Ακούω
Ακούω το θόρυβο της πολιτείας
Κι’ αιχμάλωτος δίχως ορίζοντα
Δε βλέπω παρά ουρανό επίμονο
Και τους γυμνούς της φυλακής μου τοίχους.
Η ημέρα φεύγει κύτα την που φλέγεται
Ένα κερί στη φυλακή μου για λαμπάδα
Μες στο κελλί μου είμαστε καταμόναχοι
Ωραία λάμψη, αγαπημένη φρόνησή μου.
Μετάφραση: Νίκος Δ. Παππάς
Βούκινα Κυνηγετικά
Είναι η δικιά μας ιστορία ευγενική
Και τραγική καθώς η μάσκα ενός τυράννου
Κανένα δράμα απότολμο είτε μαγικό
Κανένα μικρό-περιστατικό
Δεν κάνει την αγάπη μας παθητική.
Και ο Θωμάς ντε Κουίνσυ πίνοντας αφιόνι
Καθάριο και γλυκό ναρκωτικό
Ρεμβάζοντας επήγαινε στην Άννα τη φτωχιά του
|Ας διαβούμε ας διαβούμε μια και όλα διαβαίνουν
Θα γυρνώ ταχτικά.
Βούκινα οι μνήμες κυνηγετικά
Που τα βουητά τους μες στον άνεμο πεθαίνουν.
Μετάφραση: Πέτρος Α. Δήμας
Οι Καμπάνες
Γλυκέ μου, ομορφονιέ Τσιγγάνε,
Άκου οι καμπάνες πώς χτυπάνε
Κάθε φορά τρελλά αγαπιόμαστε
Νομίζοντας πως δε φαινόμαστε.
Μα δεν κρυφτήκαμε καλά
Μας είδαν όλες οι καμπάνες
Απ’ τα καμπαναριά ψηλά
Και στο ντουνιά το διαλαλάνε.
Αύριο ο Γιάννης κι ο Θωμάς
Η Μάρω η Μάρθα κ’ η Μαρίνα
Η φουρναρίνα κι ο ψωμάς
Κ’ η εξαδέρφη μου η Κατίνα
Θα γελούν όταν θα περνώ
Πια δεν θα ξέρω τι να κάνω
Μακριά μου θάσαι. Θα πονώ
Κι’ ίσως ακόμα να πεθάνω.
Μετάφραση: Μήτσος Παπανικολάου
Αποχαιρετισμός
Ένα κλωνάρι από ρεικιά στο χέρι μου ριγεί
Να το θυμάσαι το φθινόπωρο το πεθαμένο
Δε θα ξαναϊδωθούμε πια ποτέ σ’ αυτή τη γη
Πικρή ευωδιά της εποχής κλωνάρι της ρεικιάς
Και να θυμάσαι πως εγώ σε περιμένω.
Μετάφραση: Γιώργος Γεραλής
