Η σημαντικότερη επανέκδοση του φετινού καλοκαιριού
Ερωτική κομεντί, παραγωγής 1990, Ο εραστής της κομμώτριας, σε σκηνοθεσία Πατρίς Λεκόντ, με τους Ζαν Ροσφόρ και Άννα Γκαλίενα. Ο μικρός Αντουάν πηγαίνει για κούρεμα όσο πιο συχνά μπορεί, και ο λόγος είναι πολύ απλός: έχει ερωτευτεί την κυρία Σαφέρ, την κομμώτρια της γειτονιάς. Ερωτεύεται τα πάντα πάνω της, τις πληθωρικές της καμπύλες, το άγγιγμα των χεριών της, τις μυρωδιές της, ακόμα και τις αυτοκτονικές της τάσεις. Τα χρόνια περνάνε, αλλά ο Αντουάν δεν έχει αλλάξει. Παντρεύεται επιτέλους την ιδεώδη γυναίκα, την αισθησιακή, γήινη, χυμώδη κομμώτρια Ματίλντ. Οι δυο τους βιώνουν το απόλυτο όνειρο του έρωτα, μέσα από παιχνίδια και σαγηνευτικούς ανατολίτικους χορούς -με αποτέλεσμα η Ματίλντ να αυτοκτονήσει από υπερβολική ευτυχία.
Πρόκειται, σαφώς, για τη σημαντικότερη επανέκδοση του φετινού καλοκαιριού. Ακόμη και αν η παραγωγή της πηγαίνει πίσω μόνο μέχρι το 1990, σε αντίθεση με τις περισσότερες αμερικανικές επανεκδόσεις των δεκαετιών 1940-1960, η ανάλαφρη, άκρως ερωτική και σίγουρα παιχνιδιάρικη κομεντί του Πατρίς Λεκόντ, ενός σκηνοθέτη που σημάδεψε το σύγχρονο γαλλικό σινεμά, προσφέρει το αυτονόητο για μια τέτοιου είδους ταινία: τον απόλυτο αισθησιασμό χωρίς να γίνεται πρόστυχη, αυτό το παιχνίδισμα των εικόνων, των λέξεων, τον κινήσεων που σε ερεθίζει και σου κινεί την περιέργεια, σου εξάπτει τη φαντασία.
Προσέξτε: Ο εραστής της κομμώτριας δεν είναι μια κλασική ερωτική ταινία τύπου Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι και Η δύναμη της σάρκας. Αλλά ένα απαύγασμα ευρωπαϊκού σινεφίλ σινεμά, που με το μπρίο, τη χάρη, το σκέρτσο και το έξυπνο αστείο, σου μιλάει για την ενοχική απόλαυση του φετιχισμού και την ψηλάφηση του γυναικείου κορμιού μέσα από τη θεϊκή εξύψωση του στήθους, της γάμπας, των δαχτύλων, της μέσης, των γλουτών. Άλλωστε, η ταινία του Λεκόντ ευτύχησε να αποτελέσει πρότυπο και να δημιουργήσει μια ολόκληρη σχολή κινηματογράφου. Ο έρωτας δεν είναι απαγορευμένος και, τουτέστιν, βρόμικος, ανήθικος, ζωώδης, χυδαίος.
Αλλά το γέλιο και η όσφρηση της σάρκας, το πείραγμα και το ζουμερό φιλί, το αθώο φλερτ και η έντονη ερωτική πράξη, όλα συνδυάζονται και εύκολα δομούνται και αποδομούνται. Τη μια κάνεις έρωτα και την άλλη αυτοκτονείς από τη δύναμη της αγάπης. Ο εραστής της κομμώτριας δεν είναι ρομαντικός, γλυκανάλατος, ελαφρώς passé ή ό,τι άλλο συνοδεύει τις περισσότερες γαλλικές ταινίες της κατηγορίας. Όμως, το ευφυές (αν και στατικό φορές-φορές) σενάριο του, με την νοσταλγική φωτογραφία του Εντουάρντο Σερά και την όμορφη μουσική του Μάικλ Νάιμαν, σε γεμίζουν εικόνες και αισθήματα, ήχους και μυρωδιές, θύμησες και σκέψεις, προκειμένου να (ξανα)ζήσεις κι εσύ τον απόλυτο έρωτα αυτού του καλοκαιριού.
