Αυτά που συμβαίνουν εντός των ΗΠΑ, κι αυτά που θα ήθελαν οι διοικούντες τις ΗΠΑ να συμβούν στον υπόλοιπο κόσμο αλλά δεν συμβαίνουν, θυμίζουν όλο και περισσότερο σίριαλ Β΄ διαλογής. Θα ήταν για γέλια εάν δεν επρόκειτο για μια μεγάλη δύναμη που κυριολεκτικά μπορεί να τινάξει τον κόσμο στον αέρα: πραγματικός κίνδυνος, ακριβώς επειδή οι αλληλοσπαρασσόμενες πτέρυγες της βορειοαμερικάνικης ελίτ «βρίσκουν τοίχο» τόσο στον μεταξύ τους εμφύλιο όσο και στην αντιπαράθεση με τις υπόλοιπες μεγάλες και περιφερειακές δυνάμεις.
Το πιο πρόσφατο επεισόδιο είναι βέβαια οι απίστευτες κατηγορίες, εκβιασμοί και απειλές που ανταλλάσσουν οι μέχρι χθες «καρδιακοί φίλοι» Τραμπ και Μασκ. Ο δεύτερος κυριολεκτικά έθαψε το «μεγάλο, όμορφο νομοσχέδιο» του Τραμπ, αφού μεταξύ άλλων αυτό θα περικόψει τις ομοσπονδιακές φορολογικές ελαφρύνσεις στην Tesla, της οποίας η μετοχή ήδη κατρακυλά. Ο Αμερικανός πρόεδρος απάντησε στην κριτική απειλώντας να διακόψει τα κυβερνητικά συμβόλαια με το έτερο καμάρι του Μασκ, τη SpaceX, με αποτέλεσμα νέα κατρακύλα των μετοχών του πολυδισεκατομμυριούχου. Ο οποίος αντέδρασε με χτύπημα κάτω από τη ζώνη, αποκαλύπτοντας ότι το όνομα του Μασκ περιλαμβάνεται στην απόρρητη λίστα των πελατών του («αυτοκτονημένου») νταβατζή πολυτελείας και παιδεραστή Επστάιν. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι Δημοκρατικοί διακρίνουν τώρα την πιθανότητα «απαλλαγής» από τον Τραμπ μια ώρα αρχύτερα. Κανείς δεν μπορεί πια να προβλέψει μέχρι πού και πώς θα συνεχιστεί ο εμφύλιος των ελίτ.
Όσον αφορά αυτό καθαυτό το περίφημο «μεγάλο, όμορφο νομοσχέδιο», είναι αμφίβολο από πόσα κύματα θα περάσει και πόσο θα μεταλλαχθεί μέχρι να εγκριθεί (αν εγκριθεί) από το Κογκρέσο. Το σίγουρο είναι ότι το δυσθεώρητο χρέος των ΗΠΑ (μόνο αυτό της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ξεπερνά τα 36 τρισεκατομμύρια δολάρια!) δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με επικοινωνιακά τρικ – ούτε καν με τη διάλυση κάθε υπολείμματος κοινωνικού κράτους δεν αντιμετωπίζεται, καθώς η πολύμορφη δομική κρίση ραγίζει τα θεμέλια των ΗΠΑ. Η διάλυση έχει μεταφραστεί σε αριθμούς από το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου: για παράδειγμα, μέσα σε μια δεκαετία θα αυξηθούν κατά 11 εκατομμύρια οι Αμερικανοί που δεν θα έχουν ασφάλιση υγείας. Και 4 εκατομμύρια λιγότεροι Αμερικανοί θα δικαιούνται κουπόνια τροφίμων (πραγματικά καταπληκτική υπερδύναμη, με εκατομμύρια να πεινούν ή/και να πεθαίνουν από ιάσιμες αρρώστιες επειδή είναι ανασφάλιστοι…).
Πόσο διαχειρίσιμη από την όποια εξουσία είναι η δυσαρέσκεια που φουντώνει από αυτές τις πολιτικές; Μάλλον όχι και πολύ διαχειρίσιμη, εάν κρίνει κανείς από τους μαζικούς πανηγυρισμούς εκατομμυρίων Αμερικανών μετά την πρόσφατη δολοφονία ενός μεγαλοκαρχαρία του «κλάδου» της ασφάλισης υγείας. Κατά τα άλλα, το «μεγάλο, όμορφο νομοσχέδιο» προβλέπει… νέα αύξηση του ορίου του ομοσπονδιακού χρέους, κατά τουλάχιστον 4 ακόμα τρισεκατομμύρια δολάρια, ώστε να καταστεί δυνατή η λήψη μεγαλύτερου δημόσιου δανεισμού! Αν αυτά συνδυαστούν με την όλο και πιο εμφανή αδυναμία της αμερικανικής διοίκησης να υλοποιήσει τους σχεδιασμούς της σε ηπειρωτικό και διεθνές επίπεδο, μάλλον έχει δίκιο ο Ιταλός δημοσιογράφος Ντάντε Μπαροντίνι, που τελείωνε ως εξής ένα προχθεσινό άρθρο του: «Εάν είναι αλήθεια ότι “μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι”, οι ΗΠΑ του Τραμπ βρίσκονται σίγουρα στην κορυφή της λίστας».
Ε.Φ.
