Γράφει ο Γιώργος Α. Λεονταρίτης
Ο άνθρωπος που βάδιζε στ’ αχνάρια του Αδόλφου Χίτλερ και του Μαξ Μέρτεν, ο μισέλληνας Γερμανός πολιτικός Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, από τον τάφο αποκαλύπτει το βρόμικο παιχνίδι του σε βάρος του ελληνικού λαού…
ΠΡΟΣΦΑΤΑ κυκλοφόρησαν τα απομνημονεύματα του «εκσυγχρονισμένου ναζιστή» υπουργού Οικονομικών, που εξασφάλισε εξουσία και χρήμα υπερασπιζόμενος τις γερμανικές τράπεζες. Ποδοπατώντας και εξαθλιώνοντας τους Έλληνες πολίτες. Παιδί του κομματικού σωλήνα των Χριστιανοδημοκρατών, αφήνει με τα γραφτά του να διαφανεί η χολή του για τη χώρα μας και η κυνική στρατηγική του, προκειμένου να αφανίσει την Ελλάδα. Μεταξύ άλλων, γράφει ο τρισκατάρατος Σόιμπλε:
«Οι Έλληνες έπαιζαν επιτυχημένα το σύνηθες γι’ αυτούς blame game. Σε ποιον, άλλωστε, αρέσει να παραδέχεται ότι έζησε πάνω από τις δυνάμεις του;»… Γνωρίζοντας την αντιπάθεια που έτρεφαν οι Έλληνες για το διαβολικό του πρόσωπο, ο Σόιμπλε προσθέτει: «Το γεγονός ότι έγινα αποδιοπομπαίος τράγος στην Ελλάδα δεν με πείραξε. Αυτό πρέπει κανείς στην πολιτική να το αντέχει, ακόμα και άκομψους παραλληλισμούς με τους ναζί που αντλούνται από το χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Έτσι θα υποβάλλαμε τους Έλληνες σε πολλές δοκιμασίες, και εκείνοι με τη σειρά τους θα έπρεπε να προβούν σε μια μεγάλη εσωτερική υποτίμηση, που συνεπαγόταν κοινωνικές δυσκολίες. Ήξερα ότι μακροπρόθεσμα θα ήταν δύσκολο να αντέξει κανείς πολιτικά απαραίτητες περικοπές»… Ο κυνισμός, η αναλγησία και το μίσος του Γερμανού υπουργού (που πέθανε από καρκίνο τον Δεκέμβριο του 2023 σε ηλικία 81 ετών) κατά της πατρίδας μας, συνδυασμένα, φανερώνουν τους σκοπούς του.
Η Ελλάδα με τα μέτρα του θα γονάτιζε. Η φτώχεια και η χρεοκοπία θα διέλυαν την κοινωνία. Η δημοκρατία θα γκρεμιζόταν. Στα αχνάρια του άλλωστε βάδισε και η μέγαιρα του Βερολίνου, η μαντάμ Μέρκελ, με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αυτές οι αθλιότητες αποτελούσαν και αποτελούν την πολυδιαφημιζόμενη «ευρωπαϊκή προοπτική» των ευρωλάγνων, από τον Σημίτη, τον Γιωργάκη Παπανδρέου, τον Παπαδήμο, τον Κυριάκο Μητσοτάκη τώρα, και πολλούς άλλους. Και καλά, όσον αφορά Νεοδημοκράτες και Πασόκους, δεν περιμέναμε ποτέ ανυπακοή στους ισχυρούς.
