Οι εκλογές της 6ης Μαΐου βρίσκουν το λαϊκό κίνημα σε χαμηλό βαθμό αγωνιστικής ετοιμότητας. Πολύ μακριά από τους στόχους του και τον αναγκαίο προσανατολισμό. Βρίσκουν όμως και τις συστημικές πολιτικές δυνάμεις σε μεγάλη κρίση, ολόκληρο το πολιτικό σύστημα σε βαθιά απομόνωση. Βρίσκουν τον αστισμό σε μεγάλο φόβο και χωρίς εφεδρείες. Έτσι, παρά τα αντιφατικά δεδομένα, οι εκλογές αποκτούν μεγάλη σημασία. Ο λαός θα μιλήσει εφ’ όλης της ύλης. Μέσα στο παραβάν μπορεί να τιμωρήσει τα μνημονιακά και μισομνημονιακά κόμματα. Να ψαλιδίσει τα σχέδια και τη δυναμική τους ώστε να έχουν άλλο μπόι την επομένη.
Από την άλλη πλευρά, στην αντιμνημονιακή κατεύθυνση που παραμένει ασυγκρότητη, διάσπαρτη, συγκαταλέγονται κυρίως οι δυνάμεις της Αριστεράς καθώς και εκλογικά μορφώματα που πρόσφατα συγκροτήθηκαν από δυνάμεις της Δεξιάς και του Κέντρου που στήριξαν ιστορικά το δικομματισμό, αλλά πλέον διαφωνούν με το Μνημόνιο (Καμμένος, Δημαράς, Παπαθεμελής, Μαριάς κ.λπ). Παράλληλα, υπάρχουν και δυνάμεις που ξεπήδησαν από τα κάτω προς τα επάνω.
Στο άλλο άκρο βρίσκεται η ανερχόμενη Χρυσή Αυγή που μαζί με την προπαγάνδα της ενάντια στο πουλημένο πολιτικό σύστημα στοχοποιεί και τη δημοκρατία. Ενσταλάζει το μίσος και το ρατσιστικό δηλητήριο, μαζεύοντας ένα απολίτικο και πληβιακό κομμάτι που έχει αηδιάσει με όσα γίνονται, υπηρετώντας έτσι την αντιδραστική πολιτική-κοινωνική προοπτική. Ό,τι πιο σκοταδιστικό θα εκκολαφθεί μέσα από τις τάξεις της.
Οι δυνάμεις της Αριστεράς οφείλουν να συναισθανθούν την κρισιμότητα της κατάστασης και να συμβάλουν στην οικοδόμηση ενός προοδευτικού παλλαϊκού μετώπου για τη διέξοδο της χώρας και να κατανοήσουν ότι αυτό είναι σημαντικότερο καθήκον από την απλή αύξηση του ποσοστού στις εκλογές. Τα κρίσιμα μεγέθη, το αποτέλεσμα των εκλογών που θα έχει σημασία είναι το τι θα συγκεντρώσει: α) το μνημονιακό μπλοκ, β) τι θα μαζέψει το δεξιό και ακροδεξιό μπλοκ, μια και το ΠΑΣΟΚ θα είναι ο μεγάλος χαμένος και γ) τι θα κερδίσει και πόσο η Αριστερά, τι αλλαγές θα γίνουν και ποια κατεύθυνση μπορούν να πάρουν στο χώρο της Αριστεράς.
Να τιμωρήσουμε μαζικά και να δώσουμε το μικρότερο δυνατό αποτέλεσμα στις μνημονιακές δυνάμεις. Να απαιτήσουμε το αντιμνημονιακό μέτωπο να πάρει πιο ριζοσπαστικό κοινωνικό χαρακτήρα, ώστε να μην τσαλαβουτούν διάφορες δυνάμεις στο πλαίσιό του. Να αποκτήσει πολιτική διεξόδου για την χώρα η Αριστερά, κατανοώντας διάφορες διαστάσεις που έχουν τεθεί με μαζικό και αποφασιστικό τρόπο στις κινητοποιήσεις (πολιτικό σύστημα, πατριωτισμός, αμεσότητα, νέες σχέσεις εκπροσώπησης, ανεξαρτησία, πραγματική δημοκρατία κ.λπ.).
Με αυτό το σκεπτικό νομίζουμε ότι η ψήφος που έχει σημασία είναι αυτή που δίνεται σε ψηφοδέλτια και υποψήφιους που αναζητούν (κι αυτά μέσα στην ρευστότητα) μια προοπτική ανατροπής του πολιτικού συστήματος της τρόικας και των μνημονίων, αλλαγής της κατάστασης στο μαζικό κίνημα και στην Αριστερά, ενίσχυση των μετωπικών και ενωτικών χαρακτηριστικών, ενδυνάμωση πραγματικά ριζοσπαστικών χαρακτηριστικών.
Υπάρχουν πολλά στοιχεία που καθιστούν την αναμέτρηση της 6ης Μαΐου, κρίσιμη, καθοριστική για το τι θα γίνει την επόμενη μέρα. Μπορούμε! Στις 6 Μαΐου μπορεί ο καθένας να συμβάλει στο άνοιγμα ενός δρόμου ενότητας, δημοκρατίας, χειραφέτησης.
