Μετά τη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους τον Ιούλιο, που σήμανε την αναθέρμανση του ελληνοτουρκικού διαλόγου, φαίνεται να έχουμε μπει για τα καλά στις ράγες μιας ΝΑΤΟϊκής κοπής συνεννόησης με τη γείτονα. Οι διαρκείς συναντήσεις επιχειρησιακών παραγόντων και διπλωματών, φαίνεται να «παράγουν έργο», ενώ την ερχόμενη Τρίτη, 5/9, οι δύο ΥΠΕΞ (υπουργοί «ειδικών αποστολών») Γεραπετρίτης και Φιντάν θα συναντηθούν στην Άγκυρα για να συμφωνήσουν τα επόμενα βήματα του διαλόγου με βάση το χρονοδιάγραμμα που τέθηκε στο Βίλνιους. Η συνάντηση αυτή έχει προπαρασκευαστικό χαρακτήρα, καθώς γίνεται λίγες μέρες πριν την προγραμματισμένη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη. Μάλιστα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, πιθανή θεωρείται η παρουσία του Τ. Ερντογάν και στις εργασίες του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας και Τουρκίας, που είναι προγραμματισμένο να διεξαχθεί πριν το τέλος του 2023 στην Θεσσαλονίκη. Οι πυκνές επαφές σε ανώτερο και ανώτατο μάλιστα επίπεδο, αντανακλούν τη σπουδή των ελίτ, για διευθετήσεις στα πλαίσια της πολιτικής «ήρεμων νερών» του ΝΑΤΟ. Η ελληνική πλευρά δείχνει έτοιμη να θυσιάσει μέρος της «εθνικής κυριαρχίας» (κατά την πρόσφατη δήλωση του Κ. Μητσοτάκη), για να «επιλύσει» χρόνια προβλήματα με τη γείτονα. Αυτό συμβουλεύουν (ή μάλλον απαιτούν) και οι «σύμμαχοι» μας στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, καλώντας μας να «εκμεταλλευτούμε το θετικό μομέντουμ».
ΘΕΤΙΚΟ «μομέντουμ» θεωρείτε η εδώ και μερικούς μήνες αποχή της Τουρκίας από επιθετικές κινήσεις στο Αιγαίο, και πιο συγκεκριμένα το σταμάτημα των υπερπτήσεων μαχητικών και της παραβίασης του εθνικού εναέριου χώρου μας. Κατά τα άλλα η Τουρκία δεν δείχνει διάθεση να υποχωρήσει από καμία από τις παράλογες απαιτήσεις τις οποίες έχει επιβάλει στην ατζέντα του διαλόγου. Την ίδια στιγμή, συνεχίζονται τόσο οι προκλητικές και εμπρηστικές δηλώσεις, όπως η πρόσφατη αναφορά του ίδιου του Τ. Ερντογάν στην καταστροφή της Σμύρνης («ημέρα της Νίκης» για τους Τούρκους), την οποία σύμφωνα με την ερντογανική ματιά στην ιστορία «έκαψαν οι Έλληνες», όσο και οι πιέσεις της Τουρκίας σε όλα τα μέτωπα του εν εξελίξει υβριδικού πολέμου (βλ. αυξημένες ροές μεταναστών τόσο από τα παράλια όσο και από τον Έβρο, επιχειρήσεις επέκτασης της κατοχής και του εποικισμού στην κατεχόμενη Κύπρο κ.ά.).
ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΔΑ στη χώρα μας καλλιεργείται ένα επίπλαστο κλίμα αισιοδοξίας. Μόνη στρατηγική της κυβέρνησης (με τη στήριξη ή την ανοχή σύσσωμου του πολιτικού συστήματος) η «αναβάθμιση» της χώρας μας ως βραχίονα του ΝΑΤΟ και των επιδιώξεων των ΗΠΑ στην περιοχή. Κάπως έτσι μέσα στο καλοκαίρι και ενώ η χώρα καίγεται, ο πρωθυπουργός και η ΠτΔ, πουλούν εκδούλευση προς το ΝΑΤΟ οργανώνοντας στην Αθήνα τη συνάντηση των Δ. Βαλκανίων και βαθαίνοντας την εμπλοκή στη ΝΑΤΟϊκή στήριξη της Ουκρανίας (εκπαίδευση πιλότων κ.ά.), ενώ τώρα ιεραρχούν ψηλά στην ατζέντα τον διάλογο με την Άγκυρα, με ανοιχτές ακόμη τις πληγές στον Έβρο. Θύμα της φαντασμαγορίας της «αναβαθμισμένης Ελλάδας» η ίδια η κυριαρχία της χώρας μας που χτυπιέται βάναυσα από τις κυβερνητικές επιλογές. Η πλήρης εγκατάλειψη της Κύπρου στο όνομα της θετικής ατζέντας με την Τουρκία, η σταδιακή αποστρατιωτικοποίηση των νησιών, η καταρράκωση του αισθήματος ασφάλειας με τις φωτιές στον ακριτικό Έβρο και την Αγχίαλο νωρίτερα, ο πλήρης αποπροσανατολισμός και οι προσπάθειες χειραγώγησης της κοινής γνώμης προμηνύουν μόνο αρνητικές εξελίξεις.