Πρόκειται, σαφώς, για τη σημαντικότερη επανέκδοση του φετινού καλοκαιριού. Ακόμη και αν η παραγωγή της πηγαίνει πίσω μόνο μέχρι το 1990, σε αντίθεση με τις περισσότερες αμερικανικές επανεκδόσεις των δεκαετιών 1940-1960, η ανάλαφρη, άκρως ερωτική και σίγουρα παιχνιδιάρικη κομεντί του Πατρίς Λεκόντ, ενός σκηνοθέτη που σημάδεψε το σύγχρονο γαλλικό σινεμά, προσφέρει το αυτονόητο για μια τέτοιου είδους ταινία: τον απόλυτο αισθησιασμό χωρίς να γίνεται πρόστυχη, αυτό το παιχνίδισμα των εικόνων, των λέξεων, τον κινήσεων που σε ερεθίζει και σου κινεί την περιέργεια, σου εξάπτει τη φαντασία.
Προσέξτε: Ο εραστής της κομμώτριας δεν είναι μια κλασική ερωτική ταινία τύπου Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι και Η δύναμη της σάρκας. Αλλά ένα απαύγασμα ευρωπαϊκού σινεφίλ σινεμά, που με το μπρίο, τη χάρη, το σκέρτσο και το έξυπνο αστείο, σου μιλάει για την ενοχική απόλαυση του φετιχισμού και την ψηλάφηση του γυναικείου κορμιού μέσα από τη θεϊκή εξύψωση του στήθους, της γάμπας, των δαχτύλων, της μέσης, των γλουτών. Άλλωστε, η ταινία του Λεκόντ ευτύχησε να αποτελέσει πρότυπο και να δημιουργήσει μια ολόκληρη σχολή κινηματογράφου. Ο έρωτας δεν είναι απαγορευμένος και, τουτέστιν, βρόμικος, ανήθικος, ζωώδης, χυδαίος.
Αλλά το γέλιο και η όσφρηση της σάρκας, το πείραγμα και το ζουμερό φιλί, το αθώο φλερτ και η έντονη ερωτική πράξη, όλα συνδυάζονται και εύκολα δομούνται και αποδομούνται. Τη μια κάνεις έρωτα και την άλλη αυτοκτονείς από τη δύναμη της αγάπης. Ο εραστής της κομμώτριας δεν είναι ρομαντικός, γλυκανάλατος, ελαφρώς passé ή ό,τι άλλο συνοδεύει τις περισσότερες γαλλικές ταινίες της κατηγορίας. Όμως, το ευφυές (αν και στατικό φορές-φορές) σενάριο του, με την νοσταλγική φωτογραφία του Εντουάρντο Σερά και την όμορφη μουσική του Μάικλ Νάιμαν, σε γεμίζουν εικόνες και αισθήματα, ήχους και μυρωδιές, θύμησες και σκέψεις, προκειμένου να (ξανα)ζήσεις κι εσύ τον απόλυτο έρωτα αυτού του καλοκαιριού.
Νέστορας Πουλάκος
Δείτε ακόμα
• Το Φεστιβάλ Κουβανικού Κινηματογράφου στο Τριανόν.
• Την κωμωδία Διαζύγιο με Προθεσμία με τον Κάρυ Γκραντ.
• Την καναδική κομεντί Ο Μπαμπάς του… Παιδιού μου.
• Την ιστορία του δονητή στη Μηχανή της Χαράς
Σχόλια
