Εγκρίθηκε το πολυνομοσχέδιο του Υπ. Παιδείας, στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, που περιέχει μεταξύ άλλων την ίδρυση ξένων ιδιωτικών πανεπιστημίων, με τις ψήφους της Ν.Δ. ενώ εξέφρασαν επιφυλάξεις η Ελληνική Λύση (αναμενόμενο) και η Πλεύση Ελευθερίας (!) και δήλωσαν ότι θα τοποθετηθούν για το ζήτημα στη συνεδρίαση της ολομέλειας. Κατά του νομοσχεδίου ψήφισαν όλα τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης ενώ το νομοσχέδιο αναμένεται να τεθεί προς ψήφιση στην ολομέλεια της Βουλής στις 8 Μαρτίου.
Οι συνεδριάσεις της επιτροπής κινήθηκαν σε υψηλούς τόνους. Η πλειοψηφία της αντιπολίτευση ζήτησε απόσυρση του νομοσχεδίου καθώς θεωρείται αντισυνταγματικό με βάση το άρθρο 16. Στον αντίποδα η κυβέρνηση δια μέσου της εισήγησης του Κ. Πιερρακάκη, επέμεινε στο αφήγημα περί αναβάθμισης της χώρας, που με αυτό το νομοθέτημα θα καταστεί περιφερειακός εκπαιδευτικός κόμβος. Μάλιστα, ο υπουργός δεν παρέλειψε να κάνει λόγο για τον επαναπατρισμό όσων σπουδάζουν στο εξωτερικό ως αποτέλεσμα του νομοσχεδίου, πράγμα σχεδόν απίθανο να συμβεί δεδομένου ότι η πλειοψηφία των φοιτητών που συνεχίζουν τις σπουδές τους στο εξωτερικό βρίσκονται σε μεταπτυχιακό επίπεδο και άνω και η επιλογή τους αυτή ως επί το πλείστον συνδέεται και με την ενδεχόμενη επαγγελματική αποκατάσταση τους.
Αντιδρά έντονα η πανεπιστημιακή κοινότητα
Παράλληλα η κατάθεση του νομοσχεδίου οδήγησε και στην οξεία αντίδραση του κόσμου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης καθώς πέρα από τους φοιτητές/ριες που συνεχίζουν τον αγώνα τους με εβδομαδιαία πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια, έντονη ήταν και η αντίδραση από μέρους των καθηγητών. Σε κοινή συνέντευξη Τύπου προχώρησαν 12 σύλλογοι μελών ΔΕΠ που στέκονται ενάντια στο νομοσχέδιο, όπου έκαναν λόγο μεταξύ άλλων για τα ελλιπή κριτήρια ίδρυσης των ιδιωτικών πανεπιστημίων, τη βέβαιη υποτίμηση των δημοσίων ΑΕΙ αλλά και στην επίπτωση που θα έχει η συνολική υποβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης στους αποφοίτους. Επιπλέον το κατατεθέν νομοσχέδιο αποτελεί κοινό τόπο ότι είναι χειρότερο ακόμη και από εκείνο που τέθηκε προς διαβούλευση. Επιπρόσθετα από το προηγούμενο, προβλέπει την σχεδόν αυτόματη αναβάθμιση των κολλεγίων σε ΑΕΙ δια μέσου της μετατροπής τους σε παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων, την αφαίρεση των διατάξεων που αφορούσαν την εναρμόνιση των κριτηρίων ίδρυσης των ιδιωτικών παραρτημάτων με τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς κανόνες, περιλαμβάνει τον πλήρη έλεγχο των παραρτημάτων από τα θυγατρικά πανεπιστήμια και τη μεταφορά των εσόδων σε αυτά. Αντίστοιχα, η δήθεν τεχνολογική «επανάσταση» του Στ. Πιερρακάκη επί της ουσίας προβλέπει όχι μόνο τη γενίκευση των εξ αποστάσεως μεταπτυχιακών προγραμμάτων αλλά και την ενδεχόμενη εξάπλωση του φαινομένου και σε προπτυχιακά προγράμματα.
Την εξ αποστάσεως εκπαίδευση φαίνεται βέβαια πως προωθεί τυ υπουργείο όχι μόνο για να κάνει μπίζνες αλλά και ως μέσο αντιμετώπισης των καταλήψεων καθώς πέρα από την εξ αποστάσεως εξεταστική, επιχειρείται το πλαίσιο αυτό να επεκταθεί και στο επόμενο ακαδημαϊκό εξάμηνο με εξ αποστάσεως μαθήματα. Πράγμα που όπως είναι προφανές δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ποιότητα των μαθημάτων, όπως δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει την ποιότητα των εξετάσεων. Ενδεικτική είναι η καταγγελία των διδασκόντων του τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ η οποία αναφέρει πως το συγκεκριμένο μέτρο υποβαθμίζει το ακαδημαϊκό έργο το οποίο δεν μπορεί να υποκατασταθεί σε καμία περίπτωση από την εξ αποστάσεως παρακολούθηση. Αυτά βέβαια δεν ενδιαφέρουν ούτε στο ελάχιστο την κυβέρνηση και αυτό είναι εμφανές από όλη την διαδικασία επεξεργασίας και παρουσίασης αυτού του νομοσχεδίου. Ο υπουργός στην παρουσίαση του όταν έκανε λόγο για τα πανεπιστήμια που ήδη ενδιαφέρονται να έρθουν στη χώρα, αναφέρθηκε σε ιδρύματα-αρπαχτές τα οποία δεν συμπεριλαμβάνονται σε καμία λίστα κατάταξης «επιφανών» πανεπιστημίων, άσχετα αν μέχρι πριν λίγες μέρες η κυβέρνηση υπονοούσε τον ερχομό της Ivy League στην Ελλάδα.
Και η CVC;
Εντούτοις το νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση, δεν είναι απλώς χειρότερο από το αρχικό, αλλά αποτελεί μια ξεδιάντροπη αρπαχτή για το ξεπούλημα της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Προήλθε από την πίεση της CVC η οποία, αφού εξαγόρασε τις ιδιωτικές κλινικές, σκοπεύει να επεκτείνει την αγορά της παράγοντας υπαλλήλους –με το αζημίωτο– μέσα από το παράρτημα του πανεπιστημίου της Λευκωσίας. Παράρτημα που θα στεγαστεί στον χώρο του Ελληνικού, για λογαριασμό ενός fund του οποίου στέλεχος είναι η κόρη του πρωθυπουργού – πόσα ακόμη να πει κανείς. Αυτή την «επένδυση» φωτογραφίζει το νομοσχέδιο, ενώ αποτελεί οδηγό και για άλλες παρόμοιες αρπαχτές, που απέχουν κατά πολύ ακόμη και από το νεοφιλελεύθερο αφήγημα της δήθεν ισχυρής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Για το πολιτικό σύστημα και ιδίως για την κυβέρνηση, η χώρα είναι ένα φιλέτο για ξεπούλημα, οτιδήποτε δημόσιο πρώτα απαξιώνεται και έπειτα δίνεται σε κάθε λογής κερδοσκόπο.
