Καλή τύχη και καλά μυαλά. Έτσι τελειώνει την «παγκαλειάδα» του ένας αυτοπροσδιορισμένα «απλός άνθρωπος». Τόσο απλός, όσο απλός μπορεί να είναι ένας ακαδημαϊκός της Μεγάλης Ακαδημίας των Αθηνών, ο οποίος είχε την ευγενή καλοσύνη, μέσα από τις στήλες της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας της 26/9/2010, να επιστρέψει στην εξουσία αυτά που θεωρεί ότι της οφείλει.
Μας λέει, λοιπόν, ο κ. Μυταράς μέσα από τη ζεστασιά της αίγλης και των προνομίων που του προσφέρει η τήβεννος του ακαδημαϊκού δασκάλου, ότι η τρόικα είναι ό,τι καλύτερο μας έχει συμβεί. Και για να μην τυχόν παρανοήσουμε τα λεγόμενά του, μας επαναλαμβάνει αμέσως μετά ότι το Μνημόνιο είναι σωτήριο για την Ελλάδα και -αν και πάντα δεξιός, όπως μας αυτοσυστήνεται- πλέκει το εγκώμιο του Παπανδρέου ο οποίος, λέει, έχει τη μεγάλη ευκαιρία να αποδείξει ότι είναι ένας σπουδαίος ηγέτης.
Δεν σταματάει εδώ, όμως. Μας προτρέπει να ξεχάσουμε όλα τα σκάνδαλα (Βατοπέδι, Ζήμενς κ.λπ.) γιατί, λέει, είναι μια τεράστια τρύπα στο νερό η οποία θα κλείσει και θα ξεχαστεί.
Μάλιστα. Η αιτία, λοιπόν, για την αμαρτωλή οικονομική διαχείριση είναι ο συνταξιούχος των 600 ευρώ και ο εργαζόμενος ο οποίος θα πρέπει πλέον να δουλεύει μέχρι τα εβδομήντα του και να αμείβεται όσο -και όποτε βεβαίως- το επιτρέπουν οι περιστάσεις.
Αυτοί που έπαιξαν τις καταθέσεις των ασφαλιστικών ταμείων στο χρηματιστήριο, που ξεπούλησαν τη δημόσια περιουσία, που πήραν τις μίζες από τη Siemens και που οδήγησαν τη χώρα σ’ εκείνους τους σπάταλους κι αχρείαστους Ολυμπιακούς, δεν έχουν καμία ευθύνη.
Εκεί, όμως, που μας αφήνει κυριολεκτικά άναυδους ο αγαπητός μας ακαδημαϊκός, είναι που πλέκει το εγκώμιο του Καρατζαφέρη και, ούτε λίγο- ούτε πολύ, ζητάει την «απελευθέρωση» του μαύρου χρήματος και την κατάργηση του «πόθεν έσχες». Γιατί, όπως αναφωνεί μέσα σε ένα ντελίριο ασυναρτησίας «η Ελλάδα πάντοτε ευημερούσε με μαύρο χρήμα».
Και ’γω θα συμπλήρωνα ότι « η σημερινή μας ιντελιγκέντσια, ευημερεί με παχυλές αντιμισθίες».
Δεν σταματάει εδώ, όμως. Μας προτρέπει να ξεχάσουμε όλα τα σκάνδαλα (Βατοπέδι, Ζήμενς κ.λπ.) γιατί, λέει, είναι μια τεράστια τρύπα στο νερό η οποία θα κλείσει και θα ξεχαστεί.
Μάλιστα. Η αιτία, λοιπόν, για την αμαρτωλή οικονομική διαχείριση είναι ο συνταξιούχος των 600 ευρώ και ο εργαζόμενος ο οποίος θα πρέπει πλέον να δουλεύει μέχρι τα εβδομήντα του και να αμείβεται όσο -και όποτε βεβαίως- το επιτρέπουν οι περιστάσεις.
Αυτοί που έπαιξαν τις καταθέσεις των ασφαλιστικών ταμείων στο χρηματιστήριο, που ξεπούλησαν τη δημόσια περιουσία, που πήραν τις μίζες από τη Siemens και που οδήγησαν τη χώρα σ’ εκείνους τους σπάταλους κι αχρείαστους Ολυμπιακούς, δεν έχουν καμία ευθύνη.
Εκεί, όμως, που μας αφήνει κυριολεκτικά άναυδους ο αγαπητός μας ακαδημαϊκός, είναι που πλέκει το εγκώμιο του Καρατζαφέρη και, ούτε λίγο- ούτε πολύ, ζητάει την «απελευθέρωση» του μαύρου χρήματος και την κατάργηση του «πόθεν έσχες». Γιατί, όπως αναφωνεί μέσα σε ένα ντελίριο ασυναρτησίας «η Ελλάδα πάντοτε ευημερούσε με μαύρο χρήμα».
Και ’γω θα συμπλήρωνα ότι « η σημερινή μας ιντελιγκέντσια, ευημερεί με παχυλές αντιμισθίες».
Νίκος Καραγεώργος
Σχόλια
