Ο κ. υφυπουργός κ. Όθωνας ζητάει τη συγγνώμη της Μαρίνας για το αβγό που δέχθηκε. Προσπάθησα να βρω τη συγγνώμη του υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη, τη συγγνώμη για τη βία εναντίων των πολιτών που ξέσπασε πάνω τους τόσο ξεδιάντροπα, τόσο στυγνά αδικαιολόγητα, το διήμερο του τρόμου στην Αθήνα. Ψάχνω εγώ, αλλά ας ψάξει και όποιος άλλος, αν μπορεί, να βρει τη συγγνώμη για τη βία της φτώχειας, που δεν θα κρατήσει φυσικά δύο ημέρες, αλλά πολλά χρόνια στην διάρκεια των οποίων χιλιάδες άνθρωποι θα πεθάνουν, όχι φυσικά από γεράματα αλλά από την αδυναμία να επιβιώσουν.
Τέλος, ψάχνω να βρω τη συγγνώμη για τη βία του εξευτελισμού που αισθάνεται όλη η κοινωνία για το ξεπούλημα της χώρας και την υποταγή σε ένα μάτσο κερδοσκόπους, οι οποίοι καθημερινά μας υψώνουν το δάχτυλο, μας θεωρούν τα σκουπίδια της Ευρώπης και μας ταπεινώνουν με κάθε τρόπο. Ρωτήστε τους εκατοντάδες χιλιάδες που ίσως τώρα που γράφω να έχουν ξεπεράσει το εκατομμύριο, ανέργους που βρέθηκαν στο δρόμο τον τελευταίο ενάμιση χρόνο εφαρμογής του Μνημονίου και αυτοί θα σας πουν τι σημαίνει βία. Ρωτήστε τους δεκάδες χιλιάδες επαγγελματίες και μικρομεσαίους που έβαλαν λουκέτο στη μικροεπιχείρηση που είχαν και θα σας πουν αυτοί αν η λέξη είναι υπερβολική. Ρωτήστε, αλλά δεν θα πάρετε απάντηση από τόσους και τόσους που έχουν μέχρις στιγμής αυτοκτονήσει, τι σημαίνει βία.
Διαβάστε προσεχτικά τους όρους του Μνημονίου, του Μεσοπρόθεσμου και των εφαρμοστικών νόμων, που προβλέπουν εκχώρηση εθνικής περιουσίας και κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στους δανειστές και τότε αναλογιστείτε πόσο βαριά είναι η λέξη «βιασμός» (κι αν δεν βρίσκετε τους όρους για να τους διαβάσετε, αρκεστείτε στις δηλώσεις του κ. Γιούνγκερ. Το είπε ξεκάθαρα ο άνθρωπος: «Η εθνική κυριαρχία των Ελλήνων θα περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό με την αποδοχή της κοινοτικής βοήθειας»).
Ναι, κύριε υφυπουργέ, ωρύεσαι ότι είναι απρεπής ο προπηλακισμός κάποιων πολιτικών. Είναι, όμως, περισσότερο επικίνδυνος και εξευτελιστικός ο προπηλακισμός που δέχονται εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες από την πολιτική που εφαρμόζετε; Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο εξευτελιστικό από μια μητέρα και έναν πατέρα που δεν μπορούν να πάρουν ούτε γάλα στα παιδιά τους. Αυτού του είδους τον εξευτελισμό, όμως, δεν κινδυνεύετε να τον ζήσετε ούτε εσείς, ούτε οι συνάδελφοί σας πολιτικοί. Είναι βία όταν ο βιαστής βιάζει ένα παιδί και αυτό στην προσπάθεια του να αμυνθεί σπάσει το κεφάλι του βιαστή; Όταν ένας λαός βιάζεται κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση είναι βία να πετάξεις ένα αβγουλάκι. Ποιος θα μου απαντήσει;
Βία είναι να πέφτουν 2.860 χημικά σε μια μέρα. Βία είναι να διαλύεται ειρηνική συγκέντρωση, όπως επίσης είναι βία να μετατρέπεται μια ειρηνική συγκέντρωση σε βίαιη και άνιση μάχη. Βία είναι να βαράνε οι αστυνομικές δυνάμεις, βία είναι να εισχωρούν ασφαλίτες και να χαλάνε διαδηλώσεις, βία είναι να καταπατείται το αναμφισβήτητο δικαίωμα όλων να διαμαρτύρονται, το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, το δικαίωμα να γίνονται πορείες και διαδηλώσεις.
Bία είναι να σου κόβουν το μισθό με το έτσι θέλω. Βία είναι να σου ζητάνε χρήματα, επειδή εκείνοι τα έφαγαν. Βία είναι να σε απολύουν και να μην έχεις ελπίδες να ξαναβρείς δουλειά, να σου ζητάνε χρήματα -που δεν έχεις- να διαλύουν τα νοσοκομεία και την Παιδεία. Βία είναι να τα βλέπεις όλα αυτά καθημερινά.
