Τα νησιά μας αντιστέκονται για να παραμείνουν τόποι και να μην γίνουν ολόκληρα τουριστικές επιχειρήσεις, φιλέτα, χώροι, κομμάτια μιας χώρας που αναπτύσσεται σε βάρος της ομορφιάς της και των ανθρώπων της, παρασιτικά και συμπληρωματικά μεγάλων και μικρότερων συμφερόντων.
Γιατί το πραγματικό και πιο επικίνδυνο «all inclusive» δεν περιλαμβάνει μόνο τουριστικά προϊόντα μα κάνει τις ίδιες τις κοινωνίες πακέτο που θα υποδεχτεί την επέλαση και τις αποβάσεις της. Που άλλοτε ζητούν «πισίνα και ξαπλώστρα», άλλοτε «αυθεντικότητα και παράδοση», πάντα όμως αποβάσεις.
Μπορεί κάποιοι να χλευάζουν ως νοσταλγία όλη αυτή τη μικρή αφύπνιση των ανθρώπων στα νησιά. Νοσταλγία όμως σημαίνει ν’ ανακτηθεί κι ο χρόνος που μοιάζει σήμερα ανεξέλεγκτος. Θα υπάρχει κι αύριο λοιπόν, κι εμείς, εδώ και τώρα, θα παλέψουμε για να γίνει καλύτερο, αυτό μας λεν’ οι άνθρωποι. Δεν είναι εύκολο να σταθεί κανείς δίχως ένα ελάχιστο έστω όραμα, κι αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο όλης αυτής της ενεργοποίησης.
Πριν λίγες μέρες, ο Δρόμος βρέθηκε στη Νάξο και συμμετείχε σε μια σημαντική κινητοποίηση. Πάνω από 250 άτομα συγκεντρώθηκαν σε ένα κάλεσμα μόλις δύο ημερών και περπάτησαν όλη την παραλία της Χώρας μέχρι το Δημαρχείο, φωνάζοντας συνθήματα για το νερό, την αξία του, την ακαταλληλότητα της Δημοτικής Αρχής, την απαξίωση των κατοίκων και του πρωτογενή τομέα, την έλλειψη σχεδίου και τα υπέρογκα τέλη που επιβλήθηκαν χωρίς κανέναν σχεδιασμό. Τελικός προορισμός η συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου που «αναγκάστηκε» έτσι να ακούσει τη φωνή και τα αιτήματα των συνελεύσεων που είχαν πραγματοποιηθεί τις προηγούμενες μέρες.
Είχαμε τη χαρά να συζητήσουμε και να ενημερωθούμε από πρώτο χέρι από ανθρώπους που συμμετέχουν στην ΚΙΝΗΣΗ για το Νερό της Νάξου – SAVE NAXOS WATER. Ευχαριστούμε πολύ τους/τις: Βασίλη Κονδύλη, Ειρήνη Μαγκανάρη, Μαρία Μαγκανάρη, Ιωάννα Παπαντωνίου, Μανώλη Παπαντωνίου, Αλεξάνδρα Ρήγα, Ευγενία Χαμηλοθώρη, Βασίλη Φακουρέλη.
«Προσπαθούμε και θέλουμε να απολαμβάνουμε τον πανέμορφο τόπο μας στην εκδοχή που του αξίζει, που αξίζει σε εμάς που τον αγαπάμε πραγματικά αλλά και σε όσους θα τον αγαπήσουν στο μέλλον»
Μια άδεια στέρνα έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει
Να υποθέσουμε ότι η αύξηση των δημοτικών τελών είναι απλά η κορυφή του προβλήματος;
Η αύξηση των τελών ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ήταν το αποτέλεσμα της κακοδιαχείρισης του Δήμου σε σχέση με το πρόβλημα της λειψυδρίας. Ένα πρόβλημα χρόνιο μιας και βιώνουμε ανομβρία για τουλάχιστον πέντε χρόνια. Υπήρχε το χρονικό περιθώριο για μέτρα διατήρησης των υπόγειων υδάτων π.χ. με αναδασώσεις, δενδροφυτεύσεις, συντήρηση των αναβαθμίδων, αλλά και συγκέντρωσης των όμβριων π.χ. με μικροφράγματα και ανοιχτές δεξαμενές. Αντιθέτως οι «λύσεις» που έχουν εφαρμόσει, όπως οι αφαλατώσεις και οι γεωτρήσεις, δείχνουν έλλειψη σχεδιασμού και μελέτης καθώς το ζήτημα αντιμετωπίζεται με προχειρότητα «για να βγει η σεζόν».
