πακέτο νέων ομολόγων και ρευστού σε όλους τους επενδυτές, ασχέτως της περιόδου λήξεως των παλαιών ομολόγων και χωρίς να υπάρξει διάκριση μεταξύ κατόχων ομολόγων Ελληνικού και Αγγλικού Δικαίου.

Τρίτον. Η ήπια αντιμετώπιση των κατόχων ομολόγων που δεν συμμετείχαν στο PSI δεν κόστισε μόνο στην Ελλάδα, αλλά και έθεσε αρνητικό προηγούμενο για μελλοντικές αναδιαρθρώσεις Χρέους στην Ευρώπη.

Τέταρτον. Η επαναγορά ομολόγων, τον Δεκέμβριο του 2012, έγινε στις τιμές αγοράς (μέσω Δημοπρασίας), αντί να επιλεγεί η διεξαγωγή της, σε μια προαποφασισμένη, κατόπιν διαπραγμάτευσης, τιμή.

Δ. Αναπάντητα ερωτήματα.

1. Γιατί αποφασίστηκε η μεγαλύτερη δυνατή αμοιβή, που έχει δοθεί διεθνώς, στις Τράπεζες που συμμετείχαν στο PSI;
2. Γιατί συνδέθηκε νομικά η αδυναμία αποπληρωμής των νέων ομολόγων του PSI, που δόθηκαν στις Τράπεζες, με την ταυτόχρονη πτώχευση στα ομόλογα του ΤΧΣ (Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας), δίνοντας ένα απροσδόκητο δώρο στις Ιδιωτικές Τράπεζες;
3. Γιατί η σκανδαλώδης μεταχείριση των επενδυτών που δεν συμμετείχαν στην αναδιάρθρωση, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποπληρώσει ομόλογα αξίας πολλών δισ., τα οποία μπορούσε να αποφύγει;
4. Γιατί εξαιρέθηκαν από την αναδιάρθρωση του Χρέους μόνο η ΕΚΤ, ενώ κατακρεουργήθηκαν οι μικροομολογιούχοι, άρα και τα Ασφαλιστικά μας Ταμεία; Πέρα από τα άλλα, ποιος σοβαρός άνθρωπος θα αγοράζει, πλέον, ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου;

Σημειωτέον, ότι οι μικροομολογιούχοι αυτοί (που επένδυσαν σε Ελληνικά ομόλογα τις οικονομίες μιας ζωής, γιατί τους έλεγαν ότι αποτελούν ασφαλή επένδυση), ουδέποτε αποζημιώθηκαν. Γιατί δεν υπήρξε ίση μεταχείριση προς όλους;

5. Γιατί συγκεντρώθηκαν δυσθεώρητα ύψη αποπληρωμής ομολόγων, στα δύο, πρώτα, χρόνια μετά το PSI(2013 και, 2014),εμποδίζοντας την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση; Τυχαίο ήταν και αυτό;

Όροι των Μνημονίων

Οι όροι των Μνημονίων:

* Όρος παραίτησης από την Εθνική κυριαρχία και από την προστασία του Διεθνούς Δικαίου.

* Όρος Δέσμευσης του συνόλου της Δημόσιας Περιουσίας του Κράτους υπέρ των Δανειστών.

* Όρος Δέσμευσης της Οικονομικής Πολιτικής του Κράτους.

Όλα τα παραπάνω συνιστούν λόγους εσχάτης προδοσίας.

* Οι Εκτελεστικές Πράξεις των Όρων αυτών αποτελούν βαριά ποινικά αδικήματα.

* Όλες οι πραγματοποιηθείσες Πράξεις, επειδή είναι αντίθετες στο Σύνταγμα αλλά και στο Διεθνές Δίκαιο, είναι ανυπόστατες, χωρίς καμιά ισχύ.

* Η Άρνηση Δικαστικής Προστασίας σε όσους έχουν έννομο συμφέρον για να την διεκδικήσουν, αποτελεί παραβίαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.

* Όσον αφορά το Πολιτικό Προσωπικό(κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ), που υπέγραψαν όλες τις Πράξεις Δανεισμού, φέρουν βαρύτατη αστική ευθύνη.

Η τροποποίηση του ισχύοντος Συντάγματος δεν είναι αρκετή

* Οι Δανειστές έχουν κάνει διάτρητο το Ελληνικό Σύνταγμα. Γι’ αυτό απαιτείται ένα νέο Σύνταγμα που θα καταργεί όλες τις Μνημονιακές Δουλείες της χώρας προς τους Δανειστές. Θα ορίζει τη σωστή λειτουργία της Δημοκρατίας προς όφελος του Ελληνικού Λαού και της Πατρίδας (και όχι των Δανειστών, και του διαπλεκόμενου πολιτικού συστήματος με τα ελεγχόμενα από τους ολιγάρχες ΜΜΕ και τα τραπεζικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, που έχουν οδηγήσει τη χώρα στη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση.)

