Γιατί αντιδρούν οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες, μπροστά στις επιχειρούμενες αλλαγές;
Απαντά ο Αλέξανδρος Κομίνης, Πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ-ΕΘΕΛ
Το συνδικαλιστικό κίνημα του τομέα των συγκοινωνιών βρίσκεται, αυτή τη στιγμή, στο μάτι του κυκλώνα. Παλεύουμε για έναν ενιαίο δημόσιο φορέα που θα υπερασπίζεται το κοινωνικό αγαθό των δημόσιων συγκοινωνιών και δεν θα υποταχθεί στα σχέδια της τρόικας για παράδοση των μεταφορών σε ιδιωτικά κεφάλαια.
Αυτό που επιθυμούμε είναι να διατηρηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας των μεταφορών, έτσι ώστε στις σημερινές οικονομικές συνθήκες της βαθιάς οικονομικής κρίσης να μπορεί ο επιβάτης να απολαμβάνει φθηνή αλλά και ποιοτική συγκοινωνία, ειδικά σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο όπως η Αθήνα.
Ο κόσμος της εργασίας χτυπιέται βάναυσα αυτή τη στιγμή, με το Aσφαλιστικό, την καταλήστευση των πόρων, τις αυξήσεις σε καθημερινά απαραίτητα είδη. Δεν μπορεί, λοιπόν, να χρησιμοποιεί για τις αναγκαίες μετακινήσεις του το Ι.Χ. του, ειδικά με τις συνεχείς ανόδους της τιμής του πετρελαίου. Αυτό αποτελεί και το βασικό επιχείρημά μας, προκειμένου να πείσουμε τον κόσμο για την αναγκαιότητα να υπερασπιστεί και ο ίδιος, ως επιβάτης πια, τον δημόσιο χαρακτήρα των αστικών συγκοινωνιών.
Αν και έχουμε δεχθεί ως κλάδος τη διαπόμπευση από τα αστικά Mέσα Ενημέρωσης που μας παρουσιάζουν ως σέχτα βολεμένων και υψηλόμισθων, πρέπει να πούμε στον κόσμο την αλήθεια: οι δημόσιες συγκοινωνίες λειτουργούν με προσωπικό που βρίσκεται στα όριά του, που αμείβεται υπερωριακά καθώς του χρωστούν 180.000 ρεπό το χρόνο. Αυτή τη στιγμή δεν παλεύουμε για μισθολογικά οφέλη, για αυξήσεις ή διατήρηση προνομίων, παλεύουμε για να συνεχίσουμε ως εργαζόμενοι, εμείς και ως επιβάτες οι υπόλοιποι πολίτες, να απολαμβάνουμε τα απολύτως αναγκαία που είναι κατακτημένα με αγώνες.
Αυτό το κατανοεί ο μέσος εργαζόμενος και δεν είναι αρνητικός ως προς τα αιτήματά μας, παρά το γεγονός ότι έχει δεχθεί πλύση εγκεφάλου, ώστε να πιστεύει πως κάποια κοινωνική ομάδα μπορεί να είναι επιζήμια ως προς μιαν άλλη.
Ο υπουργός Οικονομικών μας δήλωσε σήμερα (σ.σ. την Τετάρτη 8/9) στη συνάντηση που είχαμε μετά το πέρας της κινητοποίησής μας πως «θα ξεβολευτούμε». Έχουμε να απαντήσουμε πως δεν είμαστε βολεμένοι. Είμαστε εργαζόμενοι και θα διεκδικήσουμε, με κάθε τρόπο, το δικαίωμά μας στην εργασία και το δικαίωμα των πολιτών στη δημόσια συγκοινωνία. Καλούμε τον κόσμο να κατανοήσει πως η δημόσια συγκοινωνία είναι η καρδιά που κρατά τις μεταφορές ζωντανές σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο σαν την Αθήνα. Εάν η καρδιά ατονήσει -και αυτό θα γίνει αν παραδοθούν οι συγκοινωνίες στο ιδιωτικό κεφάλαιο- οι ιστοί θα χαλαρώσουν και το σώμα σταδιακά θα πεθάνει. Με μαζικό, ανυποχώρητο αγώνα και άνοιγμα προς την κοινωνία θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε το δίκιο μας και να πείσουμε τον κόσμο για την ανάγκη συμπαράστασης, αλληλεγγύης και συμπαράταξής του με τον αγώνα μας.