Το πρωτοφανές όμως είναι, ότι και η λεγόμενη «Αριστερά», με τον Τσίπρα τότε, υπέκυψε κι αυτή στη γερμανική δεσποτεία. Άλλα φανταζόταν ο Αλέξης και άλλα είδε μπροστά του και παρέλυσε. Το 2012 ο Τσίπρας σε συνέντευξή του στο περιοδικό Crash δήλωνε κομπάζοντας: «Η ευρωπαϊκή ηγεσία θα αφήσει τα πείσματα, θα συνειδητοποιήσει ότι έχει ακολουθήσει λάθος στρατηγική, και θα κάτσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, έχοντας απέναντί της μια αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας, η οποία δεν θα εφαρμόσει τη συνταγή που μας βυθίζει στο χάος. Άρα, θα αναγκαστεί η κ. Μέρκελ να υποστεί μια μεγάλη και ιστορική ήττα»…
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ήλθαν εντελώς αντίθετα. Οι Γερμανοί μάς ποδοπάτησαν, τα μνημόνια δεν ακυρώθηκαν, το δημοψήφισμα γύρισε ανάποδα, λιτότητα, φτωχοποίηση, ανεργία και φτώχεια απλώθηκαν σαν πανούκλα, με την υψωμένη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα γεγονότα είναι γνωστά. Ο Αλέξης αντί, επιστρέφοντας από το Ιερατείο των Βρυξελλών, να καταγγείλει τους δυνάστες και να παραιτηθεί, προτίμησε την υποταγή και τη συνθηκολόγηση, συμπεριφορές αδιανόητες για αληθινούς αριστερούς ηγέτες. Η Κίρκη των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον είχε μαγέψει τον νεαρό αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, που προτίμησε τη ευτελισμένη εξουσία από την Αντίσταση. Κι επεδόθη σε γλοιώδεις υμνολογίες προς τη μαντάμ Μέρκελ. Ο Σόιμπλε αποκαλύπτει στα απομνημονεύματά του και μια άλλη κυνική του πρόταση: «Ρώτησα ωμά αν θα είχε νόημα να ανατεθεί η εφαρμογή του μεταρρυθμιστικού προγράμματος στις Βρυξέλλες, ώστε να μην απαιτούνται βουλευτικές πλειοψηφίες για την υλοποίηση των μέτρων. Ήταν μια πρόταση που ήξερα ότι θα είχε βαθιές συνέπειες στην κυριαρχία της Ελλάδας»… Απόδειξη ότι στις Βρυξέλλες η δημοκρατία δεν είναι απαραίτητη… Διαχρονικά η Γερμανία λειτουργούσε εναντίον των ελληνικών συμφερόντων. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στην εποχή της ναζιστικής κατοχής. Στις δεκαετίες του 1950 και κυρίως στη δεκαετία του 1960 οι κυβερνήσεις της Δεξιάς, δηλαδή της ΕΡΕ, βρίσκονταν στο έλεος της Μπον.
Η μετεμψύχωση του Μέρτεν, ο Σόιμπλε, καμαρώνει εκ του τάφου, διότι έφερε τους Έλληνες στην καταστροφή και εξεβίασε τους πολιτικούς μας να σκύψουν τον αυχένα
Πρόδρομος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ΕΟΚ, ήταν στα χέρια παλαιών ναζιστών, όπως ο Βάλτερ Χάλσταϊν, ο οποίος διετέλεσε και συνέταιρος στο ίδιο δικηγορικό γραφείο με τον εγκληματία πολέμου Μαξ Μέρτεν, τον οποίο η κυβέρνηση της ΕΡΕ άφησε ελεύθερο να φύγει στη Γερμανία, διότι ενδιαφερόταν για οικονομικές συναλλαγές με το Βερολίνο. Μάλιστα ο Χάλσταϊν ήλθε στην Αθήνα για να απαιτήσει την απελευθέρωση του ναζί εγκληματία. Έτσι, τον Νοέμβριο του 1959 ο Μέρτεν απελύθη από τις φυλακές και επιβιβάσθηκε σε αεροσκάφος της «Λουφτχάνσα». Στη Βουλή ξεσηκώθηκε θύελλα. Αλλά τότε όλο το φάσμα της Αριστεράς είχε φωνή, δεδομένου μάλιστα ότι με την υπόθεση Μέρτεν εμπλέκονταν ο υπουργός Εσωτερικών Δημήτριος ή Τάκος Μακρής, όπως και η σύζυγός του Δοξούλα, που στην κατοχή είχε χρηματίσει γραμματέας του Μέρτεν.
