Χαρακτηρίστηκε απόφαση-βόμβα. Ο λόγος για την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) που οδηγεί στην ακύρωση του Προεδρικού Διατάγματος προστασίας του Υμηττού. Σύμφωνα με το σκεπτικό, ο καταργηθείς πλέον Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας (ΟΡΣΑ) θα έπρεπε πριν από τη σύνταξη του Π.Δ. 187/2011 να έχει προχωρήσει σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Σύμφωνα με όλες τις αναλύσεις, με την ακύρωση του Π.Δ. ανοίγει ο δρόμος για τη νομιμοποίηση αυθαίρετων οικισμών στον Υμηττό. Την υπόθεση είχε παραπέμψει στο ΔΕΕ το ΣτΕ. Ενάντια στο Π.Δ. προστασίας του Υμηττού είχαν προσφύγει δήμοι ζητώντας την ακύρωση των αυστηρότερων όρων προστασίας – περιορισμό των χρήσεων γης- που θεσπίστηκαν για την ανάσχεση της δόμησης στον Υμηττό. Σχετικά με το θέμα, δημοσιεύουμε το παρακάτω άρθρο του Πάνου Τότσικα, μέλους της Πρωτοβουλίας Πολιτών για την Προστασία του Υμηττού.
Ο Υμηττός στο έλεος καταπατητών και δημάρχων!
Η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου (10/9/2015), με την οποία ουσιαστικά ακυρώνεται το ισχύον Προεδρικό Διάταγμα Προστασίας του Υμηττού (ΦΕΚ 187 Δ’/2011), αποτελεί την κατάληξη της οργανωμένης επίθεσης από εκατοντάδες καταπατητές και δήθεν ιδιοκτήτες του δασικού χώρου του Υμηττού.
Παράλληλα, υποστηρίζοντας τα συμφέροντα των καταπατητών και των δήθεν ιδιοκτητών, είχαν προσφύγει στο ΣτΕ οι Δήμοι Κορωπίου, Παιανίας-Γλυκών Νερών, Χολαργού-Παπάγου, Ηλιούπολης, Γλυφάδας και Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, όχι όμως και ο Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης, όπως λανθασμένα αναφέρθηκε, ο οποίος προσέφυγε στο ΣτΕ για διαφορετικούς λόγους.
Κατ’ αρχήν, πρέπει να κατανοήσουμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία όσων προσέφυγαν στο ΣτΕ συνεπικουρούμενοι από τους έξι δήμους, αποτελούνται κυρίως από διεκδικητές – καταπατητές – σφετεριστές του δημόσιου δασικού χώρου του Υμηττού.
Αυτό το γνωρίζουν καλά οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες. Ειδικότερα, στον Δήμο Κορωπίου, έχουν καταγραφεί εδώ και πολλά χρόνια 12.500 στρ. καταπατημένης δημόσιας γης, ένα μέρος της οποίας περιλαμβάνεται στις Ζώνες Προστασίας του Υμηττού.
Όσοι καταπατητές προσέφυγαν στο ΣτΕ πληρώνοντας 500 ευρώ ο καθένας στο δικηγόρο Απ. Παπακωνσταντίνου (της γνωστής οικογενείας), δεν το έκαναν επειδή «δεν προηγήθηκε ειδική μελέτη στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης», αλλά επειδή το ισχύον Π.Δ., με την επέκταση της Α’ Ζώνης απόλυτης προστασίας του βουνού, τους στερεί τη δυνατότητα να «αξιοποιήσουν την περιουσία» τους εφόσον στην Α’ Ζώνη δεν προβλέπονται κερδοφόρες χρήσεις γης και εμπορικές δραστηριότητες.
Έτσι, φτάσαμε στο τραγελαφικό σημείο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να «δικαιώνει» τους προσφεύγοντες, οι οποίοι ουδόλως ενδιαφέρονται για την «παραβίαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας», αλλά για την περαιτέρω δόμηση – τσιμεντοποίηση του βουνού, δηλαδή για την περιβαλλοντική υποβάθμισή του…
Όσον αφορά τους προσφεύγοντες Δημάρχους με επικεφαλής τον δήμαρχο Κορωπίου, στηρίζουν τους καταπατητές για ευνόητους-ψηφοθηρικούς λόγους, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα τις «κοινωνικές ανάγκες», την «ανάπτυξη» κλπ. Όμως, οι τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και των άλλων, γιατί σιωπούν;
Τέλος, η προσπάθεια κατάργησης του ισχύοντος Π.Δ. για τον Υμηττό, αποτελεί κόλαφο και ντροπή για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και ειδικότερα για τον Σύνδεσμο Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού (ΣΠΑΥ) στον οποίο σήμερα προΐσταται ο δήμαρχος Ηλιούπολης.
Ας μην τους επιτρέψουμε να ολοκληρώσουν τα σχέδιά τους!
Πάνος Τότσικας,
Μέλος της Πρωτοβουλίας Πολιτών
για την Προστασία του Υμηττού
