Διαπράττει έγκλημα καθοσιώσεως όποιος κάνει το λάθος να αναρωτηθεί φωναχτά ή έστω να επικρίνει κάποια από τις επιλογές ή τα πεπραγμένα του κ. Λούκου στο Φεστιβάλ Αθηνών. Είναι τόσο επιτυχημένος ο θεσμός, ακριβέστερα είναι τόσο καλοφτιαγμένος ο μύθος γύρω από το όνομά του, ώστε κάθε εκδήλωση που μπορεί να εκληφθεί ως αμφισβήτηση, βαφτίζεται ακαριαία, στοχοποίηση και υπονόμευση του προσώπου.
Όχι από τον ίδιο – είπαμε, αυτός απολαμβάνει τον μύθο της απόλυτης επιτυχίας που του προσέδωσε η άρχουσα τάξη και το καλό του γούστο. Πλήθος άλλοι έρχονται ως αυτόκλητοι υπερασπιστές: παράγοντες, δημοσιογράφοι και καλλιτέχνες αναλαμβάνουν έργο με μόνο κριτήριο τη λατρεία του αποτελέσματος του Φεστιβάλ, το οποίο (αποτέλεσμα) οι ίδιοι έχουν εκ προοιμίου αναγορεύσει σε θαυμαστό. Μοναδικό τους όπλο στο «κατασκευασμένο» έργο, η απίστευτη ισχύς που διαθέτουν στα μεγάλα Μέσα Eπικοινωνίας.
Πρόσφατο παράδειγμα είναι η διαμαρτυρία των Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) για την άμισθη εργασία νέων ηθοποιών σε κάποιες παραστάσεις των φετινών εκδηλώσεων του φεστιβάλ και το συνακόλουθο αίτημα του Σωματείου να αμείβονται για τη συμμετοχή τους, υπογράφοντας εκ των προτέρων κάποιας μορφής Συλλογική Σύμβαση. Και σ’ αυτή την περίπτωση ο κ. Λούκος, ενώ εκ της θέσης του όφειλε να πάρει οπωσδήποτε θέση, αφού διευθύνει έναν κρατικό θεσμό που επιχορηγείται με τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών, προτίμησε σιγή ψαριού, λες και το θέμα αφορούσε τον γείτονα κι όχι αυτόν.
Άλλοι ήταν πάλι (διάβαζε ΜΜΕ) που ανέλαβαν το «ξελάσπωμά» του, φροντίζοντας μάλιστα να πετάξουν τη μπάλα έξω από το γήπεδο. Αντί να αναρωτηθούν για το δίκαιο ή όχι του αιτήματος του ΣΕΗ, θεώρησαν την παρέμβαση αλλά και την αντίληψη του Σωματείου ως απολύτως απρεπή και αδιανόητη, καθώς ενοχοποιεί τις φιλικές συμμετοχές και τον εθελοντισμό! Έτσι ονόμασαν τη συμμετοχή των νεαρών ηθοποιών στις παραστάσεις, εθελοντισμό! Προς επίρρωση, μάλιστα, των απόψεών τους οι διαμεσολαβητές στα Μέσα Ενημέρωσης ρώτησαν και κάποιον από τους συμμετέχοντες μαθητές, ο οποίος δήλωσε ότι είναι τιμή του που τον επέλεξε ο σκηνοθέτης-δάσκαλός του… «Οι νέοι ηθοποιοί πληρώνουν ακριβά για να συμμετάσχουν σε σεμινάρια, η εθελοντική συμμετοχή είναι ένα δωρεάν σεμινάριο», σχολίασε ο… σκηνοθέτης. Τέτοια η χάρη και τόσο… κομψή η διατύπωσή της!
Άντε μετά να συνομιλήσεις πραγματικά με την Αριάν Μνούσκιν -την παρέμβαση της οποίας μνημονεύουμε σε τούτη εδώ τη σελίδα, η οποία απαιτεί να αμείβεται με τον ίδιο ακριβώς μισθό που αμείβεται και κάθε συνεργάτης της – παλιός ή νέος, αδιάφορο.
Τελειώνοντας, να πούμε, ότι η άποψη του νέου παιδιού που ο Τύπος την περιέφερε ως πύρινη ρομφαία ενάντια στο ΣΕΗ είναι απολύτως κατανοητή. Και οι άσχετοι ξέρουν πως είναι τόσο κορεσμένο το επάγγελμα του ηθοποιού, που πρέπει κανείς να φιλήσει κατουρημένες ποδιές για να αναδειχτεί στην τέχνη που αγαπά. Αλλιώς, θα παραμείνει μόνιμα άμισθος και άνεργος. Εθελοντής μόνο γι’ αυτό το λόγο γίνεται κάποιος, μπας και μια μέρα δηλαδή μπορέσει και δουλέψει.