Έτσι φτάσαμε στην οριζόντια αύξηση των τελών ακόμα και σε χωριά με μειωμένο τιμολόγιο καθώς από αυτά υδροδοτείται η Χώρα της Νάξου, αγνοώντας το γεγονός ότι τα περισσότερα χωριά έχουν αυτονομία ύδρευσης. Στην ουσία το υψηλό κόστος των αφαλατώσεων, οι οποίες τοποθετήθηκαν για να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες εξαιτίας του υπερτουρισμού, μετακυλίεται άδικα στις πλάτες μας και σηματοδοτεί την εμπορευματοποίηση ενός κοινωνικού αγαθού. Επιπλέον, καλούμαστε να πληρώσουμε τέλη πολιτισμού και αθλητισμού (0,40 ευρώ / τ.μ.), την ώρα που σε κάποια χωριά δεν καλύπτονται οι βασικές ανάγκες των κατοίκων κι ενώ δεν έχουν δει ποτέ καμία πολιτιστική ή αθλητική δράση από πλευράς του Δήμου.
Στο ψήφισμα της «Κίνησης για το Νερό της Νάξου» κάνετε λόγο για «προτεραιότητες» όσο αφορά τη διαχείριση του νερού. Μας το εξηγείτε λίγο καλύτερα;
Σήμερα στο νησί υπάρχουν χωριά με πολύωρες διακοπές υδροδότησης και ελέγχους της δημοτικής αστυνομίας για σπατάλη νερού, χωρίς να έχουν εξαγγελθεί μέτρα εξοικονόμησης. Παράλληλα, σε κάποιες από τις δυτικές παραλίες υπάρχουν δημόσιες και δωρεάν ντουζιέρες για τους λουόμενους, γεμάτες πισίνες, καλοποτισμένα γκαζόν και φρεσκοπλυμένα ενοικιαζόμενα σκάφη και αυτοκίνητα. Σκηνικό τουλάχιστον οξύμωρο!
Το ελάχιστο νερό που παρέχεται από τις αφαλατώσεις και τις μισθωμένες γεωτρήσεις διοχετεύεται κυρίως για να εξυπηρετήσει τον τουρισμό κι όχι τις βασικές ανάγκες των κατοίκων. Αγοράζεται νερό από ιδιωτικές γεωτρήσεις για να προωθηθεί σε μισθωμένα βυτία που ψεκάζουν χωματόδρομους έξω από τουριστικές επιχειρήσεις!
Σκεφτείτε το, αναφερόμαστε σε ένα πολύτιμο αγαθό που οφείλουμε να το απολαύσουμε αλλά και να διαφυλάξουμε την αξία του για τους επόμενους. Γιατί χωρίς νερό δεν υπάρχει ζωή κι όμως σπαταλιέται στο βωμό του εύκολου κέρδους.
Ταυτόχρονα, βρισκόμαστε σε ένα νησί που υπήρξε κατάφυτο άρα και αυτάρκες σε νερό μιας και τα δέντρα φέρνουν νερά. Τα τελευταία χρόνια όμως, ενώ έχουμε υποστεί ζημιές από πυρκαγιές, δεν υπάρχει καν πλάνο για την αποκατάσταση και την προστασία των καμένων περιοχών με απαγόρευση της βόσκησης ή / και μεθόδους με σκοπό την αναβλάστηση.
Υπάρχει πράγματι μια διαμάχη ανάμεσα σε μια «αγροτική Νάξο» και μια «τουριστική Νάξο», τα Ορεινά και τη Χώρα;
Η διαμάχη βρίσκεται ανάμεσα στους δημότες που νοιώθουν παραμελημένοι και στη δημοτική αρχή που εθελοτυφλεί καθώς είναι ανίκανη να διαχειριστεί το σοβαρότατο πλέον πρόβλημα του υπερτουρισμού σε σχέση με τη φέρουσα ικανότητα του νησιού. Η προσπάθεια να δημιουργηθεί η εντύπωση πώς είμαστε διασπασμένοι και δεν έχουμε κοινά συμφέροντα είναι διχαστική κι εξυπηρετεί μόνο τον Δήμο.
