Μinistere des Affaires Populaires (υπουργείο Λαϊκών Υποθέσεων)
«Το όνομά μας είναι λίγο προκλητικό, όμως καθώς οι πολιτικοί μας δεν ενδιαφέρονται για τις υποθέσεις μας αλλά μόνο για τις προσωπικές τους, έπρεπε να δημιουργηθεί το δικό μας κατάλληλο υπουργείο».
Πέντε γιοι Αλγερινών μεταναστών αποτυπώνουν στους στίχους και τη μουσική τους -ένα μείγμα χιπ-χοπ ρυθμών, ανατολίτικων μελωδιών και ηλεκτρονικών στοιχείων- την πραγματικότητα της Γαλλίας των φυλετικών διακρίσεων και των κοινωνικών αδικιών. Με δύο ράπερς (H.K. και Saidou), έναν ντιτζέι (Stanko Fat), έναν ακορντεονίστα (Jeoffrey Arnone) και ένα βιολονίστα (Hacene Khelifa) και πολλά λογοπαίγνια στις ρίμες τους, οι Μinistere des Affaires Populaires συμπυκνώνουν αλλά και εκφράζουν μουσικά τα ανήσυχα αντανακλαστικά ενός μεγάλου κομματιού της γαλλικής νεολαίας. Με εκπομπές στο ραδιόφωνο, ντέμο, υποστήριξη συναυλιών, αλλά και μέσω του blogging βρίσκονται σχεδόν σε όλα τα μέτωπα της σύγχρονης αντίστασης, ενάντια στο ρατσισμό, τον καπιταλισμό, την αποικιοκρατία, τα πυρηνικά. Σύνθημά τους: Εξέγερση και ελπίδα.
Ο πρώτος τους δίσκος Debout la D’Dans (2006) ξεχώρισε με την αυθεντικότητα των στίχων, τις μελωδίες του βιολιού και του ακορντεόν αλλά και την πρωτοτυπία της μουσικής τους. Ακολούθησαν τα singles Grain d’sel και La chasse est ouverte. Το τελευταίο τους άλμπουμ Les Bronzes font du ch’ti, επηρεασμένο από τις δύο περιηγήσεις των πέντε σαλτιμπάγκων -όπως αυτοπροσδιορίζονται- στην Παλαιστίνη, είναι πιο μαχητικό αλλά και αμφιλεγόμενο. Μάρτυρες σε μια ταραγμένη και ίσως μεταβατική εποχή, έχουν σκληρύνει τον τόνο, ενώ οι μελωδίες έχουν μαλακώσει σε μια προσπάθεια να ταρακουνήσουν. Με τους στίχους να υπηρετούν τις ιδέες τους σε όλα τα τραγούδια, με μπόλικο σαρκασμό για τον Σαρκοζί, αλλά και τη συνεργασία της Keny Αrkana (La rage) στο τραγούδι Appelle moi camarade, το νέο άλμπουμ, ένα μανιφέστο με τη μορφή γράμματος-διαμαρτυρίας στον υπουργό, επιχειρεί να αποτελέσει ένα ακόμα κάλεσμα σε εξέγερση, ανυπακοή και αλληλεγγύη.
