Συνεχίζουμε τα μικρά αφιερώματα στις σελίδες της εφημερίδας μας για τα 15 χρόνια από την έκδοσή της
Επέλεξα να σας μιλήσω για τη σχέση που έχει ο Δρόμος με τα κινήματα μέσα σε αυτά τα 15 χρόνια. Ήταν αναμφίβολα 15 χρόνια ταραγμένα, τα οποία σίγουρα σημαδεύτηκαν από τους αγώνες των λαών, τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς. Μέσα σε αυτά γνωρίσαμε, μπλεχτήκαμε με πολλά μεγάλα και μικρότερα κινήματα, ορισμένα από τα οποία είχαν ιστορική σημασία και αποτέλεσαν μεγάλες στιγμές των αγώνων του λαού μας. Ενώ παράλληλα ήρθαμε και σ’ επαφή και μάθαμε πολλά πράγματα από κινήματα διεθνή. Ο Δρόμος ως εγχείρημα έχει προσπαθήσει να προβάλλει και να προωθήσει τους αγώνες και τον λόγο των κινημάτων αλλά και να αποτελέσει έναν χώρο σύνθεσης και συμβολής στα κινήματα των τελευταίων χρόνων, είτε αυτά ήταν εγχώρια είτε διεθνή. Θα ήθελα σ’ αυτό το σημείο να κάνω μια ειδική μνεία στη σχέση μας με τα διεθνή κινήματα, όπως αυτή έχει αφενός αποτυπωθεί από τις σελίδες μας στα διεθνή, όπου κάθε εβδομάδα προσπαθούμε να μαζεύουμε υλικό, νέα, συνεντεύξεις από τους αγώνες των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, και μερικές φορές μάλιστα προσπαθούμε να αναδείξουμε κινήματα που είτε δεν έχουν προβληθεί στη χώρα μας είτε έχουν λοιδορηθεί πολλές φορές, όπως το Παλαιστινιακό, παλαιότερα τα Κίτρινα Γιλέκα, ο αγώνας των φορτηγατζήδων στον Καναδά, τις ΗΠΑ και την Ευρώπη.
ΠΕΡΑ ΟΜΩΣ από τις σελίδες της εφημερίδας ο Δρόμος έχει και μία σχέση παραπάνω με τα διεθνή κινήματα. Έχει μια σχέση μέσω του Resistance Festival, όπου είναι ένας άλλος χώρος στον οποίο μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με κινήματα και ανθρώπους αγωνιζόμενους στο εξωτερικό. Όλα αυτά τα χρόνια στο φεστιβάλ μας έχουν λάβει μέρος αποστολές, κινήματα, κόμματα, συλλογικότητες, αλλά και προσωπικότητες από όλο τον κόσμο και ειδικά από εκείνα τα σημεία της υφηλίου που έχουν υπάρξει σημαντικοί, ενδιαφέροντες αγώνες, οι οποίοι έχουν αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τους αγωνιζόμενους ανθρώπους εδώ αλλά και σε όλο τον κόσμο. Μέσα από το Resistance γνωρίσαμε τα κινήματα της Αφρικής, αλλά και αποκτήσαμε στενούς δεσμούς και φίλους με τα κινήματα της Μέσης Ανατολής και της Λατινικής Αμερικής, όπως και της Ευρώπης. Ενώ μέσα σε αυτά τα χρόνια μας τίμησαν με την παρουσία τους άνθρωποι όπως ο Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα, ο Σαμίρ Αμίν, η Λέιλα Χάλεντ, ο Ταρίκ Αλί και δικοί μας όπως ο Μανώλης Γλέζος – αναφέρω ορισμένους ενδεικτικά.