Δεν μπορούν να απορούν, λοιπόν, με τη βία εκ μέρους των πολιτών οι πολιτικοί αυτοί, και να την καταδικάζουν. Επειδή πρόκειται καθαρά για βία στη βία, και έχει προηγηθεί η δική τους βία, σκληρότερη και ικανή να ξεφτιλίζει ένα ολόκληρο λαό. Όσο δίνουν βία λοιπόν, βία θα εισπράττουν. Αφήστε, λοιπόν, τα κηρύγματα περί Δημοκρατίας και τους «παλικαρισμούς». Κρατήστε τη «λεβεντιά» σας για τις διαπραγματεύσεις με τους τροϊκανούς, μην την εξαντλείτε στις επιθέσεις σας στους Αγανακτισμένους. Γιατί τι άλλο μπορεί να σημαίνει η τοποθέτηση του Όθωνα: «Ο καθένας επομένως που επιλέγει να επιδίδεται σε τέτοιες πράξεις θα πρέπει να έχει συναίσθηση ότι αυτό έχει κόστος και συνέπειες. Δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να συνεχιστεί αυτή η πρακτική ατιμώρητα και περίπου να τη νομιμοποιούμε με την ανοχή μας. Είναι τόσο απλό».
Γιατί, το να «πουλάς μαγκιά» με τις πλάτες της εξουσίας στους καταπιεσμένους-πεινασμένους και να «κάθεσαι κότα» στους δυνατούς, δεν είναι λεβεντιά, «τσάμπα μαγκιά» είναι.
Διαβάστε προσεχτικά τους όρους του Μνημονίου, του Μεσοπρόθεσμου και των εφαρμοστικών νόμων, που προβλέπουν εκχώρηση εθνικής περιουσίας και κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στους δανειστές και τότε αναλογιστείτε πόσο βαριά είναι η λέξη «βιασμός» (κι αν δεν βρίσκετε τους όρους για να τους διαβάσετε, αρκεστείτε στις δηλώσεις του κ. Γιούνγκερ. Το είπε ξεκάθαρα ο άνθρωπος: «Η εθνική κυριαρχία των Ελλήνων θα περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό με την αποδοχή της κοινοτικής βοήθειας»).
Ναι, κύριε υφυπουργέ, ωρύεσαι ότι είναι απρεπής ο προπηλακισμός κάποιων πολιτικών. Είναι, όμως, περισσότερο επικίνδυνος και εξευτελιστικός ο προπηλακισμός που δέχονται εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες από την πολιτική που εφαρμόζετε; Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο εξευτελιστικό από μια μητέρα και έναν πατέρα που δεν μπορούν να πάρουν ούτε γάλα στα παιδιά τους. Αυτού του είδους τον εξευτελισμό, όμως, δεν κινδυνεύετε να τον ζήσετε ούτε εσείς, ούτε οι συνάδελφοί σας πολιτικοί. Είναι βία όταν ο βιαστής βιάζει ένα παιδί και αυτό στην προσπάθεια του να αμυνθεί σπάσει το κεφάλι του βιαστή; Όταν ένας λαός βιάζεται κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση είναι βία να πετάξεις ένα αβγουλάκι. Ποιος θα μου απαντήσει;
Βία είναι να πέφτουν 2.860 χημικά σε μια μέρα. Βία είναι να διαλύεται ειρηνική συγκέντρωση, όπως επίσης είναι βία να μετατρέπεται μια ειρηνική συγκέντρωση σε βίαιη και άνιση μάχη. Βία είναι να βαράνε οι αστυνομικές δυνάμεις, βία είναι να εισχωρούν ασφαλίτες και να χαλάνε διαδηλώσεις, βία είναι να καταπατείται το αναμφισβήτητο δικαίωμα όλων να διαμαρτύρονται, το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, το δικαίωμα να γίνονται πορείες και διαδηλώσεις.
Bία είναι να σου κόβουν το μισθό με το έτσι θέλω. Βία είναι να σου ζητάνε χρήματα, επειδή εκείνοι τα έφαγαν. Βία είναι να σε απολύουν και να μην έχεις ελπίδες να ξαναβρείς δουλειά, να σου ζητάνε χρήματα -που δεν έχεις- να διαλύουν τα νοσοκομεία και την Παιδεία. Βία είναι να τα βλέπεις όλα αυτά καθημερινά.
Δεν μπορούν να απορούν, λοιπόν, με τη βία εκ μέρους των πολιτών οι πολιτικοί αυτοί, και να την καταδικάζουν. Επειδή πρόκειται καθαρά για βία στη βία, και έχει προηγηθεί η δική τους βία, σκληρότερη και ικανή να ξεφτιλίζει ένα ολόκληρο λαό. Όσο δίνουν βία λοιπόν, βία θα εισπράττουν. Αφήστε, λοιπόν, τα κηρύγματα περί Δημοκρατίας και τους «παλικαρισμούς». Κρατήστε τη «λεβεντιά» σας για τις διαπραγματεύσεις με τους τροϊκανούς, μην την εξαντλείτε στις επιθέσεις σας στους Αγανακτισμένους. Γιατί τι άλλο μπορεί να σημαίνει η τοποθέτηση του Όθωνα: «Ο καθένας επομένως που επιλέγει να επιδίδεται σε τέτοιες πράξεις θα πρέπει να έχει συναίσθηση ότι αυτό έχει κόστος και συνέπειες. Δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να συνεχιστεί αυτή η πρακτική ατιμώρητα και περίπου να τη νομιμοποιούμε με την ανοχή μας. Είναι τόσο απλό».
Γιατί, το να «πουλάς μαγκιά» με τις πλάτες της εξουσίας στους καταπιεσμένους-πεινασμένους και να «κάθεσαι κότα» στους δυνατούς, δεν είναι λεβεντιά, «τσάμπα μαγκιά» είναι.
Μανώλης Ηλιάκης
Σχόλια
