Τα γεγονότα πυκνά και άσχημα στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Η καθημερινότητα έχει αλλάξει, η ψυχολογία των ανθρώπων, οι συνήθειες ακόμη και οι διατροφικές. Όλα είναι εντελώς διαφορετικά τα τελευταία μνημονιακά χρόνια. Η εικόνα σήψης με σχεδόν όλα τα μαγαζιά του κέντρου κλειστά, με χιλιάδες σπίτια χωρίς ρεύμα, με ουρές στα καταστήματα της ΔΕΗ για διακανονισμούς, με εκατοντάδες άστεγους, με ανθρώπους να σύρονται στα δικαστήρια γιατί τόλμησαν να παρελάσουν, με καταστολή στις αγορές απευθείας διάθεσης προϊόντων, με παράνομες κατακρατήσεις μέσα στα λεωφορεία από ελεγκτές και security γιατί κάποιος δεν είχε το αντίτιμο του εισιτηρίου.
Και μέσα σε όλη αυτή την αγριότητα έρχεται να προστεθεί ο θάνατος ενός 13χρονου κοριτσιού, της Σάρας, από αναθυμιάσεις μαγκαλιού. Γιατί η μάνα της προσπάθησε να τη ζεστάνει. Το δράμα, ωστόσο, δεν σταματά εκεί. Μια μέρα είχαμε φωτιά σε σπίτι στο Κορδελιό στο οποίο διέμεναν η γιαγιά με το εγγονάκι της. Η φωτιά προκλήθηκε από κερί καθώς τους είχαν κόψει το ρεύμα, όπως και σε άλλες 700 οικογένειες στην περιοχή, όπως ανακοίνωσε ο Δήμος Ευόσμου. Μόλις προχτές είχαμε και νέα καταστροφική πυρκαγιά στην Κάτω Τούμπα και πάλι από κερί γιατί το σπίτι δεν είχε ρεύμα.
Η αγανάκτηση ξεχειλίζει. Εκατοντάδες κάτοικοι στην δυτική πλευρά της πόλης ένωσαν τις φωνές τους στις πορείες μνήμης που έγιναν για τη μικρή Σάρα. Φώναξαν ότι έγινε δολοφονία στην Ξηροκρήνη και όχι ατύχημα, ότι οι επιλογές που κάνει η κυβέρνηση σκοτώνουν, ότι πρέπει να σηκώσουμε κεφάλι και να δώσουμε τέλος σε αυτή την τραγωδία. Πρέπει να ενώσουμε τις φωνές μας. Το παράδειγμα το δείχνουν επιτροπές κατοίκων σε όλη την πόλη που συνεργάζονται για να μη μείνει άνθρωπος χωρίς σπίτι το επόμενο διάστημα με τους πλειστηριασμούς, που δημιουργούν ανθρώπινες αλυσίδες με παραγωγούς και κόσμο για να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στην τροφή.
Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση της μεγάλης αναταραχής αν όλοι επιμείνουμε και επανανοηματοδοτήσουμε αξίες όπως η ανθρώπινη ζωή, η αξιοπρέπεια, η ισότητα, η ελευθερία, η δημοκρατία και όλα αυτά γίνουν ταυτοτικά στοιχεία της από δω και πέρα κίνησής μας, τότε μπορεί να προκύψει μια άλλη μέρα. Είναι στο χέρι μας να τους διώξουμε.
Αθηνά Τέσκου
