του Γιώργου Κυριακού
Βάσει των επίσημων στοιχείων, μια «πλειοψηφία» της τάξης του… 50,28% έδωσε στο μολδαβικό δημοψήφισμα θετική απάντηση στην τροποποίηση του Συντάγματος της χώρας προκειμένου να εντάξει στις διατάξεις του την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση του κράτους (και το αμετάκλητο της!). Αυτός ο μαγικός αριθμός μαγειρεύτηκε μετά από «επεξεργασία» των πρωτοκόλλων της ψηφοφορίας στις 2 τα ξημερώματα, και δη της ψήφου της μολδαβικής διασποράς – ή της… μη ψήφου, όσον αφορά τις εκατοντάδες χιλιάδες Μολδαβών που έχουν μεταναστεύσει στη Ρωσία. Τότε η φιλοδυτική πρόεδρος Μάγια Σάντου, που λίγες ώρες πριν κατηγορούσε τους ανατολικούς θεούς και δαίμονες για την ξεκάθαρη ήττα της στο δημοψήφισμα, καθώς το «όχι» προηγούνταν με 53% στο 98% των καταμετρημένων ψήφων, ξαφνικά ανακοίνωσε ότι νίκησε στην «άνιση μάχη που έδωσε με τον ρωσόφιλο συρφετό»!
Ακόμη όμως κι αν παραμεριστεί η καραμπινάτη νοθεία, γεγονός είναι ότι το καθεστώς Σάντου κατάφερε να μοιράσει τη χώρα στα δύο, εντείνοντας τους κινδύνους να αποτελέσει η Μολδαβία ένα από τα πρώτα θύματα της μετάστασης του πολέμου στην Ουκρανία. Κι ενώ καταγγέλλεται η Ρωσία για μυστική παρέμβαση και χρηματισμό ψηφοφόρων, για τα δυτικά ΜΜΕ είναι… φυσιολογικές οι προεκλογικές επισκέψεις προπαγάνδας υπέρ του «ναι» από τους ηγέτες της Γερμανίας, της Ρουμανίας, της Πολωνίας κ.ά. Φυσιολογική και η προεκλογική υπόσχεση της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για ενίσχυση 1,8 δισ. ευρώ εάν νικήσει το «ναι», φυσιολογική και η αντίστοιχη υπόσχεση του Αμερικανού ΥΠΕΞ Μπλίνκεν!
Έκπληξη Στοϊάνογλου παρά την τρομοκρατία
Προεκλογικά, το φιλοδυτικό καθεστώς επέβαλε κλίμα τρομοκρατίας. Χαρακτηριστικές οι συλλήψεις 350 πολιτών με κατηγορίες ότι είχαν εκπαιδευτεί στη Ρωσία, τη Βοσνία και τη Σερβία σε πράξεις δολιοφθοράς αλλά και σε… διοργάνωση φιλορωσικών διαμαρτυριών! Ο ΟΑΣΕ, που αναφέρθηκε στην «καλή διαχείριση» των εκλογών από τις αρχές και υπονόησε ότι υπήρξε παραπληροφόρηση από τη Ρωσία, δεν είναι και ο πιο αμερόληπτος παρατηρητής: από το 1993 έως το 2024, οι 9 στους 10 επικεφαλής του ήταν Αμερικανοί, και στην τωρινή αποστολή στη Μολδαβία ο επικεφαλής ήταν επίσης Αμερικανός. Για τον ΟΑΣΕ, οι επισκέψεις της ευρωαμερικανικής αφρόκρεμας προφανώς ήταν στήριξη στη «δημοκρατία» της Σάντου…
Ταυτόχρονα με το δημοψήφισμα πραγματοποιήθηκαν και προεδρικές εκλογές, στις οποίες πήραν μέρος 11 υποψήφιοι. Μεταξύ των 10 υποψηφίων της πολυδιασπασμένης αντιπολίτευσης ήταν ο πρ. γενικός εισαγγελέας Στοϊάνογλου, οι πρ. πρωθυπουργοί Ίον Τσίκου και Βασίλιε Τάρλεφ, η ηγέτιδα της αυτόνομης Γκαγκαουζίας Ιρίνα Βλαχ κ.ά. Έτσι η απερχόμενη πρόεδρος Μάγια Σάντου, που στηρίχθηκε κυρίως στην πρωτεύουσα και στη διασπορά (πλην των Μολδαβών που έχουν μεταναστεύσει στη Ρωσία, οι οποίοι… δεν μετράνε), πρώτευσε με 42,2%. Διαψεύστηκαν δηλαδή οι ομόθυμες προβλέψεις ότι θα θριαμβεύσει από τον Α΄ γύρο… Στον Β΄ γύρο θα την αντιμετωπίσει ο φιλορώσος Στοϊάνογλου, ο οποίος έκανε την έκπληξη βγαίνοντας δεύτερος με 26,2%. Σημειωτέον ότι καμία δημοσκόπηση δεν του έδινε πάνω από 12%!