Αυτό που επιθυμούμε είναι να διατηρηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας των μεταφορών, έτσι ώστε στις σημερινές οικονομικές συνθήκες της βαθιάς οικονομικής κρίσης να μπορεί ο επιβάτης να απολαμβάνει φθηνή αλλά και ποιοτική συγκοινωνία, ειδικά σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο όπως η Αθήνα.
Ο κόσμος της εργασίας χτυπιέται βάναυσα αυτή τη στιγμή, με το Aσφαλιστικό, την καταλήστευση των πόρων, τις αυξήσεις σε καθημερινά απαραίτητα είδη. Δεν μπορεί, λοιπόν, να χρησιμοποιεί για τις αναγκαίες μετακινήσεις του το Ι.Χ. του, ειδικά με τις συνεχείς ανόδους της τιμής του πετρελαίου. Αυτό αποτελεί και το βασικό επιχείρημά μας, προκειμένου να πείσουμε τον κόσμο για την αναγκαιότητα να υπερασπιστεί και ο ίδιος, ως επιβάτης πια, τον δημόσιο χαρακτήρα των αστικών συγκοινωνιών.
Αν και έχουμε δεχθεί ως κλάδος τη διαπόμπευση από τα αστικά Mέσα Ενημέρωσης που μας παρουσιάζουν ως σέχτα βολεμένων και υψηλόμισθων, πρέπει να πούμε στον κόσμο την αλήθεια: οι δημόσιες συγκοινωνίες λειτουργούν με προσωπικό που βρίσκεται στα όριά του, που αμείβεται υπερωριακά καθώς του χρωστούν 180.000 ρεπό το χρόνο. Αυτή τη στιγμή δεν παλεύουμε για μισθολογικά οφέλη, για αυξήσεις ή διατήρηση προνομίων, παλεύουμε για να συνεχίσουμε ως εργαζόμενοι, εμείς και ως επιβάτες οι υπόλοιποι πολίτες, να απολαμβάνουμε τα απολύτως αναγκαία που είναι κατακτημένα με αγώνες.
Αυτό το κατανοεί ο μέσος εργαζόμενος και δεν είναι αρνητικός ως προς τα αιτήματά μας, παρά το γεγονός ότι έχει δεχθεί πλύση εγκεφάλου, ώστε να πιστεύει πως κάποια κοινωνική ομάδα μπορεί να είναι επιζήμια ως προς μιαν άλλη.
Ο υπουργός Οικονομικών μας δήλωσε σήμερα (σ.σ. την Τετάρτη 8/9) στη συνάντηση που είχαμε μετά το πέρας της κινητοποίησής μας πως «θα ξεβολευτούμε». Έχουμε να απαντήσουμε πως δεν είμαστε βολεμένοι. Είμαστε εργαζόμενοι και θα διεκδικήσουμε, με κάθε τρόπο, το δικαίωμά μας στην εργασία και το δικαίωμα των πολιτών στη δημόσια συγκοινωνία. Καλούμε τον κόσμο να κατανοήσει πως η δημόσια συγκοινωνία είναι η καρδιά που κρατά τις μεταφορές ζωντανές σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο σαν την Αθήνα. Εάν η καρδιά ατονήσει -και αυτό θα γίνει αν παραδοθούν οι συγκοινωνίες στο ιδιωτικό κεφάλαιο- οι ιστοί θα χαλαρώσουν και το σώμα σταδιακά θα πεθάνει. Με μαζικό, ανυποχώρητο αγώνα και άνοιγμα προς την κοινωνία θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε το δίκιο μας και να πείσουμε τον κόσμο για την ανάγκη συμπαράστασης, αλληλεγγύης και συμπαράταξής του με τον αγώνα μας.
Σχόλια
