Τίτλος πρωταθλήματος, μέσα σε αποθέωση.
Η Εβίνα μπερδεύτηκε, καθώς η περίσταση προδιέθετε για όμορφα πράγματα, παρότι είχε προηγηθεί γιούχα. Και μετά τη φιέστα, ακολούθησε η κατσάδα του προέδρου. Δύσκολοι καιροί ακόμα και για πρωταθλητές ή μήπως δύσκολοι καιροί που απαιτούν τεχνοτροπίες; Δικαιολογημένη αγανάκτηση για το κακό θέαμα και διάφορες «μη ταιριαστές» συμπεριφορές ή αφορμές για περαιτέρω μείωση του μπάτζετ; Σε κάθε περίπτωση, το μέλλον θα δείξει… Πάντως, πλέον, η Εβίνα έχει πονηρευτεί. Δεν πρέπει να παρακολουθεί κανείς τα δρώμενα και τις αποφάσεις με το κασκόλ στο λαιμό, παρά με το κομπιουτεράκι στο χέρι. Σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, σε καιρούς μνημονίων; Ψαλίδισμα προσδοκιών, το «μη χείριστο βέλτιστο…», και η κοπτοραπτική των ισολογισμών συνεχίζεται.
Η Εβίνα αναρωτήθηκε… Είναι προσοδοφόρο, άραγε, να βγαίνεις πρώτος χωρίς να έχεις αντίπαλο; Είναι προτιμότερο να καθαρίζεις με κάθε τρόπο νωρίς και να παρακολουθείς χωρίς άγχος τα δρώμενα ή να αγκομαχάς και να επικρατείς αντρίκια τελευταία στιγμή επί ενός δυνατού αντιπάλου; Διλήμματα και αυτά. Εδώ, άλλοι ενταφιάζουν οριστικά την πολυμετοχικότητα (ποιος την επικαλείται πλέον…) και παραδίδουν τα σκήπτρα στον άρχοντα των περικοπών. Την ίδια στιγμή, κάποιοι άλλοι ξέχασαν τους θρήνους και παρέδωσαν τα κλειδιά στο Μεσσία, που βγήκε μπροστά, με μέσο την αρχιτεκτονική.
Και οι υπόλοιποι; Η Εβίνα άρχισε να φέρνει στο νου της το χάρτη της Ελλάδας. Θεσσαλονίκη; Κάτι καλό σε ασπρόμαυρο φόντο αρχίζει να κινείται, λένε. Μέχρι, όμως, να μάθει, (πρέπει να) θα πάθει. Το ζήτημα είναι, όταν μάθει, πως θα διαχειριστεί τη γνώση. Χαλίφης στη θέση του χαλίφη; Η δεύτερη όψη του ίδιου νομίσματος; Η Εβίνα δεν θα ήθελε τίποτα από τα δύο. Όμως, η Ρωσία είναι μακριά για να ακούσει τις αιτιάσεις της. Ταύρος εν υαλοπωλείο, λένε, και ας κόβεται προς το παρόν από τα θραύσματα σε καμία Τρίπολη. Είπαμε (λένε) και ο Κόκκαλης έτσι ξεκίνησε.
Η Εβίνα σκούπισε τον ιδρώτα από το μέτωπο της. Πώς θα είναι, άραγε, το επόμενο πρωτάθλημα; Το πρώτο χωρίς ΑΕΚ. Θα δείξει. Πάντως, δεν μπορεί η αισιοδοξία να βγει και να κάνει τη δική της περατζάδα στους δρόμους. Μάλλον, άλλα πράγματα προτιμά ο κόσμος, και αυτά (θα) έχει. Σε αυτή τη χώρα, πέρα από οτιδήποτε άλλο, παίρνει κανείς ό,τι ορίζουν οι κινητικότητές του. Κάθεσαι; Χάνεις στα σίγουρα. Τρέχεις; Διεκδικείς τις πιθανότητες σου, και ας μην κερδίσεις τελικά. Ο καμβάς να ήταν διαφορετικός…
Κώστας Μαρούντας
