Απαντά ο Κώστα Βαμβακάς,
μέλος του ΔΣ της A’ ΕΛΜΕ Δυτ. Αττικής
Στις αρχές του Μάη η κ. Διαμαντοπούλου θα φέρει στην Βουλή για ψήφιση το πρώτο μέρος ενός πολυνομοσχεδίου για την εκπαίδευση, με φιλοσοφία προγράμματος σταθερότητας και έντονο άρωμα ΔΝΤ. Όλο το νομοσχέδιο διαπνέεται από μια βασική αρχή: Δραστική μείωση δαπανών για την Παιδεία. Με βάση το πρόγραμμα σταθερότητας, 17.000 λιγότεροι εκπαιδευτικοί θα εργαστούν την επόμενη σχολική χρόνια.
Το νέο σχολείο της κ. Διαμαντοπούλου θα έχει ανάγκη λιγότερους και φθηνότερους καθηγητές. Τα τελευταία χρόνια, όμως, πάνω από 20.000 συμβασιούχοι καθηγητές (ωρομίσθιοι ή αναπληρωτές) δουλεύουν στα σχολεία. Αυτοί δημιουργούσαν μια αφόρητη πίεση για μόνιμο διορισμό στη εκάστοτε ηγεσία του υπουργείου. Ο νέος νόμος έρχεται να απαντήσει με δραματική μείωση των διορισμών, με κατάργηση της προϋπηρεσίας ως κριτήριο διορισμού, καθώς και με την μη προκήρυξη συγκεκριμένου αριθμού διοριστέων από τον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Ο διαγωνισμός, πλέον, θα γίνεται μόνο σε όσες ειδικότητες προκύπτουν ανάγκες, θα συγκροτείται ένας πίνακας κατάταξης και από αυτόν θα προσλαμβάνεται αδιευκρίνιστος αριθμός για μόνιμο διορισμό.
Οι εργασιακές σχέσεις στο νέο σχολείο της κ. Διαμαντοπούλου διαμορφώνονται ως εξής: Ωρομίσθιοι (μέχρι 11 ώρες), μερικοί αναπληρωτές (με μειωμένο μισθό) από 12 μέχρι 16 διδακτικές ώρες και αναπληρωτές από 16 μέχρι 21 ώρες εβδομαδιαίως. Για να προκύψει, όμως, οποιαδήποτε θέση εργασίας για αναπλήρωση, θα πρέπει να έχουν εξαντληθεί τα ωράρια εργασίας όλων των καθηγητών μέχρι και σε επίπεδο περιφέρειας (συμπλήρωση ωραρίου σε δυο, τρία μέχρι και τέσσερα σχολεία για κάθε ειδικότητα), καθώς και η δυνατότητα υποχρεωτικής υπερωρίας μέχρι πέντε ώρες εβδομαδιαίως για τους μόνιμους εκπαιδευτικούς. Οι υπερωρίες αμείβονται με λιγότερο από 7 ευρώ ανά ώρα, δηλαδή, λιγότερα και από τα χρήματα που αμείβεται ο ωρομίσθιος και έχουν να πληρωθούν εδώ και δυο χρόνια. Με βάση και μόνο αυτό δεν θα εργαστεί στην εκπαίδευση κανείς εκπαιδευτικός ως συμβασιούχος.
Στο νομοσχέδιο, επίσης, προβλέπεται η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας με βάση 5 κατηγορίες δράσεων. Πρώτη από αυτές είναι η εξεύρεση οικονομικών πόρων, υλικοτεχνικής υποδομής και προσωπικού από το ίδιο το σχολείο. Είναι φανερό ότι το αποκεντρωμένο σχολείο του Καλλικράτη θα είναι ένα υποχρηματοδοτημένο σχολείο, στο οποίο ο διευθυντής ως manager θα αναζητά οικονομικούς πόρους είτε από τους γονείς είτε από χορηγούς.
Συμπέρασμα, άνθρακας ο θησαυρός και, μάλιστα, με σκληρά νεοφιλελεύθερο περιεχόμενο, προσαρμοσμένο στις επιταγές του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων πατρώνων.
