Μετά από ένα πολυήμερο αγώνα που δώσατε, ποια είναι τα συμπεράσματα που πρέπει να βγάλει το συνδικαλιστικό κίνημα; Απαντά ο Μιχάλης Ράπτης, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στη Σέλμαν.
Επί 39 ημέρες, ξεκινώντας από την 1η Ιουνίου, με 4ωρες στάσεις εργασίας και από τις 2 Ιουνίου έως 9 Ιουλίου με 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες, δώσαμε έναν αξιοπρεπή, τίμιο αγώνα με αυταπάρνηση που έδειξε η πλειονότητα των εργαζομένων της Σέλμαν.
Στη διάρκεια αυτού του αγώνα είχαμε τη συμπαράσταση όλων των φορέων του νομού, σωματείων, αλλά και βουλευτών. Επισκέφτηκαν το εργοστάσιο η Αλέκα Παπαρήγα και ο Αλέξης Τσίπρας. Το θέμα του αγώνα μας απασχόλησε, ευρύτερα, το συνδικαλιστικό κίνημα. Σε έκτακτη γενική συνέλευση του σωματείου, στις 9/7/2010, επικυρώθηκε μια πρόταση η οποία παρουσιάστηκε στη διάρκεια τριμερούς συνάντησης στο υπουργείο Εργασίας (στις 6/7/2010) να δεχθεί η εταιρία κι εμείς ένα μορατόριουμ, μέχρι τις 15/9. Στο διάστημα αυτό να μη γίνει καμία απόλυση και να γίνουν επαφές μεταξύ σωματείου και διοίκησης της εταιρίας, ούτως ώστε να εξευρεθούν κάποιες λύσεις, να εκτονωθεί η κατάσταση και να μην υπάρξουν άλλες απολύσεις. Βέβαια, η εταιρία, από την πλευρά της, ισχυρίζεται ότι αν μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα δεν υπάρξει κάποιο επενδυτικό πρόγραμμα από το υπουργείο Οικονομίας και Ανταγωνιστικότητας ή κάποια χαμηλότοκα δάνεια από τράπεζες, ούτως ώστε να τα εκμεταλλευτεί και να προχωρήσει σε εθελουσίες εξόδους, θα γίνουν καταγγελίες συμβάσεως εργασίας.
Εμείς, ως διοίκηση, δεν κατηγορούμε τους συναδέλφους που επέλεξαν αυτή την πρόταση, γιατί η πρόταση η δικιά μας ήταν «όχι» και να συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις. Οι εργαζόμενοι είχαν έρθει και λίγο στριμωγμένοι με τα οικονομικά, μετά από 40 μέρες απεργία. Τους δικαιολογούμε, τους κατανοούμε γι’ αυτό και σήμερα έχουμε βγάλει μία ανακοίνωση που λέμε ότι τους στηρίζουμε, είμαστε δίπλα τους, θα συνεχίσουμε να είμαστε δίπλα τους γιατί ο αγώνας θα συνεχίσει πιο δυνατός και πιο αποφασιστικός, εάν συμβεί το παραμικρό μετά τις 15 Σεπτεμβρίου.
Δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε, όμως, ότι στις υπάρχουσες συνθήκες και με τα γεγονότα που τρέχουν, οι εργαζόμενοι «αδειάζονται» συνεχώς και δίνονται όλο και περισσότερες δυνατότητες στους επιχειρηματίες. Εμείς, για παράδειγμα, παλεύαμε ενάντια στις απολύσεις και η κυβέρνηση νομοθετεί την αύξηση του ορίου απολύσεων το μήνα από 2% σε 5% ή τη μείωση των αποζημιώσεων.
* Οι περίπου 500 εργαζόμενοι της Σέλμαν ξεκίνησαν απεργιακές κινητοποιήσεις, όταν ο νέος ιδιοκτήτης του εργοστασίου ξεκίνησε πρόγραμμα απολύσεων εκμεταλλευόμενος το όριο που του δίνει ο νόμος. Το εργοστάσιο της Σέλμαν, στην Εύβοια, είναι από τα μεγαλύτερα εργοστάσια ξυλείας στα Βαλκάνια και εξαγοράστηκε από τη δεύτερη σε μέγεθος επιχείρηση του κλάδου, την Alfa Woods. Λεπτομέρεια με σημασία: Το πρόγραμμα εξυγίανσης της επιχείρησης ανέλαβε ο νέος διευθύνων σύμβουλος, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον υπουργό των κυβερνήσεων Σημίτη, Νίκο Φαρμάκη.
