Το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα μιλά και καυχιέται για επενδυτικές βαθμίδες, λέει και ξαναλέει για ανάπτυξη. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων όμως ζει μια άλλη πραγματικότητα. Στερείται καθημερινά όλο και περισσότερο, όλο και πιο βίαια, τα μέσα της επιβίωσης. Την ίδια στιγμή η επίσημη πολιτική ζωή λειτουργεί μόνο για να διχάζει έτσι ώστε να παραμένει ο λαός ήσυχος κι η κοινωνική συνείδηση διαλυμένη να κρέμεται από πενιχρά επιδόματα. Οι νέοι δεν μπορούν να σταθούν στα πόδια τους, ζουν στην ανασφάλεια με δουλειές του ποδαριού, ημιαπασχόληση το χειμώνα και σεζόν με άθλιες συνθήκες το καλοκαίρι. Αναρωτιούνται αν μπορούν να προκόψουν στον τόπο τους και αναζητούν για άλλη μια φορά μετά τη μεγάλη φυγή την περίοδο των μνημονίων, καλύτερη τύχη στο εξωτερικό. Την ίδια στιγμή το «πόση Ελλάδα θα μείνει;» συζητιέται ανοιχτά στα διεθνή παζάρια και οι όποιες κόκκινες γραμμές έχουν εξαφανιστεί, ενώ η συζήτηση για Εθνική Κυριαρχία καταδικάζεται πια ως εντελώς «καθυστερημένη». Για όλους αυτούς τους λόγους μιλάμε για υπαρξιακό ερώτημα της χώρας. Δεν πρόκειται για κάτι επιμέρους, κάτι αποσπασματικό, αλλά για ένα συνολικό ζήτημα.
Μπορεί λοιπόν να υπάρξει Πολιτική που να σταθεί με σοβαρότητα απέναντι σε αυτό; Η απάντηση δεν είναι ούτε αυτονόητη, ούτε εύκολη. Γιατί πρώτα πρέπει να αναγνωριστεί ότι το ζήτημα είναι όντως τέτοιας σημασίας και βάθους, δεν πρόκειται δηλαδή απλά για το α΄ ή το β΄ κοινωνικό πρόβλημα. Να διαχωριστεί από λύσεις ευκολίας που συνήθως κρύβουν συναινέσεις του πολιτικού συστήματος. Για όλα αυτά ο Δρόμος ανοίγει αυτή τη συζήτηση και καλεί όσους πονάνε πραγματικά αυτό τον τόπο να μοιραστούν γνώμες, εμπειρίες, αγωνίες και προβληματισμούς.
Την Κυριακή 14 Ιανουαρίου, στις 18:00, στον χώρο Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού «Φυσάει Κόντρα» (Κολοκοτρώνη 1, Νίκαια).
