Παντού υπάρχουν οι «από δω» και οι «από κει». Στο ζήτημα της Κερατέας στους «από κει» συμπεριλαμβάνεται και ο μεγαλοδημοσιογράφος κ. Παπαχελάς ο οποίος τάσσεται εναντίον στον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας.
Ζήλεψε μάλλον την ανακοίνωση του κ. Πάγκαλου και κάνει λόγο για «ένα μέρος των κατοίκων που έχει ξεφύγει και έχει δημιουργήσει ένα σύγχρονο Φαρ Ουέστ, έξω από την Αθήνα», αλλά και για τους «αστυνομικούς που ζουν το δικό τους δράμα, τη στιγμή που δεν καταλαβαίνουν γιατί πρέπει να υφίστανται αυτή την ταλαιπωρία».
Ας απαντήσουμε, λοιπόν, στους προβληματισμούς του: Κατ’ αρχάς, όταν διμοιρίες εισβάλλουν νύχτα σε ιδιόκτητα χωράφια κατοίκων και σε αρχαιολογικούς χώρους, απαγορεύοντας την είσοδο των κατοίκων σε αυτά, αυτό λέγεται εισβολή και όχι Φαρ Ουέστ. Μαζί με τους αστυνομικούς που… φυλάνε τα καμένα μηχανήματα του εργολάβου, ταλαιπωρείται εδώ και τρεις μήνες μια ολόκληρη κοινότητα. Τα ΜΑΤ έχουν κλείσει τους δρόμους, εμποδίζουν τους κατοίκους να φτάσουν στις περιουσίες τους και απαντούν με αύρες νερού και δακρυγόνα.
Στο άρθρο του στην Καθημερινή με τίτλο Παραλογισμός στην Κερατέα συνεχίζει: «ο δρόμος για το Λαύριο έχει κλείσει εδώ και μήνες και το κράτος δεν τολμά να τον ανοίξει. Οι αστυνομικές δυνάμεις βλέπουν τα αυτοκίνητά τους να καίγονται, δέχονται βόμβες μολότοφ, απειλούνται με όπλα, αλλά δεν μπορούν να κάνουν και πολλά πράγματα, γιατί η κυβέρνηση φοβάται την κλιμάκωση της βίας, ακόμη και ένα θύμα».
Ο δρόμος, κ. Παπαχελά, δεν έκλεισε ως διά μαγείας. Τον έκλεισαν τα ΜΑΤ προκαλώντας την οργή των κατοίκων. Οι αστυνομικές δυνάμεις βλέπουν τα αυτοκίνητά τους να καίγονται και δέχονται βόμβες μολότοφ γιατί ο μόνος διάλογος που έκανε η κυβέρνηση ήταν με αύρες νερού, δακρυγόνα και εφόδους σε σπίτια ασφαλιτών που απειλούσαν με όπλα σε ευθεία βολή τους κατοίκους. Και θύμα υπήρξε. Ένα μωρό που δεν πρόλαβε να γεννηθεί, αφού μετά την εισβολή των ΜΑΤ στα σπίτια στις 8/2 η μητέρα του έπαθε ασφυξία από τα χημικά και νευρικό κλονισμό, με αποτέλεσμα να αποβάλει.
Αφήσαμε το καλύτερο για το τέλος. «Δεν υπάρχει, βέβαια, άλλη ευρωπαϊκή χώρα, μα καμιά όμως, στην οποία αυτά τα φαινόμενα να γίνονται ανεκτά, χωρίς καμιά ουσιαστική τιμωρία για κανέναν. Οι κάτοικοι μπορεί να έχουν πολλά δίκια και οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης οφείλουν να συζητήσουν και άλλο μαζί τους.»