Και κάτι τελευταίο για τους συναδέλφους δημοσιογράφους που υπεραμύνονται του εθελοντισμού: Θα είχαν, άραγε, την ίδια γνώμη αν το αφεντικό τους, έφερνε μια ωραία μέρα άμισθους μαθητευόμενους οι οποίοι θα έκαναν την ίδια ακριβώς δουλειά με εκείνους; Μήπως τότε ανησυχούσαν ή και κατανοούσαν το σωματείο των ηθοποιών και τις απόψεις που τόσο λοιδορούν από τα έντυπά τους;
Πρόσφατο παράδειγμα είναι η διαμαρτυρία των Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) για την άμισθη εργασία νέων ηθοποιών σε κάποιες παραστάσεις των φετινών εκδηλώσεων του φεστιβάλ και το συνακόλουθο αίτημα του Σωματείου να αμείβονται για τη συμμετοχή τους, υπογράφοντας εκ των προτέρων κάποιας μορφής Συλλογική Σύμβαση. Και σ’ αυτή την περίπτωση ο κ. Λούκος, ενώ εκ της θέσης του όφειλε να πάρει οπωσδήποτε θέση, αφού διευθύνει έναν κρατικό θεσμό που επιχορηγείται με τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών, προτίμησε σιγή ψαριού, λες και το θέμα αφορούσε τον γείτονα κι όχι αυτόν.
Άλλοι ήταν πάλι (διάβαζε ΜΜΕ) που ανέλαβαν το «ξελάσπωμά» του, φροντίζοντας μάλιστα να πετάξουν τη μπάλα έξω από το γήπεδο. Αντί να αναρωτηθούν για το δίκαιο ή όχι του αιτήματος του ΣΕΗ, θεώρησαν την παρέμβαση αλλά και την αντίληψη του Σωματείου ως απολύτως απρεπή και αδιανόητη, καθώς ενοχοποιεί τις φιλικές συμμετοχές και τον εθελοντισμό! Έτσι ονόμασαν τη συμμετοχή των νεαρών ηθοποιών στις παραστάσεις, εθελοντισμό! Προς επίρρωση, μάλιστα, των απόψεών τους οι διαμεσολαβητές στα Μέσα Ενημέρωσης ρώτησαν και κάποιον από τους συμμετέχοντες μαθητές, ο οποίος δήλωσε ότι είναι τιμή του που τον επέλεξε ο σκηνοθέτης-δάσκαλός του… «Οι νέοι ηθοποιοί πληρώνουν ακριβά για να συμμετάσχουν σε σεμινάρια, η εθελοντική συμμετοχή είναι ένα δωρεάν σεμινάριο», σχολίασε ο… σκηνοθέτης. Τέτοια η χάρη και τόσο… κομψή η διατύπωσή της!
Άντε μετά να συνομιλήσεις πραγματικά με την Αριάν Μνούσκιν -την παρέμβαση της οποίας μνημονεύουμε σε τούτη εδώ τη σελίδα, η οποία απαιτεί να αμείβεται με τον ίδιο ακριβώς μισθό που αμείβεται και κάθε συνεργάτης της – παλιός ή νέος, αδιάφορο.
Τελειώνοντας, να πούμε, ότι η άποψη του νέου παιδιού που ο Τύπος την περιέφερε ως πύρινη ρομφαία ενάντια στο ΣΕΗ είναι απολύτως κατανοητή. Και οι άσχετοι ξέρουν πως είναι τόσο κορεσμένο το επάγγελμα του ηθοποιού, που πρέπει κανείς να φιλήσει κατουρημένες ποδιές για να αναδειχτεί στην τέχνη που αγαπά. Αλλιώς, θα παραμείνει μόνιμα άμισθος και άνεργος. Εθελοντής μόνο γι’ αυτό το λόγο γίνεται κάποιος, μπας και μια μέρα δηλαδή μπορέσει και δουλέψει.
Και κάτι τελευταίο για τους συναδέλφους δημοσιογράφους που υπεραμύνονται του εθελοντισμού: Θα είχαν, άραγε, την ίδια γνώμη αν το αφεντικό τους, έφερνε μια ωραία μέρα άμισθους μαθητευόμενους οι οποίοι θα έκαναν την ίδια ακριβώς δουλειά με εκείνους; Μήπως τότε ανησυχούσαν ή και κατανοούσαν το σωματείο των ηθοποιών και τις απόψεις που τόσο λοιδορούν από τα έντυπά τους;
Σταμάτης Μαυροειδής
Σχόλια
