Αν και πάμφτωχη, αιματοκυλισμένη από ξενοκίνητο εμφύλιο, και κατεστραμμένη από τους πολυετείς σαουδαραβικούς βομβαρδισμούς, η Υεμένη έχει καταφέρει βαρύ πλήγμα στη Δυτικών συμφερόντων ναυσιπλοΐα στην Ερυθρά Θάλασσα.
Παρά τα αντίποινα που δέχεται από δύο στόλους, έναν αμιγώς αγγλοσαξονικό (ΗΠΑ-Βρετανία) και έναν «ευρωπαϊκό» (Ε.Ε.), το κίνημα των Χούθι –που κυριαρχεί στη χώρα– τηρεί τη δέσμευσή του: ότι δεν θα πάψει να πλήττει τάνκερ που έχουν πάρε-δώσε με το Ισραήλ, όσο αυτό δεν σταματά το μακελειό στη Γάζα και δεν επιτρέπει την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στους Παλαιστίνιους.
Λίγο πιο πέρα, στον Κόλπο του Ομάν, αυτήν την εβδομάδα πραγματοποιήθηκαν μεγάλα ναυτικά γυμνάσια με τη συμμετοχή δεκάδων πολεμικών σκαφών του Ιράν, της Κίνας και της Ρωσίας – στέλνοντας έτσι ένα σαφές μήνυμα, ότι η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της δεν είναι οι μοναδικοί «παίκτες» στην περιοχή.
Η τριμερής αυτή σχέση έχει ενισχυθεί, ιδίως αφότου το Ιράν κατέστη μέλος τόσο του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης όσο και των BRICS, θέτοντας όρια στη στοχοποίηση της Τεχεράνης από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, αλλά και γενικότερα στην «ευχέρεια κινήσεων» των Δυτικών στην ευρύτερη περιοχή.
