του Κωνσταντίνου Ντέλμα
«Καλά πάμε». Συνεχίζουμε να καλλιεργούμε. Για τρίτη χρονιά χωρίς τα δικαιώματα καλλιέργειας που προσχηματικά και παράνομα μου αφαίρεσε ο ΟΠΕΚΕΠΕ. Και δεν είμαι ο μόνος. Αποτελεί πλέον κοινή πρακτική του ΟΠΕΚΕΠΕ η αφαίρεση δικαιωμάτων καλλιέργειας από αυτούς που καλλιεργούν τη γη. Και η διάθεσή των δικαιωμάτων με την αντίστοιχη πίστωση των επιδοτήσεων σε αυτούς που μπορούν να ενταχθούν στις ψηφιακές πλατφόρμες-παπάτζες του Οργανισμού. Κατά κανόνα με ψευδή και πλασματικά στοιχεία. Γιατί οι σκοποί –άρρητη επιδίωξη– αυτής της «ανακατανομής» είναι απλοί:
1 Να διασφαλιστεί από τις επιδοτήσεις της ΚΑΠ το παντεσπάνι: Των πολιτικών, των παρατρεχάμενων συμβούλων, των κομματικών στρατών, των παρασιτικών συνεταιρισμών, των άθλιων αγροτοσυνδικαλιστών (στην πλειοψηφία τους) , των εταιρειών πληροφορικής που λανσάρουν και λειτουργούν τις κάθε είδους ψηφιακές παπάτζες για τη δήθεν διασφάλιση της νομιμότητας των επιδοτήσεων, των μασητικών μηχανισμών των υπόλοιπων επιδοτήσεων (εκτροφής, βόσκησης κ.λπ.), των μυζητικών μηχανισμών των λοιπών πόρων της ΚΑΠ (ως έμμεσα επωφελούμενων) και του κοινού lobby όλων αυτών στις Βρυξέλλες. Ειδικά τα τελευταία χρόνια έχει καταστεί σε όλους αντιληπτό, ότι τα δικαιώματα και οι επιδοτήσεις αυτής της «ανακατανομής» έχουν αποτελέσει «την κεφαλαιουχική βάση» που στηρίζει τη συνοχή και τη συντεταγμένη λειτουργία όλων αυτών ως ενιαίου παρασιτικού φορέα-μηχανισμού. Υπό τη σκέπην του ΟΠΕΚΕΠΕ.
2 Να επιταχυνθεί με κάθε διαθέσιμο μέσο και τρόπο η μείωση της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής της χώρας. Για να διευκολυνθεί η υφαρπαγή των δικαιωμάτων και επιδοτήσεων από τους πραγματικούς δικαιούχους και η παραχώρηση τους ως κεφαλαιουχικό προϊόν στον ενιαίο παρασιτικό φορέα-μηχανισμό που προαναφέρθηκε. Πράγμα που αδιάψευστα κατέδειξε το πρόσφατο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Η κατάρρευση της κτηνοτροφίας στη Δυτική Μακεδονία και η συνακόλουθη αποδέσμευση βοσκοτόπων έγινε άμεσα αντιληπτή από την ψηφιακή πλατφόρμα του ΟΠΕΚΕΠΕ. Σε πραγματικό χρόνο –«και με το αζημίωτο»– οι πλεονάζοντες βοσκότοποι της Δυτικής Μακεδονίας δεσμεύτηκαν –αντί να παραμείνουν στο εθνικό απόθεμα– «προς βόσκηση» από τον πλασματικό πληθυσμό αιγοπροβάτων άλλης περιφέρειας της χώρας. Μέσω αυτόματης κρυφής εντολής που μπορούν να χρησιμοποιούν μόνο οι διαχειριστές της ψηφιακής πλατφόρμας του ΟΠΕΚΕΠΕ. Που έχει αποκτήσει πλέον όλα τα χαρακτηριστικά της νέας αναβαθμισμένης μηχανοργάνωσης του παρασιτικού φορέα- μηχανισμού. Για να διασφαλιστεί η παράλληλη λειτουργία του –πέραν της μασητικής -ως μηχανισμού δολιοφθοράς της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής. Η πέμπτη φάλαγγα της ολομέτωπης επίθεσης που δέχεται ο κόσμος της εργασίας και της παραγωγής είναι εδώ. Σε πλήρη ανάπτυξη και ισχύ. Αφαιρεί δικαιώματα και επιδοτήσεις από ενεργούς και εν δυνάμει παραγωγούς (νέοι αγρότες, ομάδες παραγωγών κ.λπ.) και τα αποδίδει στα παρασιτικό φορέα-μηχανισμό. Πράγμα που αρχίζει να καθίσταται πλέον κατανοητό από τον αγροτικό πληθυσμό. Όσοι δεν είναι αγρότες (άρα δεν γνωρίζουν τα τεκταινόμενα) και καλόπιστα αναρωτιούνται για τις αιτίες της μείωσης της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής ας αναζητήσουν κατ’ αρχήν την απάντηση στο πεδίο εφαρμογής του 4ου νόμου της λογικής: Οι αιτίες της μείωσης βρίσκονται στις επιδιώξεις και τις μεθοδεύσεις όλων όσων επωφελούνται από αυτήν.
