…ακόμη και εντός Κίνας (όπου οι Aρχές του Πεκίνου φρόντισαν μέσα σε 2-3 μέρες να εξαφανίσουν από το Διαδίκτυο όλες τις σχετικές δημοσιεύσεις): Αυτοκτόνησε ο Τσου Τιεχτσί, αρχισυντάκτης της επιθεώρησης Αναζητώντας την Αλήθεια, επίσημου θεωρητικού οργάνου του Κ.Κ. Κίνας. «Εάν το Κόμμα δεν μπορεί να επιλύσει τα υπαρκτά προβλήματα», έγραφε πρόσφατα ο Τσου Τιεχτσί σε άρθρο του στην εν λόγω επιθεώρηση, «οι ιδεολογικές συζητήσεις θα καταλήξουν κενές περιεχομένου, και θα υπονομευθεί η αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ του Κόμματος, της κυβέρνησης και του λαού».
Σε κείμενο του Κ.Ν. Ραματσαντράν, γενικού γραμματέα του Κ.Κ. Ινδίας (Μ-Λ), επισημαίνεται ότι ο 56χρονος Τσου Τιεχτσί «ανήκε σε εκείνους τους κύκλους της πανεπιστημιακής διανόησης που κριτικάριζαν την εξάπλωση της διαφθοράς μέσα από την ενδυνάμωση του νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα του καθεστώτος, και έπασχε από κατάθλιψη». Ο Ραματσαντράν τονίζει ότι «ο αριθμός των Κινέζων διανοούμενων που κριτικάρουν αυτές τις πολιτικές του Πεκίνου αυξάνεται, σε ευθεία αναλογία με το ξέσπασμα αυθόρμητων εργατικών κινητοποιήσεων».
Πράγματι, πολλοί αναλυτές επισημαίνουν ότι οι λαϊκές αντιδράσεις συνεχώς αυξάνονται, σε μια Κίνα που έχει μετατραπεί σε παιδική χαρά για τους ντόπιους και ξένους καπιταλιστές, ενώ ταυτόχρονα το καθεστώς φιμώνει κάθε κριτική φωνή. Η πανεπιστημιακός Πάο-γιου Τσινγκ, που έχει απευθείας σχέσεις τόσο με την «παλιά φρουρά» του Κ.Κ. Κίνας όσο και με νεαρές εργατικές και λαϊκές κινήσεις, μιλά για «10.000 εξεγέρσεις κατά μέσο όρο το χρόνο» – διευκρινίζοντας ότι αφορούν από επιθέσεις μερικών εκατοντάδων φτωχών χωρικών εναντίον φοροεισπρακτόρων έως βίαιες συγκρούσεις σε αστικά κέντρα, στις οποίες συμμετέχουν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι.
Έχουν, επίσης, πολλαπλασιαστεί τα κείμενα βετεράνων του Κ.Κ. Κίνας που αμφισβητούν την κομματική γραμμή, ενώ μερικοί σπάνε και το «ταμπού» της Πολιτιστικής Επανάστασης, τολμώντας να αναφερθούν με θετικό τρόπο σε αυτήν την «καταραμένη» περίοδο της κινεζικής Iστορίας. Η αυτοκτονία του Τσου Τιεχτσί ήρθε να επιβεβαιώσει τη μεγάλη κρίση που σοβεί ακόμη και στα υψηλά κλιμάκια του Κ.Κ. Κίνας, σε μια στιγμή που η ηγεσία του Πεκίνου εντείνει τη διείσδυσή της σε πολλές περιφέρειες της υφηλίου και συμπεριφέρεται (και αυτή…) σαν μία ακόμη «μεγάλη δύναμη».