Δεν υπάρχει άλλη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία η κυβέρνηση να μην υπακούει στις δικαστήρια. Στην Κερατέα, παρά τις δικαστικές αποφάσεις που απαγορεύουν κάθε έναρξη εργασιών στην περιοχή, τα ΜΑΤ συνεχίζουν να φρουρούν τα εργολαβικά μηχανήματα, αποκλείοντας την περιοχή. Φυσικά και οι κάτοικοι έχουν δίκιο, αλλά οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης δεν οφείλουν να συζητήσουν και άλλο μαζί τους, γιατί πολύ απλά κανένας διάλογος δεν άνοιξε ποτέ.
Ας απαντήσουμε, λοιπόν, στους προβληματισμούς του: Κατ’ αρχάς, όταν διμοιρίες εισβάλλουν νύχτα σε ιδιόκτητα χωράφια κατοίκων και σε αρχαιολογικούς χώρους, απαγορεύοντας την είσοδο των κατοίκων σε αυτά, αυτό λέγεται εισβολή και όχι Φαρ Ουέστ. Μαζί με τους αστυνομικούς που… φυλάνε τα καμένα μηχανήματα του εργολάβου, ταλαιπωρείται εδώ και τρεις μήνες μια ολόκληρη κοινότητα. Τα ΜΑΤ έχουν κλείσει τους δρόμους, εμποδίζουν τους κατοίκους να φτάσουν στις περιουσίες τους και απαντούν με αύρες νερού και δακρυγόνα.
Στο άρθρο του στην Καθημερινή με τίτλο Παραλογισμός στην Κερατέα συνεχίζει: «ο δρόμος για το Λαύριο έχει κλείσει εδώ και μήνες και το κράτος δεν τολμά να τον ανοίξει. Οι αστυνομικές δυνάμεις βλέπουν τα αυτοκίνητά τους να καίγονται, δέχονται βόμβες μολότοφ, απειλούνται με όπλα, αλλά δεν μπορούν να κάνουν και πολλά πράγματα, γιατί η κυβέρνηση φοβάται την κλιμάκωση της βίας, ακόμη και ένα θύμα».
Ο δρόμος, κ. Παπαχελά, δεν έκλεισε ως διά μαγείας. Τον έκλεισαν τα ΜΑΤ προκαλώντας την οργή των κατοίκων. Οι αστυνομικές δυνάμεις βλέπουν τα αυτοκίνητά τους να καίγονται και δέχονται βόμβες μολότοφ γιατί ο μόνος διάλογος που έκανε η κυβέρνηση ήταν με αύρες νερού, δακρυγόνα και εφόδους σε σπίτια ασφαλιτών που απειλούσαν με όπλα σε ευθεία βολή τους κατοίκους. Και θύμα υπήρξε. Ένα μωρό που δεν πρόλαβε να γεννηθεί, αφού μετά την εισβολή των ΜΑΤ στα σπίτια στις 8/2 η μητέρα του έπαθε ασφυξία από τα χημικά και νευρικό κλονισμό, με αποτέλεσμα να αποβάλει.
Αφήσαμε το καλύτερο για το τέλος. «Δεν υπάρχει, βέβαια, άλλη ευρωπαϊκή χώρα, μα καμιά όμως, στην οποία αυτά τα φαινόμενα να γίνονται ανεκτά, χωρίς καμιά ουσιαστική τιμωρία για κανέναν. Οι κάτοικοι μπορεί να έχουν πολλά δίκια και οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης οφείλουν να συζητήσουν και άλλο μαζί τους.»
Δεν υπάρχει άλλη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία η κυβέρνηση να μην υπακούει στις δικαστήρια. Στην Κερατέα, παρά τις δικαστικές αποφάσεις που απαγορεύουν κάθε έναρξη εργασιών στην περιοχή, τα ΜΑΤ συνεχίζουν να φρουρούν τα εργολαβικά μηχανήματα, αποκλείοντας την περιοχή. Φυσικά και οι κάτοικοι έχουν δίκιο, αλλά οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης δεν οφείλουν να συζητήσουν και άλλο μαζί τους, γιατί πολύ απλά κανένας διάλογος δεν άνοιξε ποτέ.
Ξένια Πηρούνια
Σχόλια