Έχουν προταθεί άλλες λύσεις για το ζήτημα ή θεωρείτε ότι υπάρχει και κάποιο όριο σχετικά με το «πόσους τουρίστες μπορεί να αντέξει το νησί»;
Είναι δύο διαφορετικά ερωτήματα με την έννοια ότι και η διαχείριση πρέπει να αλλάξει και όρια πρέπει να υπάρχουν στον τουρισμό με βάση την φέρουσα ικανότητα του κάθε τόπου. Από πλευράς μας υπάρχει η θέληση για την εξεύρεση άλλων λύσεων γι’ αυτό άλλωστε απαιτούμε την έναρξη της συζήτησης από μηδενική βάση.
Η πειραματική διαχείριση των υδάτων του Μανώλη Γλέζου στ’ Απεράθου της Νάξου (1987-1995) για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας, της πλημμυρογένεσης και της αποσάθρωσης ήταν στοχευμένη και απόλυτα εναρμονισμένη με το τοπίο και αποδεικνύει πως λύσεις μπορούν να βρεθούν. Αντί γι’ αυτό όμως, το μόνο που εισπράττουμε είναι η άρνηση της δημοτικής αρχής να συζητήσει και να σχεδιάσει πάνω σε στέρεες βάσεις ένα πλάνο για τη βιωσιμότητα όλων μας.
Ακόμα και το πιο απλό, να ενημερώσουμε τους επισκέπτες μας για την κατάσταση έτσι ώστε να συμβάλλουν στην εξοικονόμηση, έτυχε αρνητικής υποδοχής γιατί ο Δήμος αποφάσισε ότι πρέπει να διατηρήσει χαμηλό προφίλ. Χαμηλό προφίλ σε σχέση με την ενημέρωση των τουριστών ενώ μοιράζει πρόστιμα στους κατοίκους επειδή έπλυναν ένα χαλί στην αυλή τους!
Πάντως ο αντιδήμαρχος διαφήμιζε τις αφαλατώσεις σε ένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ του Reuters δίπλα στην πισίνα του ξενοδοχείου του…
Μα οι αφαλατώσεις είναι αυτές που επιτρέπουν να γεμίζουν οι πισίνες. Αυτή μάλλον είναι η θεώρηση της δημοτικής αρχής. Να αναφέρονται σε ένα πρόβλημα έλλειψης πόρων με φόντο μια σκηνή κατασπατάλησής τους.
Δεν είναι μόνο το νερό. Είναι και οι παραλίες που γεμίζουν ξαπλώστρες, η υπερδόμηση, ο φυσικός πλούτος που καταστρέφεται. Πώς θα είναι η Νάξος σε πέντε-δέκα χρόνια;
Το οικοσύστημα μας φτάνει στο σημείο μηδέν. Η χλωρίδα και η πανίδα του νησιού κατακρεουργούνται και περιοχές Natura βιάζονται καθημερινά στο βωμό του χρήματος. Πάνω στο φυσικό κάλλος της Νάξου, στα προϊόντα του πρωτογενή τομέα της, στις παραδόσεις της και τον διονυσιακό χαρακτήρα του νησιού, αναπτύσσεται το τέρας της βαριάς τουριστικής βιομηχανίας. Οι κέδροι, οι σκανιάδες και οι Ναξιώτες τσαλαπατιούνται για να συμμορφωθούν στις νέες συνθήκες. Αν προσθέσουμε κι άλλους παράγοντες όπως η υπερβόσκηση, η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων, η παντελής έλλειψη πυροπροστασίας καθώς και τα σκουπίδια που αυξάνονται μαζί με τους επισκέπτες, δυστυχώς το νησί θα καταλήξει ένας έρημος σκουπιδότοπος.
Η λαϊκή συνέλευση στο χωριό σας, τη Μονή, είχε πολύ κόσμο, ενώ πάνω από 250 άτομα συμμετείχαν στην πορεία και την παρέμβαση στο δημοτικό συμβούλιο. Υπάρχει θυμός και αγωνία για το πού πάει η κατάσταση;
Πράγματι, στη λαϊκή συνέλευση του χωριού μας είχε πολύ κόσμο. Το ίδιο συνέβη και στο κάλεσμα στο Πηγάδι της Μονής από όπου προέκυψε η ΚΙΝΗΣΗ για το νερό της Νάξου – SAVE NAXOS WATER. Είναι πολύ ενδιαφέρον και συγκινητικό πως η Κίνηση για το Νερό της Νάξου ξεκίνησε μέσα από μια άδεια στέρνα, ένα σύμβολο συλλογικής διαχείρισης του νερού στον τόπο μας. Ακόμα μεγαλύτερη ήταν η συμμετοχή του κόσμου από όλη τη Νάξο στην πορεία και την παρέμβαση στο δημοτικό συμβούλιο στις 16 Ιούλη. Παρόλα αυτά βρεθήκαμε αντιμέτωποι, για ακόμα μία φορά, με την αδιαφορία και την απαξίωση της δημοτικής αρχής, γεγονός που περίτρανα αποδεικνύει ότι δεν ενδιαφέρεται ούτε για την άποψη των πολιτών ούτε για το μέλλον του νησιού.
