Του Μάριου Διονέλλη.
Με τέτοιους όρους θα γίνει αυτός ο πόλεμος. Η μία πλευρά θα λέει ονόματα και διευθύνσεις. Θα δείχνει βασικούς μετόχους και θα καταγγέλλει προκλητικά δάνεια. Η άλλη πλευρά θα βρίζει και θα ειρωνεύεται, θα χειραγωγεί και θα πετάει λάσπη. Δυστυχώς η φωνή της έχει μεγαλύτερη απήχηση, ακόμα. Ακόμα και όταν νομίζει πως είναι κλειστά τα μικρόφωνα…
Αυτός ο πόλεμος θα γίνει με τα μέσα του εχθρού και από τα Μέσα του εχθρού.
Φαντάζει ανίκητος, αλλά αν προσέξεις καλά θα δεις τις ρωγμές του. Κυρίως στην αγωνία και τον ιδρώτα πίσω από τα ειρωνικά χαμόγελά τους. Στην αγωνία τους να δουν την υπογραφή σου κάτω από το κείμενο καταδίκης για την κατάληψη στην Αγίου Κωνσταντίνου.
Θα είναι ωραίος αυτός ο πόλεμος. Καλά το είχες πει πριν από λίγο καιρό. «Με το να πάρεις την κυβέρνηση δεν παίρνεις και την εξουσία». Αυτή είναι καλά κρυμμένη πίσω από τους προβολείς που φωτίζουν τον παρουσιαστή. Μα ο στόχος είναι σωστός.
Δεν έχει γυρισμό πια. Και στο λέω με επίγνωση πως κάποιοι από μας μπορεί αύριο να μην έχουμε δουλειά.
Οι περισσότεροι ακούνε τα δελτία των οκτώ. Μα ακόμα περισσότεροι καταλαβαίνουν, πιο πολλοί κι από αυτούς που ακούνε τα δελτία.
Εκεί θα βρεις συμμάχους. Και πρέπει να τους διαλέξεις καλά. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο. Να διαλέξεις συμμάχους. Από τα «μαλακισμένα» της Βίλας έως τους μέχρι πρότινος καλοζωισμένους θαμώνες της Ιπποκράτους.
Πιο εύκολο να διαλέγεις εχθρούς, ε;
