Εκεί Μακριά
Βόδι που σ’ είχα δει μικρός να ιδροκοπάς μια μέρα
κάτω απ’ της Νικαράγουας τον χρυσοπύρινο ήλιο,
μες στην εύφορη φάρμα μεστή απ’ την αρμονία
του τροπικού• τρυγόνα των ηχηρών δρυμώνων,
του ανέμου και των τσεκουριών, άγριων πουλιών και ταύρων,
και τους δυo χαιρετώ σας, γιατ’ είσαστε η ζωή μου.
Βόδι βαρύ θυμίζεις χαραυγές όλο γλύκα
που στ’ άρμεγμα καλούσαν της βυζαρούς γελάδας,
όταν όλ’ η ύπαρξή μου ρόδινη ήτανε κι άσπρη•
κι εσύ τρυγόνα ερωτιάρα και βουνίσια
στου παρελθόντος τις ανοίξεις μου σημαίνεις
όλα όσα υπάρχουν μες στην Άνοιξη τη θεία.
Ένα Σονέτο στον Θερβάντες
Ώρες πολλές μελαγχολίας και θλίψης
περνώ στη μοναξιά μου. Μα ο Θερβάντες
είναι φίλος καλός. Μου γλυκαίνει
τις πικρές μου στιγμές και μ’ αναπαύει.
Αυτός είναι για μένα ζωή και φύση,
κράνος χρυσό χαρίζει, όλο διαμάντια,
στα όνειρά μου που περιπλανιώνται.
Μου πάει: προσεύχεται, γελάει, στενάζει.
Χριστιανός κι ευγενής κι αγαπησιάρης
μιλάει σαν ένα ρυάκι κρυσταλλένιο.
Έτσι τον αγαπώ και τον θαυμάζω
σαν βλέπω πως η μοίρα
κάνει ν’αναγαλλιάζει ο κόσμος όλος
με του ισόθεου την τρισαιώνια θλίψη.
Με μια πρώτη σελίδα
Κάλαμε, άσε τη μαύρη βρύση σου να τρέξει
στην πύλη αυτή όπου υψώνει η Ιδέα το λαύρο
μέτωπο και τρυπώνει στο ναό των χρησμών της.
Κάλαμε, βάλ’ τα θεία σύμβολα των γραμμάτων
προς δόξα οποιανού βλέπει με την ψυχή στην άρπα του.
Ευλογητός που καταλαβαίνει και θαυμάζει.
Η άσπρη πόρτα ειν’ ετούτη του χιονιού και του ονείρου.
Μπάτε όσοι ονειρευόμαστε ή στοχάζεστε. Ανοιχτή είναι.
Εσπερινό
Περασμένη πια η σιέστα
κι η ώρα του μελτεμιού κοντοζυγώνει
κι έχει φρέσκο σ’ ετούτη
την ακτή που καυτός ήλιος πυρώνει.
Έχει αμυδρή μια πνοή θαλάσσιας αύρας
και το δάσος η δύση παρασταίνει
που η φλόγα πορφυρή με φως το ραίνει.
Στην αμμουδιά την άγνωστη γραφή τους
των καβουριών αφήνουν τα ποδάρια.
Κοχύλια με χρυσούς κατοπτρισμούς,
κομμάτια από αστερίες και σαλιγκάρια
τόσα δα, σχηματίζουν
χαλί που ηχεί καθώς βαδίζεις στ’ ακρογιάλι.
Κι ενώ ο Έσπερος προβάλλει,
γλυκιά κι αυτοκρατορική του θείου σούρουπου αγάπη,
θαρρώ ότι ακούω στο κύμα
λύρα να παίζει, να τραγουδάει σειρήνα.
Και στην ψυχή μου άλλο άστρο σαν νέος Έσπερος λάμπει.
Μετάφραση: Ηλίας Ματθαίου
