Ο ινδικής καταγωγής Βρετανός πρωθυπουργός Σούνακ μπορεί να είναι εκλεκτός των αγορών, αλλά των Βρετανών σίγουρα δεν είναι – περιλαμβανομένων και αρκετών Συντηρητικών, για να λέμε και του στραβού το δίκιο. Ίσως να τους θυμίζει μετενσάρκωση του Εμπενίζερ Σκρουτζ, του κακόψυχου και τσιγκούνη τραπεζίτη της κλασικής χριστουγεννιάτικης ιστορίας του Ντίκενς… Εν πάση περιπτώσει, ο Σούνακ-Σκρουτζ επιχειρεί να υποδαυλίσει τον κοινωνικό αυτοματισμό, ισχυριζόμενος ότι οι εργαζόμενοι που οργανώνουν απεργίες είναι υποκινούμενοι από «ακραίες συνδικαλιστικές μειοψηφίες» (λες κι ο ίδιος εκπροσωπεί κάποιο μεγάλο κοινωνικό μπλοκ…). Αλλά όλο και πιο λίγοι τσιμπάνε. Πράγμα που δεν είναι περίεργο, αν σκεφτεί κανείς ότι στη χώρα αυτή, μία από τις πλουσιότερες του κόσμου, εκατομμύρια υπήκοοι ήδη παγώνουν. Όχι λόγω κάποιων μπλακάουτ, αλλά επειδή δεν μπορούν πια να πληρώσουν το κόστος της θέρμανσης. Αρκετοί εξ αυτών δεν μπορούν να καλύψουν πλέον ούτε το κόστος της οικογενειακής διατροφής, καθώς οι τιμές των βασικών αγαθών έχουν εκτιναχθεί, ο πληθωρισμός βρίσκεται σε υψηλό 40ετίας, και οι μισθοί έχουν παγώσει – ή και μειωθεί…
Έτσι πολλοί βλέπουν με όλο και μεγαλύτερη συμπάθεια τους κλάδους που ήδη πραγματοποιούν ή έχουν εξαγγείλει απεργιακές κινητοποιήσεις. Σιδηροδρομικοί, ταχυδρομικοί, νοσηλευτικό προσωπικό, υπάλληλοι αεροδρομίων, αλλά και εργαζόμενοι στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα της Amazon και άλλων παρεμφερών μεγαθηρίων της «νέας οικονομίας», καθώς και στις μεταφορές κ.ο.κ. βρίσκονται σε αναβρασμό. Ο Σούνακ ρίχνει λάδι στη φωτιά, θεωρώντας ότι η πόλωση θα φοβίσει τα μεσαία στρώματα και θα τον ευνοήσει. Ίσως αυτή τη φορά να πέφτει έξω, και να δικαιωθεί η αντιπολίτευση των Εργατικών, οι οποίοι ετοιμάζονται να ράψουν κυβερνητικά κουστούμια – όχι διότι το επιεικώς «μετριοπαθές» πρόγραμμά τους εμπνέει και κινητοποιεί μια κοινωνική πλειοψηφία, αλλά επειδή ευρύτατα λαϊκά στρώματα έχουν απηυδήσει. Έτσι ο Σούνακ πιέζει π.χ. τη διοίκηση των Σιδηροδρόμων να μην υποκύψει στα αιτήματα για αυξήσεις, αλλά το ριζοσπαστικό συνδικάτο RMT του υπόσχεται μαύρα Χριστούγεννα. Τουλάχιστον αυτή τη φορά το εν λόγω συνδικάτο εξυμνείται από αριστερούς και Εργατικούς – διότι δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που το κατηγορούσαν ως «λαϊκίστικο», «αντιευρωπαϊκό», «συμπλέον με την ακροδεξιά» κ.ο.κ. εξαιτίας της θέσης του υπέρ του Brexit…
Κατά τα άλλα, το φιλάνθρωπο (ή πιο προβλεπτικό, αν είμαστε κακόπιστοι) τμήμα των βρετανικών ελίτ ετοιμάζει ασπιρίνες για τον κατευνασμό της αγανάκτησης των εκατομμυρίων που πεινούν ή ξεπαγιάζουν στην πάλαι ποτέ κοσμοκράτειρα Βρετανία. Διότι ο βρετανικός Οργανισμός Υγειονομικής Ασφάλειας προειδοποιεί ότι οι κατοικίες πρέπει να έχουν θερμοκρασία τουλάχιστον 18 βαθμών Κελσίου, αλλά αυτό είναι όνειρο… θερινής νυκτός για τουλάχιστον 3 εκατομμύρια νοικοκυριά που δεν διαθέτουν χρήματα για θέρμανση. Φταίει, κατά το ΔΝΤ, και ότι τα βρετανικά σπίτια έχουν κακή μόνωση! Ίσως να φταίει και το κακό το ριζικό τους; Πάντως φιλανθρωπικές οργανώσεις και επιχειρήσεις ανακοινώνουν ότι θα διαθέτουν στο κοινό θερμαινόμενους χώρους ώστε να μην πεθάνει από το κρύο. Κάποιες εξ αυτών θα τους προσφέρουν και σάντουιτς… Έτσι θα βγάλουν τα Χριστούγεννα καμπόσοι Βρετανοί. Ή μάλλον, όχι τα Χριστούγεννα, αλλά την «περίοδο διακοπών», εάν ακολουθήσουμε τις συστάσεις του Πανεπιστημίου του Μπράιτον – το οποίο μας πληροφορεί ότι αν λέμε «Χριστούγεννα» μπορεί να προσβληθούν μη χριστιανικές ομάδες. Δεν μας προβληματίζει η φτώχεια, η πείνα και το κρύο, αλλά το αν θα λέμε Χριστούγεννα τα Χριστούγεννα! Πάντα οι Βρετανοί ήταν πρωταθλητές στην υποκρισία.
Ε.Φ.