3 Να δημιουργηθεί η δεύτερη γενιά «ιστορικών δικαιωμάτων» μέσω της εδραίωσης και κατοχύρωσης «δικαιούχων» στην ψηφιακή πλατφόρμα του παρασιτικού φορέα-μηχανισμού. Που όμως δεν θα έχει καμία σχέση με την πρώτη γενιά. Της οποίας τα δικαιώματα και οι επιδοτήσεις της ΚΑΠ βρίσκονται σήμερα διάσπαρτα στη μεσαία τάξη της χώρας, πολλά εξ αυτών σε δικαιούχους εκτός της αγροτικής παραγωγής. Η δεύτερη –υπό ίδρυση– γενιά «ιστορικών δικαιωμάτων» θα στηρίζεται στους δικαιούχους –πραγματικούς και πλασματικούς– που αναγνωρίζει σήμερα η ψηφιακή πλατφόρμα. Με ενεργή εις το διηνεκές τη διαδικασία της «ανακατανομής» δικαιωμάτων υπέρ των ολίγων πλασματικών δικαιούχων. Εις βάρος των πραγματικών αλλά και των σκόρπιων δικαιούχων της πρώτης γενιάς «ιστορικών δικαιωμάτων», που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να εκπροσωπηθούν και να αντισταθούν ενιαία. Με τον τρόπο αυτό αναμένεται να δημιουργηθεί ελεγχόμενη δεξαμενή συγκέντρωσης των δικαιωμάτων σε δικαιούχους. Όχι ως εθνικό απόθεμα ενίσχυσης των εν δυνάμει νέων παραγωγών –όπως θα έπρεπε– αλλά ως ιδιωτικό κεφαλαιουχικό προϊόν έτοιμο προς διάθεση, με την χρηματιστηριακή πρακτική. Σήμερα η αξία αυτού του προϊόντος παραμένει σχετικά χαμηλή όσο τα δικαιώματα σχετίζονται μόνο με τις επιδοτήσεις. Όμως αυτό αναμένεται να αλλάξει όταν το πλήρωμα του χρόνου το επιτρέψει. Όταν στο μέλλον τα δικαιώματα μαζί με κάποιες παπάτζες «πιστοποιήσεις» θα αποτελέσουν όρο παραγωγής ή διάθεσης των γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων –όπως δείχνει το βέλος του χρόνου– τότε όλοι εμείς που παράγουμε με μειωμένα ή και χωρίς δικαιώματα θα αναγκαστούμε να μισθώσουμε, ενοικιάσουμε ή να αγοράσουμε δικαιώματα από τη δεξαμενή αυτών που παράνομα θα τα κατέχουν. Στην αναβαθμισμένη χρηματιστηριακή τους αξία. Πραγματική εφιαλτική προοπτική για τους λίγους νέους αγρότες και κτηνοτρόφους που σήμερα καταβάλλουν καθόλα φιλότιμες και αξιέπαινες προσπάθειες. Τότε ο σημερινός παρασιτικός φορέας-μηχανισμός θα έχει νομιμοποιηθεί και θα ολοκληρώσει την σημερινή του στόχευση: την ταυτόχρονη μασητική και μυζητική λειτουργία του.
Εύχομαι να κάνω λάθος. Εύχομαι οι εξελίξεις να δώσουν άλλη τροπή από αυτή που επιδιώκουν όσοι επωφελούνται από τη μείωση της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής. Πρώτιστα γιατί η επισιτιστική ασφάλεια και επάρκεια είναι κοινωνικό αγαθό. Που δεν πρέπει να τελεί υπό την διαχείριση των μηχανισμών που προαναφέρθηκαν. Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε να αναλογιστούμε ως προειδοποίηση τη διαπίστωση της Alissa Zinovievna: «Όταν παρατηρείς ότι για να παράγεις πρέπει να λάβεις άδεια από εκείνους που δεν παράγουν τίποτα, όταν επαληθεύεις ότι τα χρήματα ρέουν σε εκείνους που δεν διακινούν αγαθά αλλά ρουσφέτια, όταν αντιλαμβάνεσαι ότι πολλοί γίνονται πλούσιοι μέσω δωροδοκίας και επηρεάζουν περισσότερο παρά μέσω του έργου τους και ότι οι νόμοι δεν σε προστατεύουν από αυτούς, αλλά αντίθετα, είναι αυτοί που προστατεύονται από εσένα, όταν ανακαλύπτεις ότι η διαφθορά ανταμείβεται και η ειλικρίνεια γίνεται αυτοθυσία, τότε θα μπορείς να επιβεβαιώσεις, χωρίς φόβο ότι μπορεί να κάνεις λάθος, πως η κοινωνία που ζεις είναι καταδικασμένη».
Υ.Γ.: Κάποιοι «φίλοι» –που γνωρίζουν τις απόψεις μου περί κατάργησης των δικαιωμάτων καλλιέργειας– μου έστειλαν χιουμοριστικό video. Που δείχνει τα κρητικά αιγοπρόβατα να επιβιβάζονται σε καράβια, αεροπλάνα και λεωφορεία, στο ταξίδι τους προς τα υποαλπικά λιβάδια της Δυτικής Μακεδονίας. Με την ένδειξη-λεζάντα: «smart sheep». Προφανώς για να με προκαλέσουν. Τους απαντώ: Καλά Τώρα. Όταν τα κρητικά αιγοπρόβατα τρώγανε βελανίδια, εδώ «τα δικά μας» έχοντας αναπτύξει αμφίβιες ικανότητες, κάνανε μακροβούτια στο βυθό της λίμνης Πολυφύτου και έβοσκαν παρέα με τους γουλιανούς και τους κυπρίνους. Αναφέρομαι –για να θυμούνται οι παλιότεροι– στην ένδοξη περίοδο που ο βυθός της λίμνης δηλώνονταν προς βόσκηση και σιτοκαλλιέργεια. Και οι απορρέουσες πλεονασματικές επιδοτήσεις πιστώνονταν προς κατανάλωση στις τοπικές κοινωνίες. Και τα πραγματικά «έξυπνα» αιγοπρόβατα έμεναν στον τόπο τους.
