Του Ηρόστρατου
Ο… αθώος Θέμος και τα προσωπικά δεδομένα
«…Κατά την άποψη του δικαστηρίου, παρά την καταδικαστική πρόταση του εισαγγελέα της Έδρας, το βιντεοσκοπημένο υλικό με τις προσωπικές στιγμές των δυο εραστών δεν αποτελεί αρχείο προσωπικών δεδομένων κατά την έννοια του νόμου…». Αυτά απεφάνθη το δικαστήριο για τους κατηγορούμενους στην υπόθεση Ζαχόπουλου.
Προσωπικό δεδομένο είναι π.χ. το πρόσωπό σου ή η ταυτότητα σου, αλλά το με ποιον έρχεσαι σε ερωτική επαφή είναι κάτι το απολύτως δημοσιεύσιμο και μάλιστα πρωτοσέλιδο, με την ανάλογη εικονογράφηση!
Όλα αυτά για να βγει αθώα περιστερά ο Θέμος Αναστασιάδης και η παρέα του… Οι δε δηλώσεις των διαφόρων συνηγόρων ήταν απίστευτες: Μίλησαν για σκευωρίες(!) και, ούτε λίγο-ούτε πολύ, υπαινίχθηκαν πως πρέπει να ασκηθεί και δίωξη σε όσους κίνησαν αυτή την υπόθεση!
Φυσικά και δεν κρίνω δικαστικές αποφάσεις, αλλά αντιθέτως προτείνω να τις εφαρμόσουμε στον Δρόμο, δημοσιεύοντας ερωτικές στιγμές των κυβερνώντων μας ή και των δικαστών μας προκειμένου να αυξήσουμε την κυκλοφορία μας. Ίσως να μοιράζουμε και ανάλογα DVD καλλιτεχνικού περιεχομένου, αφού το υλικό με «προσωπικές στιγμές δυο εραστών» δεν αποτελεί αρχείο προσωπικών δεδομένων (το επαναλαμβάνω, για να το εμπεδώσω).
Άλλωστε, στην όμορφη χώρα μας, όπως είχε επισημάνει ο πρωτοπόρος πολιτικός κ. Βουλγαράκης «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό».
Η ελληνική Δικαιοσύνη, ακόμη μια φορά, στάθηκε στο… ύψος της (1,50 μέτρο με τα χέρια στην ανάταση).
Με λένε Ερνέστο
Άλλη μια εξαιρετική ταινία αυτής της χρονιάς, το Με λένε Ερνέστο (Infancia Clandestina) του Μπενχαμίν Άβιλα. Ο τίτλος που σημαίνει κάτι σαν «παράνομη παιδική ηλικία» περιγράφει ακριβώς το τι είναι αυτό που θα δούμε. Μια οικογένεια αγωνιστών ενάντια στη χούντα της Αργεντινής (κάποιοι εδώ τη χαρακτήριζαν… προοδευτική!) επιστρέφει κρυφά από την Κούβα. Παρά τις δυσκολίες της παρανομίας είναι μια δεμένη οικογένεια που ξεχειλίζει η αγάπη. Ωστόσο, ο μικρός Χουάν θα αναγκαστεί να αλλάξει όνομα και ταυτότητα. Να γίνει ο «Ερνέστο» και να προσπαθήσεις να ζήσει μια «φυσιολογική» ζωή. Θα ερωτευθεί, θα θελήσει να φύγει από όλα αυτά.
Εξαιρετική η κινηματογράφηση, η χρήση των κόμικς, οι ερμηνείες, το σενάριο. Όλα ισορροπούν θαυμαστά, χωρίς ηθικολογίες.
Και βεβαίως ήταν απολύτως φυσιολογικό να μην πάρει το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.
Όταν η παράδοση συναντά τους αγώνες
Στα Καστέλλια της Φωκίδας υπάρχει το έθιμο να γίνεται σε ένα εκκλησάκι της Γκιώνας -στην περιοχή Παλιο-Χλωμός- λειτουργία και πανηγύρι την Πρωτομαγιά. Και δεν μιλάω για κάποιο πανηγύρι με πάγκους μικροπωλητών, αλλά για μια συνάντηση όπου γίνεται γλέντι με φαγοπότι. Φέτος η γιορτή θα γίνει Τρίτη του Πάσχα (7 Μαΐου), όμως θα έχει και μια άλλη διάσταση: Στην κοντινή Αλεφάντω, περιοχή της Γκιώνας που οι αγώνες των κατοίκων του χωριού έσωσαν πριν από λίγο καιρό από την S&B, τη γνωστή εταιρία που εκμεταλλεύεται ληστρικά και χωρίς κανένα σεβασμό για το περιβάλλον τα κοιτάσματα του βωξίτη. Με δυναμική λαϊκή συνέλευση και συντονισμένη δράση ανέτρεψαν τις αποφάσεις που πρόσφεραν την Αλεφάντω προς… καταστροφή.
Αποφάσισαν λοιπόν κάθε χρόνο, την Πρωτομαγιά, να γίνεται εκεί μια λαϊκή ενωτική γιορτή, που θα δείχνει -προς πάσα κατεύθυνση- την αποφασιστικότητα των κατοίκων να προστατέψουν τον τόπο τους. Όταν η παράδοση συναντά τους αγώνες, μπορεί η αντίσταση να γίνεται γιορτή!
Περισσότερα στο kastelliotikanea.gr
Καμίνης: Ο κομμωτής των νεραντζιών σε νέες περιπέτειες
Μου φαίνεται ότι στο λήμμα «βαρβαρότητα» θα πρέπει να έχουμε κάθε εβδομάδα και κάτι για το δήμαρχο Καμίνη. Μετά τις επιτυχίες, όπως το περσινό «κούρεμα» των νεραντζιών για να στερήσει από… όπλα τους διαδηλωτές, το κλείσιμο θεάτρων, το κυνήγι αστέγων κ.ά. τα έβαλε τώρα και με τα δίκτυα αλληλεγγύης. Έστειλε την αστυνομία «του» να διαλύσει το πασχαλινό-ανταλλακτικό παζάρι της Πλατείας Συντάγματος, λες και είναι οι πλατείες της πόλης ιδιοκτησία του. Λες και χρειάζεσαι άδεια δημάρχου για να προσφέρεις ή να πάρεις κάτι που έχεις ανάγκη. Άγνωστες λέξεις στο χώρο (βάλτο) της ΔΗΜΑΡ.
Εκεί το μόνο παζάρι που ξέρουν είναι αυτό που ξεπουλιέσαι για μια καρέκλα. Είναι ένας κόσμος εφιαλτικός όπου όλα πωλούνται και αγοράζονται. Και η μόνη αλληλεγγύη είναι αυτή η γνωστή που υπάρχει μεταξύ… κατεργαρέων.
