Εμπειρίες και πολιτικο-ηθικά διδάγματα από τον αγώνα για τα απόβλητα της TOSOH. Της Μπέττυς Σκούφα
Με απόφασή του το Δημοτικό Συμβούλιο Δήμου Δίου-Ολύμπου υπερψήφισε ομόφωνα (πλην του πρώην δημάρχου Τσιφοδήμου) το αίτημα για ανάκληση της τροποποίησης των περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας του λατομείου στο Λιτόχωρο. Τα βιομηχανικά απόβλητα της ιαπωνικών συμφερόντων εταιρίας TOSOH δεν θα θαφτούν στους πρόποδες του Ολύμπου!
Αυτή η νίκη του κινήματος, ομολογουμένως, δεν υπήρξε αναίμακτη και μέχρι και την τελευταία στιγμή «παιζόταν». Αν δεν υπήρχε ο κόσμος (παραπάνω από 100 άτομα και μάλιστα μέσα σε κακές καιρικές συνθήκες) να στηρίξει και αυτή τη φορά μαζικά το αίτημα για απόσυρση της προηγούμενης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου και να παρέμβει δυναμικά μέσα στην αίθουσα στην οποία γινόταν η συνεδρίαση, τα πράγματα, πιθανόν, δεν θα είχαν αυτή την αίσια έκβαση. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του κ. Φαρμάκη (προέδρου του Δ.Σ. της ΔΕΑΔΟ, δημοτικής επιχείρησης υπεύθυνης για τη λειτουργία και αποκατάσταση του λατομείου), όταν την Παρασκευή, στις 16 του μήνα, αναβλήθηκε η συνεδρίαση της δημοτικής επιχείρησης -στην οποία θα υπογραφόταν η σύμβαση με την TOSOH- ότι «αισθανόταν ψυχολογική πίεση». Αυτή η «ψυχολογική πίεση», η οποία βεβαίως είναι πολιτικότατη στη ρίζα της, έχει να κάνει με το γεγονός ότι όλο το προηγούμενο διάστημα -από το καλοκαίρι που μας πέρασε και μετά- οι ντόπιοι «κοτζαμπάσηδες» του Λιτοχώρου αισθάνονταν ασφυκτικότατη την πίεση και την αντίδραση του κόσμου του Λιτοχώρου αλλά και γενικότερα της Πιερίας. Η «αμηχανία» τους αυτή γιγάντωνε, καθώς έβλεπαν απλούς πολίτες αλλά και εκπροσώπους τοπικών φορέων να αντιδρούν ενάντια στην παράλογη (σε σημείο σουρεαλισμού), εκ των άνω κι εκ του παραθύρου επιβαλλόμενη απόφαση για απόθεση των αποβλήτων σε μια περιοχή φυσιολατρικού κάλλους και τουριστικής προβολής. Η δυναμική και μαζική παρουσία μας στο Δημοτικό Συμβούλιο (η τελευταία στη σειρά από ανάλογες highlight «εμφανίσεις» μας), η ανάρτηση πανό μέσα κι έξω από το Δημαρχείο, τα συνθήματα, το γεγονός ότι είμαστε αποφασισμένες κι αποφασισμένοι να μην αφήσουμε τον κ. Παπαθανασίου (δήμαρχο Λιτοχώρου) να μας τρώει τα αυτιά με τις «μπαρούφες» και τις γνωστές πολιτικάντικες λοβιτούρες του, πρέπει όντως να έδωσε στους κ.κ. «ιθύνοντες» να καταλάβουν ότι αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πιο σοβαρά. Η απόφασή μας, δε, να προσφύγουμε και στο Συμβούλιο της Επικρατείας, προκειμένου να βρούμε τα δίκια μας, πρέπει να τους έδωσε τη χαριστική βολή και να τους έκανε να αισθανθούν σαν ποντίκια μες στη φάκα.
Οι ντόπιοι «άρχοντες» του Λιτοχώρου προφανώς συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούν πλέον να συμπεριφέρονται ως ελέω Θεού βασιλείς, ότι η δημαρχία δεν είναι το τσιφλίκι τους κι ότι, τέλος, οι πολίτες δεν τρώνε κουτόχορτο. Σημαντικό μάθημα ζωής πρέπει να στάθηκε γι’ αυτούς το γεγονός ότι αντιλήφθηκαν πως δεν μπορούν πια να εξουσιάζουν τον κόσμο και να εξαγοράζουν συνειδήσεις. Ότι οι αστήρικτες πολιτικές τους δεν μπορούν πια να περάσουν ούτε με εκφοβισμούς, ούτε με απειλές, ούτε με διαφόρων ειδών «ταξίματα». Πολύ περισσότερο πρέπει να τους έγινε φανερό ότι οι ίδιοι, οι πελατειακές σχέσεις και οι «συμφωνίες κάτω από το τραπέζι» εκφράζουν ένα γερασμένο πια πολιτικό σκηνικό και δεν έχουν καμιά απολύτως θέση στη νέα ιστορικοπολιτική εποχή που αναδύεται, την εποχή που ο λαός θα βγει στο προσκήνιο και θα διεκδικήσει τα δίκια του. Πάντα αγωνιζόμενος!
Αντίστοιχες, βέβαια, εμπειρίες αποκομίσαμε και ως πολίτες: ότι ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δίνεται, ότι ο λαός όταν είναι ενωμένος δεν είναι ποτέ νικημένος, ότι μπορούμε να κερδίσουμε μικρές και μεγάλες μάχες, μπορούμε να καθορίσουμε τις ζωές μας, φτάνει να σηκωθούμε από τον καναπέ, να ενημερωθούμε, να βγούμε στο δρόμο, να κινητοποιηθούμε, να διεκδικήσουμε τα δίκια μας!
Κλείνοντας θα πρέπει να σημειωθεί ότι μεγάλης σημασίας υπήρξε και η συμπαράσταση και υποστήριξη του κινήματος από τις περιφερειακές παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Γιώργο Θεοδωρόπουλο, και του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Γιάννη Ζιώγα, οι επερωτήσεις βουλευτών του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ και του ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Κρ. Αρσένη, η σταθερή επιμονή επί του θέματος από τις δημοτικές παρατάξεις με επικεφαλής την κ. Κουρίτα, τον κ. Μάντζιο και τον κ. Λάππα, η στήριξη και ο αγώνας διαφόρων τοπικών συλλόγων και φορέων του Λιτοχώρου και της Πιερίας, καθώς και περιβαλλοντικών οργανώσεων. Αυτός ο κόσμος «ο μικρός, ο μέγας», μας ανήκει! Αρκεί να τον διεκδικήσουμε!
