Του Βένιου Αγγελόπουλου. Ζούμε στιγμές ανεπανάληπτες. Ποτέ ένα κόμμα του 4,5% δεν τετραπλασίασε τις ψήφους του, βγαίνοντας δεύτερο κόμμα και με βάσιμη προοπτική να γίνει ο κορμός μιας νέας κυβέρνησης στις επόμενες εκλογές.
Αν έγινε αυτό, είναι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να μετατρέψει την οργή του κόσμου της εργασίας σε ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Από το ένα εκατομμύριο των ψηφοφόρων του, τα τρία τέταρτα εγκατέλειψαν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. γιατί τα θεώρησαν υπεύθυνα για τη σημερινή κατάσταση: Αναξιόπιστα.
Από δω και πέρα η επιτυχία είναι υποχρεωτική επιταγή και η ευθύνη τεράστια. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να κρατήσει το ενωτικό του πρόσωπο και να διευρύνει το ακροατήριό του. Και για να το πετύχει, δεν μπορεί να πάει ψαρεύοντας από δω κι από κει, αλλά διατηρώντας σταθερή την πορεία του και συγκεκριμενοποιώντας το πρόγραμμά του: Πρώτα διασαφηνίζεις τις προθέσεις σου και μετά αναζητάς συμμάχους. Μέχρι τώρα η Ανανεωτική Αριστερά έκανε το αντίστροφο και την πάταγε. Ας μην επαναληφθεί.
Σαφές πρόγραμμα λοιπόν που να προαναγγέλλει τα βήματα μιας αριστερής κυβέρνησης. Κι αυτό σημαίνει τέρμα στα αντιφατικά μηνύματα των εκπροσώπων, σημαίνει ένα επιτελείο για κάθε υπουργείο, σημαίνει ανακοίνωση σκιώδους κυβέρνησης μια βδομάδα πριν από τις εκλογές.
Αλλά αυτά δεν αρκούν, κάθε άλλο. Είναι στοιχειώδη πράγματα για κάθε κοινοβουλευτικό κόμμα που διεκδικεί να κυβερνήσει – είτε αριστερό είτε δεξιό. Η Αριστερά οφείλει, κυρίως, να συνομιλήσει με τον κόσμο της εργασίας, να ενσωματώσει τα αιτήματά του σε πολιτική πρόταση, να τον οργανώσει. Ένας στους δέκα ψηφοφόρους να βρεθεί σε μια σύναξη και να πει τη γνώμη του, μας κάνει εκατό χιλιάδες άτομα, ένας στους εκατό να δραστηριοποιηθεί ενεργά μας κάνει 10.000 στελέχη. Κι αυτό σημαίνει μέλη συνειδητά και πληροφορημένα, σημαίνει όργανα υπεύθυνα και υπόλογα. Το οργανωμένο πλήθος είναι δύναμη, το ανοργάνωτο είναι ευάλωτο μπουλούκι. Και ποτέ να μην ξεχνάμε ότι σε στιγμές κρίσης το φίδι του φασισμού σηκώνει κεφάλι σπεκουλάροντας στην ανασφάλεια του κόσμου. Έχει μεγάλη σημασία οι λέξεις αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια να αναδειχθούν πάλι σε έμπρακτες αξίες από την Αριστερά.
Απέναντι στην Αριστερά -και ειδικότερα στο ΣΥΡΙΖΑ- βρίσκεται ο κόσμος του κέρδους με τους υπαλλήλους του, ο φθαρμένος κόσμος της διαπλοκής και της λαμογιάς. Η προπαγάνδα μπαίνει μέσα στα σπίτια μας από το γυαλί, διαστρεβλώνει, προβάλλει ψευδοδιλήμματα, μας επιβάλλει το δικό τους τρόπο σκέψης. Έχει μεγάλη σημασία να αντιπαραθέτουμε τη δική μας σκέψη: Οι άνθρωποι πάνω απ’ τα κέρδη, κανένας μόνος του στην κρίση, φτάνει πια με τους υπεύθυνους της σημερινής κατάντιας. Οι μέρες τρέχουν και βαδίζουμε σε όξυνση. Οι δυνάμεις του χτες αντιπαρατάσσουν τον τρόμο στην ελπίδα. Όλοι κάνουν αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ, καιρός να τους δικαιώσουμε: η ελπίδα πρέπει να νικήσει το φόβο.