Σταδιακή δορυφοροποίηση από τη Ρουμανία
Μια πτυχή, που συνήθως δεν λαμβάνεται υπόψη, είναι πως το μολδαβικό καθεστώς έχει εξελίσσεται σε δορυφόρο της υπερ-φιλοδυτικής Ρουμανίας, η οποία εξοπλίζεται σαν αστακός από τις ΗΠΑ. Ο Γκιόρκι Βάργκα, πρώην πρέσβης της Ουγγαρίας στη Μολδαβία, επισημαίνει ότι η πρόεδρος Σάντου, ο πρωθυπουργός Ρετσέαν, ο ΥΠΕΞ Ποπσόι, ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών Μουστεάτα («τελειόφοιτος» του Ιδρύματος Σόρος) και πολλοί ακόμη υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της Μολδαβίας είναι Ρουμάνοι πολίτες. Ο ίδιος σημειώνει ότι, για το Βουκουρέστι, η ουδετερότητα της Μολδαβίας θεωρείται ως το κύριο εμπόδιο για την ενοποίηση στην προοπτική της «Μεγάλης Ρουμανίας», και διατείνεται ότι η Ρουμανία, με την υποστήριξη των συμμάχων της, θα επιδιώξει να εφαρμόσει την ενοποίηση των δύο χωρών με βάση το γερμανικό μοντέλο. Στην περίπτωση του Βάργκα παρατηρούμε βέβαια και την ολοφάνερη αγωνία του ουγγρικού παράγοντα, ο οποίος θεωρεί κατάφωρη αδικία την κατακύρωση της πρώην ουγγρικής Τρανσιλβανίας στη Ρουμανία το 1924, και φυσικά θέλει πάση θυσία να αποτρέψει την ανάδυση μιας «Μεγάλης Ρουμανίας»…
Παρ’ όλα αυτά φαινόταν ότι η προπαγάνδα της Σάντου και των πατρώνων της για «ευρωπαϊκό» βιοτικό επίπεδο και στρατιωτική προστασία από τη Ρουμανία (δηλαδή τις ΗΠΑ) έπειθε ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων, που έχουν κουραστεί από την ευάλωτη θέση της χώρας τους. Όμως η επιδεινούμενη φτώχεια, με τις τιμές της ενέργειας να έχουν αυξηθεί δραματικά ως αποτέλεσμα των κυρώσεων στη Ρωσία, έθεσε διλήμματα στους Μολδαβούς – που βλέπουν με ανησυχία και την de facto προσάρτησή τους από τη Ρουμανία. Το νέο δόγμα της Ευρώπης για τη νομιμοποίηση της επέμβασης στη Ρωσία αύξησε τις ανησυχίες τους καθότι, πέραν των ιστορικών δεσμών, η καθημερινή ζωή τους σε πολλούς τομείς εξαρτάται από τη Ρωσία. Εξάλλου εκεί βρίσκεται το 40% του συνόλου της μολδαβικής διασποράς.
Στο μεταξύ οι ΗΠΑ εγκαθιστούν στη «μητέρα Ρουμανία», 100 χιλιόμετρα από τα σύνορα της Μολδαβίας, τη μεγαλύτερη αεροπορική βάση τους στην Ευρώπη, «βλέποντας» στη Μαύρη Θάλασσα. Συνεπώς η κατάργηση της μολδαβικής ουδετερότητας είναι πλέον «απαίτηση» του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, που μπορεί ενδεχομένως να υλοποιηθεί μέσω της απορρόφησης (ουσιαστικής ή και τυπικής) της Μολδαβίας από τη Ρουμανία. Παραμένει έτσι άδηλο το μέλλον αυτής της απολύτως εξαρτημένης, διχασμένης και ακρωτηριασμένης χώρας.