*Βασική προϋπόθεση, πρώτα και κύρια η επίλυση του Δημόσιου Χρέους. Ο λόγος δεν είναι μόνο το μη βιώσιμο και παράνομο Χρέος, που η χώρα μας αιμορραγεί για να το πληρώνει (8-9 δισ. ευρώ, ετησίως, μόνο για πληρωμή τόκων), αλλά, κυρίως, το καταστροφικό Πλαίσιο Πολιτικής που έχουν επιβάλει οι Δανειστές έχει ουσιαστικά διαμορφωθεί από την Ανάγκη Εξυπηρέτησης του Χρέους και μόνο.

* Νέες άφθαρτες πολιτικές δυνάμεις με τη συμπαράσταση του Λαού είναι έτοιμες να ασκήσουν εθνικές πολιτικές, επικαλούμενες τις έκτακτες οικονομικές, κοινωνικές και Εθνικές περιστάσεις. Αναγκαστικά θα υπάρξουν και συγκρούσεις.

Συνταγματικό Δικαστήριο (ΣΔ)

* Το υπάρχον Σύνταγμα δεν το προβλέπει, και αυτό αποτελεί τεράστιο συνταγματικό έλλειμμα. Στις Κοινοβουλευτικές Δημοκρατίες προβλέπεται Συνταγματικό Δικαστήριο, στο οποίο μπορεί να προσφύγει ο κάθε Έλληνας πολίτης, καταγγέλλοντας παραβιάσεις του Συντάγματος από κάποιο κόμμα ή κόμματα.

* Το Συνταγματικό Δικαστήριο προστατεύει το Σύνταγμα από την αυθαιρεσία και την ιδιοτέλεια των κομμάτων, είτε μετά από καταγγελία ή και αυτεπάγγελτα. Δηλαδή, του Δικαστηρίου εκείνου που θα ελέγχει την εφαρμογή των Άρθρων του Συντάγματος, καθώς και τη Συνταγματική συμμόρφωση της κάθε Διοικητικής Πράξης των Οργάνων της Πολιτείας, όπου Μνημονιακές πολιτικές, π.χ., που κόβουν μισθούς, συντάξεις (απόφαση του ΣτΕ, με πρόεδρο του Δικαστηρίου τη σημερινή πρόεδρο της Δημοκρατίας κυρία Σακελλαροπούλου), ή κόβονται επενδύσεις πάλι από το ΣτΕ, εμποδίζοντας την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, ή ακόμη που υπάρχουν αντικρουόμενες αποφάσεις, για το ίδιο θέμα, από τα διάφορα Ανώτατα Δικαστήρια της χώρας, δεν θα υπάρχουν πλέον. Έτσι, μεταξύ των άλλων, θα επιτευχθεί γρήγορη εκδίκαση των υποθέσεων μεγάλων Δημοσίων και Ιδιωτικών Επενδύσεων.

* Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ε.Ε. που δεν έχει ιδρυθεί Συνταγματικό Δικαστήριο. Στη χώρα μας τον ρόλο του Δικαστηρίου αυτού τον αναλαμβάνουν τα κόμματα ή η Διορισμένη από την κομματική κυβέρνηση, ηγεσία της Δικαιοσύνης. Δηλαδή, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας, «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει». Όλα δε τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα, από όλες τις βαθμίδες εξουσίας, το έπραξαν, ενσυνειδήτως, εφαρμόζοντας τη στρατηγική μέθοδο της ατιμωρησίας, αφού «κόρακας, κοράκου μάτι δεν βγάζει».

* Η Γερμανία μετά τον Β΄ΠΠ σύστησε το Συνταγματικό Δικαστήριό της, που απαγορεύει, μεταξύ των άλλων, τη λειτουργία Ναζιστικών και Ρατσιστικών κομμάτων. Εάν, λοιπόν, λειτουργούσε και στη χώρα μας τέτοιο Δικαστήριο, τα καρκινώματα της Χρυσής Αυγής ως και άλλων επιδόξων φασιστοειδών και νεοναζιστικών μορφωμάτων που θέλουν με το ζόρι να «μας σώσουν», δεν θα επιτρέποντο εξ αρχής. Γιατί μόνο με ουσιαστικές αποφάσεις και μέτρα προασπίζεται η Δημοκρατία.

* Η σύσταση Συνταγματικού Δικαστηρίου στην Ελλάδα υπονομεύεται, κατά την έκφραση Ανωτάτου Δικαστή, από «6 (έξι) Δικηγορικά Γραφεία των Αθηνών», τα οποία μπλοκάρουν με προσφυγές στο ΣτΕ, επενδυτικά σχέδια Ξένων Επενδυτών προς όφελος της ημετέρας Διαπλοκής.

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!