«Πολλά λένε που σημαίνουν λίγα. Ώρα να λέμε λίγα που σημαίνουν πολλά»
Αγνώστου
«Μας αφήνουν να μιλάμε ελεύθερα, όσον όσα λέμε δεν είναι επικίνδυνα για αυτούς που μας αφήνουν να μιλάμε ελεύθερα»
Αγνώστου 2
***
Γιατί κάνω κριτική στον Τσίπρα; Εν πρώτοις δεν είναι κριτική, είναι πολεμική. Για να την αποφύγουν ορισμένοι καρεκλοκένταυροι αυτού του μορφώματος (αλλά και νεόκοποι οπαδοί) λένε ότι αυτή η πολεμική γίνεται από εμπάθεια. Κουταμάρες. Αυτή η πολεμική γίνεται από περιφρόνηση.
Αυτή η περιφρόνηση είναι μεν κάτι το προσωπικό, παράγεται όμως από κάτι το πολιτικό.
Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Τσίπρα οδήγησε στον διασυρμό της Αριστεράς, στην παραίτηση χιλιάδων αριστερών από την πολιτική και στην απογοήτευση εκατομμυρίων πολιτών (είτε εξακολουθούν να ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ, είτε όχι πια).
…………..
Αυτά που συμβαίνουν στην κοινωνία υπό τη νεοφιλελεύθερη (συνεπώς ακροδεξιά) διακυβέρνηση είναι εξαιρετικής αγριότητας και αυτά που έρχονται θα είναι ακόμα πιο άγρια, αγριότατα!
Επ’ αυτού το μόνον που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα είναι να αναπαραγάγει τον εαυτό του, προκειμένου να ξαναπάρει την εξουσία, με παλαιοκομματικές μεθόδους και το ίδιο νεοφιλελεύθερες στοχεύσεις.
Όταν ο Τσίπρας λέει πως αν είχε αυτός «50 δισ. να μοιράσει, θα έβγαινε πρωθυπουργός ώσπου να βαρεθεί», δείχνει ότι θεωρεί τον λαό ένα μάτσο πελάτες, ένα κοπάδι που εξαγοράζεται, τα λιγούρια και τα λαμόγια – που έλεγε και ο Σόιμπλε.
Ο Τσίπρας προσπαθεί να γίνει κεντρώος.
Το τίποτα όμως δεν μπορεί να γίνει τίποτα άλλο από τίποτα.
Μόνο σύγχυση προκαλεί στο κόμμα του ο Τσίπρας όταν ευλογεί, λόγου χάριν, την ένταξη της Σουηδίας και της Φιλανδίας στο ΝΑΤΟ, ενώ ταυτοχρόνως έτσι υπονομεύει το αίσθημα του λαού που εναντιώνεται στην πολεμοκαπηλία των δυτικών κυβερνήσεων και ψυχανεμίζεται τον ερχομό ενός γενικευμένου πολέμου που προετοιμάζεται (εν πρώτοις ως ενδεχόμενο) από όλες τις πλευρές – και τη Ρωσία.
Όσο λοιπόν η πλειονότητα του κόσμου πιστεύει ότι αυτό το πράγμα που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερό, ή μάλλον είναι η Αριστερά, τόσο θα είναι δύσκολο έως αδύνατο, να εμφανισθούν με την κοινωνική έκταση που χρειάζεται οι διεργασίες και οι ζυμώσεις που προϋποτίθενται για να δημιουργηθεί και να οργανωθεί η άμυνα του λαού ενάντια στον αφανισμό του.
Δηλαδή, για να φέρω ένα παράδειγμα, ο Τσίπρας «τιμά» τον Γλέζο, ενώ ο ήρωας τον «έφτυσε» και τον περιφρόνησε, τόσο ο βάλτος που έχει σκεπάσει τη χώρα θα απλώνεται και θα βαθαίνει…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
7•X•2022
