Του Θανάση Κουτσούλα.
Η διαδικασία της ανάδειξης των οργάνων της αντιπροσωπίας του ΤΕΕ/ΤΚΜ υλοποιήθηκε τις προηγούμενες μέρες. Σε δύο ειδικές συνεδριάσεις, στις 8 και στις 14 Ιουνίου 2010, δόθηκε ρεσιτάλ των διάφορων μηχανισμών, των διαμεσολαβήσεων, των κομπρεμί, των συνεννοήσεων, του μοιράσματος των θέσεων, της «τακτοποίησης» των ημετέρων κ.λπ. Εξελιχτήκαν ιλαρό-κωμικά δράματα στη σκηνή και στα παρασκήνια του θεάτρου, των μηχανισμών, των συμφωνιών κάτω και πάνω από το τραπέζι, των αλληλοϋποστηρίξεων, των συσχετισμών και των διατάξεων της δύναμης (απέναντι σε ποιον και με ποιον;), των εντυπώσεων χωρίς (ή με) ουσία, των φραστικών (τζάμπα μάγκες) και όχι μόνο αντεγκλήσεων ανάμεσα στις γνωστές «μεγάλες» -αλλά και «μικρές»- παρατάξεις του ΤΕΕ/ΤΚΜ.
Θέατρο του παραλόγου; Μπορεί και όχι.
Σατυρικό δράμα; Παίζεται.
Οπερέτα; Μπορεί.
Το αποτέλεσμα; Οι παρατάξεις του δικομματισμού, ΔΚΜ, ΠΑΣΚ, ΔΚΜη-ΔΑΠ, σε αγαστή συνεργασία, μοιράζουν τις θέσεις στην αντιπροσωπία του τμήματος: πρόεδρος ΔΚΜη-ΔΑΠ, αντιπρόεδρος ΠΑΣΚ, γραμματέας ΔΚΜ. Και στη διοικούσα επιτροπή: πρόεδρος ΔΚΜ, αντιπρόεδρος ΠΑΣΚ, γενικός γραμματέας Ελ.ΕΜ
Όλοι ευχαριστημένοι; Δεν είναι σίγουρο. Κάποιοι έχουν «ριχτεί»; Θα δοθεί δυνατότητα «πλασαρίσματος» σε κάποιους απ’ έξω; Το πελατειακό πρόβλημα φαίνεται να λύνεται με τη διαμορφωθείσα διάρθρωση. Οι διάφορες επιτροπές θα στελεχωθούν από τους πανταχόθεν ημετέρους.
Οι δυνάμεις της Αριστεράς «στον κόσμο τους». Η Πανεπιστημονική (ΚΚΕ) στον απομονωτισμό της. Με κλειστές όλες τις πόρτες, έστω και για διάλογο. Στην πρόσκληση του Αριστερού Σχήματος Μηχανικών για αλληλοστήριξη, αρνήθηκε ακόμα και μια συνάντηση-συζήτηση. Κατάντησε να εκπροσωπηθεί στη διοικούσα, μετά από κλήρωση, παίρνοντας 4 ψήφους, εκ των οποίων οι τρεις δικοί της και η άλλη αγνώστου προελεύσεως. Η Συμπαράταξη Μηχανικών για το ΤΕΕ (ΣΥΝ), εγκλωβισμένη στη διαχειριστική λογική και εκ των πρωταγωνιστών των συνεννοήσεων, έμεινε «ριγμένη» παρ’ όλες τις 6 έδρες που έχει στην αντιπροσωπία. Το Αριστερό Σχήμα Μηχανικών, με τις 2 έδρες στην αντιπροσωπία, προσπάθησε μέσα από ενωτικές διαδικασίες να υπάρξει δυνατότητα έκφρασης μιας αριστερής φωνής στη διοικούσα επιτροπή.
