Του Σάββα Δημητριάδη*
Κατά τη λαϊκή παράδοση, οι καλικάντζαροι (δαίμονες) ζουν κάτω από τη γη και όλο το χρόνο πριονίζουν τα δέντρα που την κρατάνε. Παραμονές των Χριστουγέννων, βγαίνουν από τη γη για να πειράξουν τους ανθρώπους και να τους ανακατέψουν τα σπίτια. Οι σύγχρονοι «καλικάντζαροι» όμως, ζουν όλο το χρόνο πάνω στη γη, ανάμεσά μας. Ο λαός δεν τους φαντάζεται πλέον ούτε τους προσδίδει μορφές και ονόματα. Ανάμεσα σ’ αυτούς, ξεχωρίζουν οι «πολιτικοί καλικάντζαροι» που ένα σκοπό φαίνεται να έχουν, να πειράζουν τους ανθρώπους και να ανακατεύουν τη ζωή τους.
Τα τελευταία χρόνια, οι «καλοί και έντιμοι καλικάντζαροι» απελπισμένοι από την κυριαρχία των ανέντιμων και κακών καλικάντζαρων, αποφάσισαν να ιδρύσουν τον «σύνδεσμο» των καλών και τίμιων με σκοπό να οδηγήσουν τους τίμιους ανθρώπους στην εξουσία. Έβαλαν λοιπόν πρώτο καθήκον να προσελκύσουν τους ανέντιμους στις γραμμές τους και να τους κάνουν τίμιους. Στην πορεία, προέκυψε το ερώτημα πώς θα πείσουν τους ανέντιμους να τους ακολουθήσουν. Αποφάσισαν να υποκριθούν παριστάνοντας τους ανέντιμους. Έτσι, οι «αρχηγοί» του συνδέσμου των τίμιων και καλών καλικάντζαρων, παρά τα «ευγενικά» τους κίνητρα, αρχίζουν να κάνουν ανήθικες και ανέντιμες πράξεις.
Κατά τη λαϊκή δοξασία, οι καλικάντζαροι είναι πολύ ευκίνητοι, ανεβαίνουν στα δέντρα, πηδούν από στέγη σε στέγη, κατεβαίνουν από τις καμινάδες και μαγαρίζουν τα σπίτια. Οι σύγχρονοι καλικάντζαροι, «τίμιοι» και «ανέντιμοι», δεν ανεβαίνουν στα δέντρα, ούτε στις στέγες. Μπαίνουν κανονικά από την πόρτα στα σπίτια των ανθρώπων, αρπάζουν το φαΐ και τα υπάρχοντά τους, μαγαρίζουν την τιμή και την υπόληψή τους, τσαλαπατούν την αξιοπρέπειά τους! Με δυο λόγια, πριονίζουν τη ζωή των ανθρώπων.
Αυτοί οι σύγχρονοι καλικάντζαροι «συνεργάζονται» με τους μεγάλους, πολύ μεγάλους καλικάντζαρους που κρατάνε τη γη και τους ανθρώπους όλου του κόσμου στα βρώμικα χέρια τους. Προσπαθούν μάλιστα να τους πείσουν να πριονίζουν τη ζωή μας πιο μαλακά, πιο αργά. Οι άνθρωποι και αυτά τα Χριστούγεννα θα καθαρίσουν τα σπίτια τους, θα αγιάσουν τα νερά, θα κυνηγήσουν τους δαίμονες και θα πιστέψουν πάλι ότι τους έδιωξαν. Δεν τα καταφέρνουν όμως μέχρι τώρα.
Εμείς, οι άνθρωποι, πρέπει κάποτε να αποφασίσουμε πραγματικά να ξορκίσουμε αυτούς τους σύγχρονους καλικάντζαρους. Η σκέψη και η δράση μας θα πρέπει να μη μένει στο υπαρκτό αλλά να βλέπει το αληθινό, αυτό που είναι πίσω από τα συρματοπλέγματα. Να πάψουμε να βλέπουμε τα πράγματα με αφηρημένη αδιαφορία. Μπορεί να διακωμωδούμε πικρόχολα τη μάταιη αισθητική των γιορτινών ημερών, αλλά αυτό δεν επιλύει κανένα πρόβλημα. Ζούμε σε εποχές ατομικής και κοινωνικής αδράνειας. Αυτά τα Χριστούγεννα, να διεγείρουμε τον βαθύτερο ανθρώπινο εαυτό μας. «Την αλήθεια δεν τη διδάσκεις, τη ζεις». Χρόνια μας πολλά!
* Ο Σάββας Δημητριάδης είναι συμβασιούχος εργάτης καθαριότητας στον Δήμο Καλαμαριάς