Ο κόσμος στην πλειοψηφία του έχει μέσα του και θυμό και οργή και αγωνία! Δε θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια περιμένοντας τη βροχή. Ούτε φυσικά κάποιο κόμμα να μας σώσει. Δίνουμε έναν δίκαιο αγώνα. Προσπαθούμε και θέλουμε να απολαμβάνουμε τον πανέμορφο τόπο μας στην εκδοχή που του αξίζει, που αξίζει σε εμάς που τον αγαπάμε πραγματικά αλλά και σε όσους θα τον αγαπήσουν στο μέλλον. Έχουμε κάνει την αρχή κι έχουμε δώσει μια υπόσχεση πώς θα συνεχίσουμε!
INFO
Ενημερωθείτε για το χαρακτήρα και τις δράσεις της Κίνησης για το Νερό της Νάξου στην ιστοσελίδα: naxoswater.weebly.com
Μια ανάλογη κίνηση, με σκοπό την προστασία των αιγιαλών του νησιού, δημιουργήθηκε και δραστηριοποιείται από πέρσι στο νησί. Πληροφορίες στην ομάδα στο fb ΚΙΝΗΜΑ «ΣΩΣΤΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΝΑΞΟΥ» – Save the Naxos Beaches NOW!
Τα συνθήματα της κινητοποίησης
Δεν έχουμε νερό
Ούτε για μαϊντανό
Μα έχουμε πισίνες
Και υπερτουρισμό
Αγρότες, κτηνοτρόφοι
Φωνάξτε δυνατά
Θέλουμε να ζήσουμε
Για πάντα στην Αξά
Η αύξηση αυτή
Να πάει στον τουρισμό
Εμείς δεν θα πληρώσουμε
Τον λογαριασμό
Αν όπως μας τα λέτε
Η Νάξος είναι μία
Μοιράστε μας τα κέρδη σας
Τώρα στην ανομβρία
Όλοι οι δημαρχαίοι
Είναι ξενοδόχοι
Για την κονόμα νοιάζονται
Μα για την Νάξο όχι
Οι γεωτρήσεις στράγγισαν
Νερά αρχαϊκά
Να δούμε τι θα πίνουμε
Στη Νάξο τελικά
Το πρόβλημα δε λύνεται
Με λύσεις στο ποδάρι
Κρυφτείτε δημαρχαίοι
Σας πήραμε χαμπάρι
Ο τουρισμός μας μάρανε
Και οι μεγάλοι στόχοι
Νερό για τις πισίνες
Για τα χωράφια όχι
Τόσες γεωτρήσεις
Κι όμως νερό δε βρήκες
Τι ‘ν το νησί, γραβιέρα;
Για να έχει τρύπες
Στερέψατε τα φράγματα
Και τη Σκουληκαριά
Σειρά έχει το Φιλώτι
Και τα γύρω χωριά
Τίνος είναι βρε Αξώτες τα νερά;
Τίνος είναι βρε Αξώτες τα νερά;
Μήπως είναι του Λιανού,
Μην είναι του Κατσαρά
Τίνος είναι βρε Αξώτες τα νερά;
Η Νάξος είναι μία
Και οι Δημότες ίσοι
Μα στα χωριά είναι δύσκολο
Τώρα κανείς να ζήσει
Έχω για την Ένωση
Άσχημα μαντάτα
Δεν έχουμε νερό
Να βγάλουμε πατάτα
Διψάνε οι αγρότες
Διψάνε οι κτηνοτρόφοι
Μα όχι τα αφεντικά
Και οι ξενοδόχοι
Με αδιαφορία και κακοδιαχείριση
Το νησί το κάνατε
Τουριστική επιχείρηση
Κάτι που το ξέρει
Κι ένα μικρό παιδάκι
Το νερό είναι ζωή
Και όχι παραδάκι