ΓΙΑ ΝΑ επανέλθω στα δικά μας τα εγχώρια, ο Δρόμος ξεκίνησε και πορεύτηκε μέσα σε μια περίοδο που υπήρξαν σημαντικοί αγώνες. Στην περίοδο του μνημονίου η εφημερίδα προσπάθησε με όποιο τρόπο μπορούσε να σταθεί δίπλα στο λαϊκό κίνημα αλλά και να δώσει χώρο σε αγώνες, που αν και πολλές φορές επιμέρους, αποτέλεσαν σημαντική παρακαταθήκη, όπως αυτός για το νερό στη Θεσσαλονίκη ή αυτός ενάντια στις ΒΑΠΕ στην Κρήτη και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Στη δύσκολη περίοδο που ακολούθησε προσπαθήσαμε να ιχνηλατήσουμε τους όρους εκείνους που είναι απαραίτητοι για να υπάρξει μια μεγάλη αλλαγή, αλλά και τους λόγους της ήττας του αντιμνημονιακού κινήματος. Σήμερα προσπαθούμε μέσα –αλλά και πέρα από τις σελίδες της εφημερίδας μας, από το Συνέδριο για το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας– από την προβολή ενδιαφερόντων εγχειρημάτων, κινημάτων, και βέβαια του αγώνα του λαού μας για τα Τέμπη, να συμβάλλουμε στην αναγνώριση των διαστάσεων του προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα, στη διαμόρφωση των όρων για μια διαφορετική πορεία, αλλά και στην αλλαγή της συνείδησης που απαιτεί η νέα εποχή στην οποία ζούμε.
ΑΥΤΗ Η πορεία καταχώρησε για εμάς μια οπτική για τα κινήματα η οποία πάντα ξεκινά από τον σεβασμό σε όσους επιλέγουν να αγωνίζονται και την προσπάθεια να κατανοήσουμε τις ειδικές συνθήκες, τα αιτήματα, τα χαρακτηριστικά αλλά και τους στόχους κάθε κινήματος. Μας βοήθησε να αντιληφθούμε τον ακηδεμόνευτο χαρακτήρα των κινημάτων αλλά και τη δημοκρατία ως απαραίτητους όρους για την ύπαρξη μεγάλων κινημάτων και ενδιαφερόντων εγχειρημάτων στο σήμερα. Μέσα από τη σχέση μας με τα κινήματα είδαμε ότι πολύ συχνά τα αιτήματα των κινημάτων και των λαών είναι πολύ πιο ριζοσπαστικά και προωθημένα από αυτά που μπορεί να θέτουν πολιτικοί χώροι.
ΑΥΤΟ ΜΑΣ έκανε να αντιληφθούμε το εγχείρημά μας ως έναν τρόπο συμβολής στους αγώνες της εποχής μας, σε αντίθεση για παράδειγμα με αντιλήψεις που βλέπουν τον φορέα τους ως a priori πρωτοπορία κάθε απελευθερωτικής προσπάθειας. Μπορέσαμε να κατανοήσουμε πως για το εγχείρημά μας η ανοιχτότητα είναι ένα κομβικό χαρακτηριστικό που έχουμε και πρέπει διαρκώς να βαθαίνουμε, και αυτό μας επέτρεψε να έρθουμε σε επαφή με ανθρώπους από διαφορετικούς χώρους και με διαφορετικές καταβολές με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό και τη συμβολή στην κοινή υπόθεση της χώρας. Μπορέσαμε να κατανοήσουμε μια οπτική που βλέπει τα κινήματα όχι μόνο ως πεδίο αγώνα, αλλά και ως πεδίο παραγωγής γνώσης και ιδεών. Μέσα από αυτά βλέπουμε το προχώρημα των υποκειμενοποιητικών διαδικασιών που είναι απαραίτητο να συμβούν στη χώρα μας, σε αντίθεση με μια αντίληψη που βλέπει το άθροισμά τους σε έναν προϋπάρχον πολιτικό φορέα ή υποκείμενο.
ΑΥΤΑ ΤΑ 15 χρόνια τα κινήματα μάς άλλαξαν και μας έκαναν πιο πλούσιους. Ελπίζω λοιπόν τα επόμενα χρόνια ο Δρόμος να πετύχει τον σκοπό του, δηλαδή να συμβάλλει και να συμμετάσχει στα ιστορικά κινήματα που θα έρθουν στην νέα περίοδο.