Το ΤΕΕ είναι απαξιωμένο στη μεγάλη πλειοψηφία των μηχανικών και, κυρίως, των νέων μηχανικών, που πλήττονται ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια από ελαστικές σχέσεις εργασίας, πενιχρές απολαβές, τεράστια εκμετάλλευση των εργοδοτών. Ως επιστημονικός φορέας, θα μπορούσε να συνδράμει στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, που βογκάει μέσα στις δαγκάνες του ΔΝΤ. Δυστυχώς, όμως, έχει συνεισφέρει τα μέγιστα κατά το παρελθόν, με τις προτάσεις του, σε ένα παραγωγικό μοντέλο, που οδήγησε στην αποβιομηχάνιση της χώρας.
Θέατρο του παραλόγου; Μπορεί και όχι.
Σατυρικό δράμα; Παίζεται.
Οπερέτα; Μπορεί.
Το αποτέλεσμα; Οι παρατάξεις του δικομματισμού, ΔΚΜ, ΠΑΣΚ, ΔΚΜη-ΔΑΠ, σε αγαστή συνεργασία, μοιράζουν τις θέσεις στην αντιπροσωπία του τμήματος: πρόεδρος ΔΚΜη-ΔΑΠ, αντιπρόεδρος ΠΑΣΚ, γραμματέας ΔΚΜ. Και στη διοικούσα επιτροπή: πρόεδρος ΔΚΜ, αντιπρόεδρος ΠΑΣΚ, γενικός γραμματέας Ελ.ΕΜ
Όλοι ευχαριστημένοι; Δεν είναι σίγουρο. Κάποιοι έχουν «ριχτεί»; Θα δοθεί δυνατότητα «πλασαρίσματος» σε κάποιους απ’ έξω; Το πελατειακό πρόβλημα φαίνεται να λύνεται με τη διαμορφωθείσα διάρθρωση. Οι διάφορες επιτροπές θα στελεχωθούν από τους πανταχόθεν ημετέρους.
Οι δυνάμεις της Αριστεράς «στον κόσμο τους». Η Πανεπιστημονική (ΚΚΕ) στον απομονωτισμό της. Με κλειστές όλες τις πόρτες, έστω και για διάλογο. Στην πρόσκληση του Αριστερού Σχήματος Μηχανικών για αλληλοστήριξη, αρνήθηκε ακόμα και μια συνάντηση-συζήτηση. Κατάντησε να εκπροσωπηθεί στη διοικούσα, μετά από κλήρωση, παίρνοντας 4 ψήφους, εκ των οποίων οι τρεις δικοί της και η άλλη αγνώστου προελεύσεως. Η Συμπαράταξη Μηχανικών για το ΤΕΕ (ΣΥΝ), εγκλωβισμένη στη διαχειριστική λογική και εκ των πρωταγωνιστών των συνεννοήσεων, έμεινε «ριγμένη» παρ’ όλες τις 6 έδρες που έχει στην αντιπροσωπία. Το Αριστερό Σχήμα Μηχανικών, με τις 2 έδρες στην αντιπροσωπία, προσπάθησε μέσα από ενωτικές διαδικασίες να υπάρξει δυνατότητα έκφρασης μιας αριστερής φωνής στη διοικούσα επιτροπή.
Το ΤΕΕ είναι απαξιωμένο στη μεγάλη πλειοψηφία των μηχανικών και, κυρίως, των νέων μηχανικών, που πλήττονται ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια από ελαστικές σχέσεις εργασίας, πενιχρές απολαβές, τεράστια εκμετάλλευση των εργοδοτών. Ως επιστημονικός φορέας, θα μπορούσε να συνδράμει στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, που βογκάει μέσα στις δαγκάνες του ΔΝΤ. Δυστυχώς, όμως, έχει συνεισφέρει τα μέγιστα κατά το παρελθόν, με τις προτάσεις του, σε ένα παραγωγικό μοντέλο, που οδήγησε στην αποβιομηχάνιση της χώρας.
*Ο Θανάσης Κουτσούλας είναι μέλος της αντιπροσωπίας του ΤΕΕ/ΤΚΜ.
Σχόλια