Από δω και πέρα η επιτυχία είναι υποχρεωτική επιταγή και η ευθύνη τεράστια. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να κρατήσει το ενωτικό του πρόσωπο και να διευρύνει το ακροατήριό του. Και για να το πετύχει, δεν μπορεί να πάει ψαρεύοντας από δω κι από κει, αλλά διατηρώντας σταθερή την πορεία του και συγκεκριμενοποιώντας το πρόγραμμά του: Πρώτα διασαφηνίζεις τις προθέσεις σου και μετά αναζητάς συμμάχους. Μέχρι τώρα η Ανανεωτική Αριστερά έκανε το αντίστροφο και την πάταγε. Ας μην επαναληφθεί.
Σαφές πρόγραμμα λοιπόν που να προαναγγέλλει τα βήματα μιας αριστερής κυβέρνησης. Κι αυτό σημαίνει τέρμα στα αντιφατικά μηνύματα των εκπροσώπων, σημαίνει ένα επιτελείο για κάθε υπουργείο, σημαίνει ανακοίνωση σκιώδους κυβέρνησης μια βδομάδα πριν από τις εκλογές.
Αλλά αυτά δεν αρκούν, κάθε άλλο. Είναι στοιχειώδη πράγματα για κάθε κοινοβουλευτικό κόμμα που διεκδικεί να κυβερνήσει – είτε αριστερό είτε δεξιό. Η Αριστερά οφείλει, κυρίως, να συνομιλήσει με τον κόσμο της εργασίας, να ενσωματώσει τα αιτήματά του σε πολιτική πρόταση, να τον οργανώσει. Ένας στους δέκα ψηφοφόρους να βρεθεί σε μια σύναξη και να πει τη γνώμη του, μας κάνει εκατό χιλιάδες άτομα, ένας στους εκατό να δραστηριοποιηθεί ενεργά μας κάνει 10.000 στελέχη. Κι αυτό σημαίνει μέλη συνειδητά και πληροφορημένα, σημαίνει όργανα υπεύθυνα και υπόλογα. Το οργανωμένο πλήθος είναι δύναμη, το ανοργάνωτο είναι ευάλωτο μπουλούκι. Και ποτέ να μην ξεχνάμε ότι σε στιγμές κρίσης το φίδι του φασισμού σηκώνει κεφάλι σπεκουλάροντας στην ανασφάλεια του κόσμου. Έχει μεγάλη σημασία οι λέξεις αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια να αναδειχθούν πάλι σε έμπρακτες αξίες από την Αριστερά.
Απέναντι στην Αριστερά -και ειδικότερα στο ΣΥΡΙΖΑ- βρίσκεται ο κόσμος του κέρδους με τους υπαλλήλους του, ο φθαρμένος κόσμος της διαπλοκής και της λαμογιάς. Η προπαγάνδα μπαίνει μέσα στα σπίτια μας από το γυαλί, διαστρεβλώνει, προβάλλει ψευδοδιλήμματα, μας επιβάλλει το δικό τους τρόπο σκέψης. Έχει μεγάλη σημασία να αντιπαραθέτουμε τη δική μας σκέψη: Οι άνθρωποι πάνω απ’ τα κέρδη, κανένας μόνος του στην κρίση, φτάνει πια με τους υπεύθυνους της σημερινής κατάντιας. Οι μέρες τρέχουν και βαδίζουμε σε όξυνση. Οι δυνάμεις του χτες αντιπαρατάσσουν τον τρόμο στην ελπίδα. Όλοι κάνουν αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ, καιρός να τους δικαιώσουμε: η ελπίδα πρέπει να νικήσει το φόβο.
Σχόλια
