Μιλούσε προ ημερών ένας εκπαιδευτικός σε μια εκδήλωση κι έλεγε πως το πρόβλημα στα σχολεία είναι ότι τα παιδιά «έχουν χάσει το νόημα» επειδή ακριβώς ούτε οι εκπαιδευτικοί, ούτε οι οικογένειες δείχνουν στα παιδιά κάτι περισσότερο από τα τρέχοντα, το κυνήγι της ζωής, τα λεφτά ή τις διαφημίσεις.
Στην ίδια εκδήλωση τρεις (αριστεροί) εισηγητές εξάντλησαν το θέμα της παιδικής βίας στο γεγονός ότι αυτή είναι μεν υπαρκτή, αλλά όχι στην ένταση και την κλίμακα που παρουσιάζεται το εν λόγω πρόβλημα από τα… κανάλια!
————————————————-
Εκείνο το βράδυ κοιμηθήκαμε όλοι καλά και οι εκπαιδευτικοί καλύτερα!
Στην κουβέρτα μου πάνω έγραφε: «Ησυχία, κοιμάμαι». Και όντως κοιμήθηκα σαν πουλάκι…
***
Στη χώρα, δύο Ιδρύματα, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (που ειρήσθω εν παρόδω διευθύνει ο Θουκυδίδης Στάθης Καλύβας) και το Ίδρυμα Ωνάσης, έχουν βάλει χέρι στον ελληνικό πολιτισμό, όπως θα έκανε κάθε επιχειρείν για κάθε εμπόρευμα, και ολιγοπωλούν τις τέχνες, μάλιστα με εναρμονισμένες πρακτικές – δύο ολιγοπώλια ένα καρτέλ.
Δεν έχει σημασία αν προωθούν τη woke ιδεολογία, την εθνική αποδόμηση και την ταξική αφασία, θα μπορούσαν να προωθούν και τη Νεάντερταλ ακροδεξιά ατζέντα, το ίδιο κάνει! Σημασία
έχει ότι ένα τσούρμο βάνδαλοι, βέβηλοι και βάρβαροι κάνουν κουμάντο στο νόημα των πραγμάτων και το κάνουν ανόητο χάριν της εξουσίας.
Ήσυχα-ήσυχα!
Με τους περισσότερους καλλιτέχνες να περνάνε ένας-ένας από το Πρυτανείο για το κάτι τις τους, ένα γκαλά, μια γνωριμία, το ενδιαφέρον της Usaid ή κάποιας ΜΚΟ που προωθεί ταλέντα, βελανίδια και λοιπά εμπορεύματα.
Με την ησυχία μας.
…………………….
Το βράδυ η κουβέρτα μου πάνω της γράφει: «Με αυτό το πλευρό που κοιμάσαι, καλά κοιμάσαι»…
***
Πολλούς αριστερούς κατάφερε αυτή η «Αριστερά» να τους κάνει να μην νιώθουν πλέον αριστεροί.
Το νιώθω, το καταλαβαίνω, όμως εμμένω. Στους κίβδηλους. Δεν τους ξεχνώ. Απορώ όμως με τους αμνούς και
πολλούς άλλους που η Τρόικα (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) τους γάμησε τη ζωή, αλλά εκείνοι τα βράδια χώνουν την οργή, τον θυμό, την απελπισία, την απογοήτευση και το παράπονο κάτω από την κουβέρτα που γράφει «ησυχία, βρε παιδιά να κοιμηθώ λιγάκι, αύριο πάλι βλέπουμε»…
Είμαστε μια ήσυχη χώρα όπου ο θυμός σιγοκαίει, η οργή σιγοβράζει, αλλά που ο Κ. Μητσοτάκης «δίνει κάθε μέρα αγώνα», όπως είπε, «ενάντια στο βαθύ κράτος» (δηλαδή ενάντια στον… εαυτό του), χωρίς να σηκώνονται και οι πέτρες να παίξουν πετροπόλεμο.
Μου αρέσει επίσης ο Πρωθυπουργός, όταν ομιλεί (όχι για πρώτον, αλλά) για κατώτατο μισθό απευθυνόμενος σε κατώτατους ανθρώπους ή όταν δουλεύει τους συνταξιούχους παντί τρόπω: με τα αναδρομικά, τις αυξήσεις του ενός ευρώ την ημέρα και την παρακράτηση της 13ης και 14ης σύνταξης. Σε άλλες εποχές
στην αρχαία Αθήνα, στη Σπάρτη, στο Άργος ή την Πέλλα, τον Κ. Μητσοτάκη θα τον εξόριζαν ή θα τον ράβδιζαν, αναλόγως του πολιτεύματος, επειδή θα ατίμαζε τους γέροντες, πλην όμως
επειδή λόγω ασυνέχειας του έθνους δεν είμαστε απόγονοι εκείνου του προγονικού, η κυβέρνηση τη βγάζει ζάχαρη κι εμείς κινίνο –όταν δεν είναι ακριβό– με αποτέλεσμα το σαρκίο μας να επιβαρύνει την οικονομία.
……………………..
Ευτυχώς, όταν κοιμόμαστε, αγρυπνά ο Άδωνης και γρηγορούν οι φύλακες (και οι δεσμοφύλακες)…
***
Πλην όμως (και προς χαράν των ευρωλιγούρηδων) ο Κ. Μητσοτάκης είναι (και) ένα ευρωπαϊκό φαινόμενο!
Καθότι ποτέ άλλοτε στην Ιστορία η κοινωνική αποβλάκωση στην Ευρώπη, όπως και στην Ελλάδα, δεν ήταν τόσο διαδεδομένη! Και κυρίαρχη. Αποτέλεσμα αυτής της αποβλάκωσης στη βάση
που επετεύχθη με τον αποκεφαλισμό του «νοήματος» από τη ζωή και τον εξοστρακισμό της ηθικής από την πολιτική
είναι η αποβλάκωση και στην κορυφή.
Πότε άλλοτε κυβέρνησε την Ευρώπη μια Ούρσουλα, ένας Σολτς, μια Κάγια Κάλας, ένας Στάρμερ, μια Μπέρμποκ;
Αποβλακώνοντας η πραγματική Εξουσία τους πληβείους στη βάση, αποβλάκωσε και το υπηρετικό προσωπικό των πολιτικών στην κορυφή.
Έτσι είναι αυτά, συνδέονται. Και μη με ρωτήσετε να ρωτήσω την κότα ή το αυγό ποιος την έστησε πρώτος τη δουλειά, διότι θα τα θαλασσώσω! Δεν είμαι δα και στην «Ομάδα Αλήθειας» να τα ξέρω όλα, διολισθαίνω όμως στην ομάδα εκείνων που περιμένουν την επιστροφή Τσίπρα
με την κουβέρτα μου να γράφει πάνω της όταν κοιμάμαι: «Ξύπνα, ζωντόβολο»…
***
Καλή Ανάσταση!
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
15•IV•2025