Ο πρόεδρος της ΕΔΑ Γιάννης Πασαλίδης μιλώντας στο κοινοβούλιο, επεσήμανε: «Ποιος συνέλαβε τον Μέρτεν; Μη νομίζετε η σημερινή κυβέρνησις. Τον συνέλαβαν έντιμοι παράγοντες της Υπηρεσίας Εγκληματιών Πολέμου και τον εδίκασαν ελληνικά δικαστήρια 25 χρόνια. Έρχεται όμως μετά 8 μήνας η κυβέρνησις και παρεμβαίνει σκανδαλωδώς, τον απολύει και τον στέλνει εις την Δυτικήν Γερμανίαν»… Και ο αρχηγός της «Δημοκρατικής Ενώσεως» Ηλίας Τσιριμώκος είπε μεταξύ άλλων: «Την μόνην χώραν ενδεχομένως την οποίαν δεν δύνανται να κατασπιλώσουν οι Γερμανοί, είναι η Ελλάς και ιδίως αι Αθήναι, αι οποίαι κατά σύμπτωσιν περίεργον σήμερον εώρτασαν την εορτήν της απελευθερώσεώς των, και είναι αι Αθήναι η μόνη πόλις εις την οποίαν κατά την κατοχήν κατεσχίσθη ο αγκυλωτός σταυρός από χέρια ελληνικά»…
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΗΜΕΡΑ οι Γερμανοί και το Ιερατείο των Βρυξελλών έχουν υποδουλώσει με τις τράπεζές τους τη χώρα μας. Και δεν υπάρχει πια Αριστερά να υψώσει φωνή όπως παλιά. Τα κράτη της Κοινής Αγοράς από το 1960 είχαν αξιώσει πλήρη έλεγχο πάνω στην οικονομία μας. Και στα τωρινά χρόνια, η μετεμψύχωση του Μέρτεν, ο Σόιμπλε, καμαρώνει εκ του τάφου, διότι έφερε τους Έλληνες στην καταστροφή και εξεβίασε τους πολιτικούς μας να σκύψουν τον αυχένα. Η συμπαιγνία άλλωστε Γερμανίας και Αμερικής σε βάρος μας ξεκινάει από παλιά. Τον Δεκέμβριο του 1960 εκπρόσωπος της Δυτικής Γερμανίας ανακοίνωσε στην Μπον ότι η χώρα του, σε συμφωνία με την αμερικανική κυβέρνηση, δέχθηκε να αναλάβει μέρος του προγράμματος της αμερικανικής στρατιωτικής «βοήθειας» προς την Ελλάδα και την Τουρκία. Τα χρόνια διαβαίνουν, αλλά τα δεινά στον τόπο μας όχι μόνο δεν εξαλείφονται, αλλά επανέρχονται με χειρότερη μορφή. Γερμανία, Αμερική, ΝΑΤΟ, Βρυξέλλες έχουν φέρει την πατρίδα μας σε απελπιστική κατάσταση. Η Αριστερά όμως, από την οποία περίμενε ο Λαός να υψώσει ανάστημα και φωνή, μεταλλάχθηκε, γελοιοποιήθηκε και ναρκώθηκε. Απεμπόλησε τις αρχές της, συμβιβάσθηκε, και μπήκε στο «χαρέμι» των Βρυξελλών. Διερωτάται τώρα κανείς, εάν θα ξαναϋπάρξει πραγματική Αριστερά. Μπορεί να «αναστηθεί» αυτή η παράταξη; Τον τρόπο μάς είχε υποδείξει εγκαίρως με τον στίχο του ο Μαγιακόφσκι: «Ανάστησέ με… Βάλε μου καινούργιο αίμα στην καρδιά, καινούργια σκέψη στο κρανίο»…
