Γέρικη Νιότη
Στη βρύση της έδωσε φιλί, κάτω από τον λεύτερο ουρανό
Της έδωσε τα μάτια του, των δυο χεριών τα δέκα δάχτυλα
Με τον καιρό της έδωσε και τη ζωή του, και παιδιά
Πιστός αντίλαλος χωρίς σταματημό το ίδιο της έλεγε τραγούδι
Καθρέφτης άθολος με τα κορμιά τους έφτιαχνε μια ανθοδέσμη
Τρόπος να ζεις και τρόπος να υπάρχεις, μοναδικός κι ο λόγος
Ν’ απαρνηθείς χωρίς καμιά αμφιβολία τη μια αιωνιότητά σου.
Γράμμος
Ο Γράμμος είναι τραχύ βουνό, αλλά οι άνθρωποι
Βατό το κάνουν και του προσθέτουν λίγη γλύκα
Τους βάρβαρους τους εξοντώνουμε
Για να φυράνουμε τη νύχτα τη δική μας
Των κανονιών τους το μπαρούτι μας κάνει άγριους
Και τότε οι εχθροί ρωτούν ποιοι είμαστε
Δεν ξέρουν τίποτα για τον άνθρωπο
Για τις δυνάμεις του τις τόσες
Την πέτρα λειαίνει η καρδιά και τη ζεσταίνει.
Ελληνίδες, αδελφές της ελπίδας
Αδελφές της ελπίδας, γυναίκες ατρόμητες,
Ενάντια στο θάνατο συνάψατε συμμαχία
Αδερφική: Της αντρείας και της αγάπης.
Μείνατε ζωντανές, αδελφές μου,
Σε κίνδυνο βάλατε τη δική σας ζωή,
Για να νικήσει η ζωή.
Έρχεται η μέρα, μεγάλες μου αδελφές,
Όταν θα κοροϊδεύουμε τις λέξεις «πόλεμος» και «δυστυχία»,
Και δεν θα μείνει τίποτα από τη συμφορά που θα περάσει.
Η καθεμιά σας θα κρατήσει το δικαίωμα για χάδι.
Μετάφραση: Γιάννης Μότσιος
