Αυτήν την εβδομάδα η Ολλανδία ανακοίνωσε ότι διακόπτει τη χρηματοδότηση της στημένης από δυτικές μυστικές υπηρεσίες «ανθρωπιστικής» οργάνωσης Λευκά Κράνη*, η οποία εδώ και χρόνια αποτελεί την αιχμή του δόρατος της δυτικής παραπληροφόρησης στο συριακό μέτωπο. Έχοντας μέχρι στιγμής καταβάλει 80 εκατομμύρια ευρώ σε αυτούς τους άξιους σκηνοθέτες ψευδών ειδήσεων, τώρα η ολλανδική κυβέρνηση αναγκάζεται να κάνει πίσω από μια επιχείρηση που πλέον αποδεικνύεται αντιπαραγωγική. Αυτή η απόφαση συμβολίζει με τον καλύτερο τρόπο το γεγονός ότι όλο και λιγότεροι καταπίνουν αμάσητη την «προληπτική» προπαγάνδα περί επικείμενων εγκλημάτων πολέμου του καθεστώτος Άσαντ ενόψει της επιχείρησης εκδίωξης των τζιχαντιστών από τη βορειοδυτική συριακή επαρχία του Ιντλίμπ. Ίσως η αναποτελεσματικότητα αυτής της εκστρατείας παραπληροφόρησης να συνιστά για τη Δύση πλήγμα οδυνηρότερο από τους «προπαρασκευαστικούς» ρωσικούς βομβαρδισμούς εναντίον θέσεων των τζιχαντιστών στο Ιντλίμπ.
Το ίδιο οδυνηρή είναι και για την Τουρκία, η οποία επίσης επιχειρεί να αναβάλει, τουλάχιστον, την επίθεση του υποστηριζόμενου από ρωσικές και ιρανικές δυνάμεις συριακού στρατού, μιλώντας για επικείμενη ανθρωπιστική καταστροφή. Η απειλή εκδίωξης των τζιχαντιστών δημιουργεί λοιπόν ένα νέο κουβάρι, ανακατεύοντας εκ νέου τις προσωρινές συμμαχίες στο συριακό μέτωπο: ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία δηλώνουν, δια στόματος του γερακιού Μπόλτον, ότι θα απαντήσουν δυναμικά στη χρήση χημικών όπλων (που κατά πληροφορίες των… πολύ αξιόπιστων αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών ετοιμάζει ο Άσαντ). Έτσι «ντε φάκτο» συναντιούνται πάλι οι Δυτικοί με την Τουρκία, σύμμαχο υποτίθεται της Ρωσίας και του Ιράν, αφού κι αυτή θέλει να εμποδίσει τη συριακή προέλαση και την εκδίωξη των «δικών της» τζιχαντιστών. Στο μεταξύ οι ρωσικοί βομβαρδισμοί έχουν ουσιαστικά ανασταλεί, σε μια τελευταία προσπάθεια να πειστούν οι τζιχαντιστές να καταθέσουν τα όπλα. Αυτό τονίζει σε χθεσινή ανταπόκρισή του από τη Δαμασκό το κινεζικό πρακτορείο Σινχούα, προσθέτοντας ότι αν αποτύχουν αυτές οι τελευταίες προσπάθειες θα επανέλθει ως αναγκαστική επιλογή η στρατιωτική λύση.
Παράταση της αγωνίας
Η Τουρκία, από την πλευρά της, επιχειρεί να παρατείνει την αγωνία με δύο βασικά τρόπους: από τη μια προτείνει σε Ρώσους και Ιρανούς να αναθέσουν στους… δικούς της τζιχαντιστές την εκδίωξη των παρακλαδιών της Αλ-Κάιντα, την οποία κανείς δεν τολμά να υπερασπιστεί ανοιχτά. Κι από την άλλη, σύμφωνα με το BBC, ενισχύει τόσο τους τζιχαντιστές όσο και τα «στρατιωτικά παρατηρητήρια» (δηλ. βάσεις) που της έχουν παραχωρηθεί εντός του Ιντλίμπ με βαρύ οπλισμό και προειδοποιεί ότι «αν χτυπηθούν, θα αντιδράσει ανάλογα». Συμπληρωματικά, ο Ερντογάν απευθύνεται στη «διεθνή κοινότητα» μέσω αμερικανικών ΜΜΕ καλώντας την να αποτρέψει ένα νέο προσφυγικό κύμα που, κατ’ αυτόν, θα δημιουργηθεί αν η Συρία ανακαταλάβει την επαρχία Ιντλίμπ – όπου, λέει, ζουν 3 εκατομμύρια άνθρωποι, εκ των οποίων σχεδόν οι μισοί είναι εσωτερικοί πρόσφυγες από άλλες συριακές επαρχίες. Ποντάρει έτσι, παρά τις τεταμένες σχέσεις του με την Ουάσιγκτον και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, στην κατανόηση της Δύσης για την επιθυμία του να εξακολουθήσει να κατέχει (είτε απευθείας είτε μέσω «αντικαθεστωτικών» τζιχαντιστών) τμήμα της συριακής επικράτειας.
Η κατάσταση όμως είναι εκρηκτική, καθώς Δυτικοί και Ρώσοι συγκεντρώνουν ισχυρές αεροναυτικές και επίγειες δυνάμεις στην ευρύτερη περιοχή. Ενώ η αντιπαράθεση προπαγανδιστικών εκστρατειών συνεχίζεται (μάλλον «για την τιμή των όπλων», αφού αυτή τη φορά η δυτική κοινή γνώμη δεν μοιάζει να συγκινείται όσο παλιότερα), έχει ξεκινήσει ήδη ένας πόλεμος νεύρων. Βασικό επίδικο είναι το αν και πώς θα αντιδράσει η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της (αλλά και η Άγκυρα) στην απόπειρα του ρωσοϊρανικού άξονα να προωθήσει περαιτέρω τον έλεγχό του στη Συρία, συντρίβοντας τον τελευταίο ισχυρό θύλακα των τζιχαντιστών. Με την «ασπίδα» που της προσφέρουν οι συστοιχίες S-300 και S-400, καθώς και το «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» της ρωσικής βάσης Χμεϊμίμ, η Μόσχα ελπίζει ότι θα λειτουργήσει η λογική στο επιτελείο Τραμπ, και θα αποφευχθεί για μια ακόμη φορά μια κατά μέτωπο αντιπαράθεση…
* Για το ποιόν αυτής της οργάνωσης, βλ. μεταξύ άλλων τα άρθρα «Καλωσορίσατε στην πρωτεύουσα της προπαγάνδας!» (φύλλο 338) και «Η Συρία στα όρια μιας ανεξέλεγκτης πολεμικής σύγκρουσης» (φύλλο 403).
