Στην εποχή των μνημονίων αν υπάρχει κάτι για το οποίο δεν μπορούμε να διαμαρτυρηθούμε είναι ότι οι κυβερνώντες δεν μας βομβαρδίζουν με γερές δόσεις τρέλας σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας.
Ο παραλογισμός καταλήγει συστατικό στοιχείο της αποτελεσματικότητας των πολιτικών εξαθλίωσης του ελληνικού λαού.
Ειδικά στο «έργο» Δημόσιοι Υπάλληλοι, η κατασυκοφάντηση των οποίων υπήρξε η αιχμή του δόρατος της προπαγάνδας για την αποδοχή από την ελληνική κοινωνία της διάλυσης του δημόσιου κοινωνικού κράτους, έχουμε δει μεγαλειώδεις παραστάσεις του θεάτρου του παραλόγου.
Μια τέτοια περίπτωση αλιεύσαμε από ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία φυσικά παραμένει αναπάντητη από τις αρχές Νοεμβρίου. Ο ζουρλομανδύας υφαίνεται ως εξής:
Το 2011 μετακινήθηκαν στο ΙΚΑ 500 υπάλληλοι επιτυχόντες σε προκήρυξη που είχε γίνει το 2008 από τον ΑΣΕΠ για την κάλυψη θέσεων στην Αγροτική Τράπεζα (προκήρυξη 9Κ/2008). Την ίδια χρονιά, το 2008 δηλαδή, διενεργήθηκε και άλλη προκήρυξη από τον ΑΣΕΠ για το ΙΚΑ (8Κ/2008), οι επιτυχόντες της οποίας δεν έχουν προσληφθεί ακόμα, παρ’όλο που δημοσιεύτηκε ο πίνακας διοριστέων. Οι τελευταίοι κατέθεσαν αγωγές κατά της μετακίνησης των επιτυχόντων της Αγροτικής στο ΙΚΑ, το Εφετείο τους δικαίωσε και έκρινε ότι πρέπει να απολυθούν άμεσα οι 500 υπάλληλοι της Αγροτικής, που καλύπτουν κάποιες από τις τεράστιες ανάγκες του ΙΚΑ! Το αποτέλεσμα είναι και να μη διοριστούν υπάλληλοι που κρίθηκαν με τον πλέον αξιόπιστο τρόπο, και να δημιουργηθεί αντιπαλότητα ανάμεσα στους εργαζόμενους, και οι ελλείψεις σε προσωπικό στις υπηρεσίες του ΙΚΑ να είναι τραγικές! Με αυτές τις τακτικές οι μνημονιακές κυβερνήσεις απαξιώνουν το μόνο αξιόπιστο θεσμό που υφίσταται αυτή τη στιγμή για την πρόσληψη δημοσίων υπαλλήλων (ΑΣΕΠ), την ίδια ώρα που κόπτονται για την αξιολόγηση των ήδη υπαρχόντων και προκηρύσσουν προγράμματα κοινωνικής εργασίας για εργαζόμενους των 500 ευρώ. Διαλύουν κυριολεκτικά το ΙΚΑ, μετά και από το τσουνάμι συνταξιοδοτήσεων που προκάλεσαν τα τελευταία μέτρα και, το χειρότερο, καταστρέφουν τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων που κρατούνται όμηροι του παραλογισμού των κυβερνήσεων τέσσερα χρόνια τώρα.
Νατάσα Ακριβάκη
