Το αίμα που χύθηκε
Το αίμα που χύθηκε
Δεν άφησε ίχνη
Η πάχνη μαράθηκε
Της καρυδιάς ο ίσκιος
Πήρε τη θέση της
Δίπλα στο νεκρό τζάμι
Και πάνω στις άσπρες κουρτίνες
Ένας σταυρός
Μακριά εκεί κάτω
Ο άγριος των κυμάτων παφλασμός
Το ταχύ βήμα του αλόγου
Ο τελευταίος σπινθήρας
Η πλάκα του τάφου.
Ήρθε ξανά το Πάσχα
Ήρθε ξανά το Πάσχα
Φίλη μου
Ωραία φίλη μου
Παντοτινή
Τι φως ευφρόσυνο
Στ’ άρρωστα χείλη μου!
Τι χρώμα
Τριανταφυλλί!
Ήρθε ξανά το Πάσχα
Φίλη μου
Ωραία φίλη μου
Παντοτινή
Τι λάμψη
Στα νεκρολούλουδα!
Τι ζεστασιά
Στο κρύο γυαλί!
Υστερόγραφο
Όταν έρθει η ώρα της αναχώρησης
Μη λυπηθείτε φίλοι μου
Μη λυπηθείτε.
Θα πνεύσει ένας άνεμος φορτωμένος
Νεκρά φύλλα
Φωνές λησμονημένες.
Αθόρυβα θα περάσετε
Το παγερό παράθυρο
Που ανοίγει προς τη νύχτα
Νύχτα σκληρή
Πιο τρομερή κι απ’ όλους τους ανέμους
Πιο άδεια κι απ’ την απουσία.
Θά ’ναι βαθιά η τρυφερότητά σας
Και το φιλί της αγάπης
θα σας φωτίσει.
Όταν έρθει η ώρα της αναχώρησης
Μη λυπηθείτε φίλοι μου
Μη λυπηθείτε.
Ας ταξιδέψει το χαμόγελό σας
Από στόμα σε στόμα.
