Ο Λουκάς Λουκίδης διδάσκει στον τομέα γλυπτικής του εικαστικού τμήματος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Γεννημένος στην Ερεσό της Λέσβου, έχει ήδη υλοποιήσει διάφορες καλλιτεχνικές δράσεις στη γενέτειρά του, αλλά και στο Σίγρι.
Αυτή τη φορά, ξεκινώντας από το υπαρκτό Νησί, έναν βράχο απέναντι από την παραλία της Ερεσού, πήρε την πρωτοβουλία να προχωρήσει με μια ομάδα συγγραφέων στην έκδοση του βιβλίου «Η κρυφτή γυναίκα ‒ Μικρές ιστορίες για το Νησί της Ερεσού» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις τόπος.
Το Νησί μεταμορφώνεται σε μια ξαπλωμένη γυναίκα, που ζει τις δικές της διαφορετικές περιπέτειες μέσα σε πραγματικά εμπνευσμένα κείμενα.
Όλη η έκδοση, από το «στήσιμό» της μέχρι τις φωτογραφίες και τα έργα που περιλαμβάνει, μας ταξιδεύει κι εμάς στον τόπο αυτό, χαρίζοντάς μας λίγη μαγεία. Μια εξαιρετική δουλειά, από αυτές που θα θέλαμε να βλέπουμε συχνότερα.
«Νομίζω ότι η Ερεσός, όπως και κάθε τόπος, σου ανοίγεται κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο, έτσι πιστεύω ότι ακόμη δεν την έχω γνωρίσει αρκετά σε κάθε της διάσταση»
Πώς προέκυψε ο τόμος με τις μικρές ιστορίες για το «Νησί της Ερεσού»;
Το βιβλίο αυτό περιέχει 14 ιστορίες και δύο ποιήματα, όλα μικρά σε μέγεθος, που γράφτηκαν με αφορμή μια δική μου ιδέα-υπόθεση, ότι ο βράχος που δεσπόζει στον όρμο της Ερεσού, ή το Νησί κατά τους ντόπιους, θυμίζει σαν σχήμα μια γυναίκα ξαπλωμένη στο πλάι που κοιμάται, ή κατ’ άλλους είναι και νεκρή. Η ιδέα αυτή τριγύριζε στο μυαλό μου εδώ και κάποια χρόνια και ως γλύπτης προσπάθησα να τη «δω» και γλυπτικά κάνοντας διάφορες μικρές μακέτες όπου εμφανίζεται η ιδέα. Πριν από δύο χρόνια και ενώ είχαμε ακόμη πανδημία, νιώθoντας την ανάγκη διαφυγής μέσω μιας διαδικασίας διάδρασης, μοιράστηκα την ιδέα μου με δυο φίλους συγγραφείς από την Ερεσό, τον Γιώργο Καρτέρη και τον Δημήτρη Βανέλλη και τους πρότεινα αν θα ήθελαν να γράψουν μια σχετική ιστορία μυθοπλασίας ή οτιδήποτε άλλο σχετικά μ’ αυτήν. Έτσι ξεκίνησε ένα παιχνίδι, θα έλεγα, προσθέτοντας όλο και περισσότερους συγγραφείς ‒πάντα από την Ερεσό‒ στην παρέα! Το θέμα ήταν να μην γνωρίζει κάθε νέος συγγραφέας που έμπαινε στην ομάδα τι είχαν γράψει οι προηγούμενοί του. Ήταν όπως λέω μια σκυταλοδρομία στην οποία κανένας δεν ήξερε από ποιον πήρε και σε ποιον δίνει τη σκυτάλη. Το υλικό που έστελνα στους συγγραφείς περιείχε κάποια φωτοκολάζ του γλυπτού με φόντο το τοπίο της Ερεσού.
Το βλέπουν όλοι ως μια «κρυφτή γυναίκα»; Υπάρχει κάποια σχετική τοπική παράδοση;
Δεν γνωρίζω να το είχε «δει» και άλλος έτσι πριν από μένα. Γενικά μπορεί να υπάρχουν τέτοιου είδους δοξασίες για κάποιους βράχους, βουνά κ.λπ., αλλά όχι απ’ ό,τι ξέρω για το Νησί. Μάλλον έχω την αποκλειστικότητα! (χαχα!) Μια τέτοια υπόθεση εργασίας βέβαια, όσο κι αν είναι καθαρά για λόγους μυθοπλασίας και φυσικά δεν σημαίνει τίποτα στην πραγματικότητα για το Νησί, μπορεί ακόμη και να ενόχλησε κάποιους που τους «χάλασε» τη δική τους εικόνα για τον βράχο! Επιμένω ότι και για μένα ο βράχος αυτός δεν θυμίζει μόνο μια ξαπλωμένη γυναίκα αλλά και πολλά άλλα! Τελευταία μου έχει καρφωθεί η ιδέα πως μπορεί να θυμίζει και μια. ..καμήλα με αυτά τα εξογκώματα που διαθέτει ο βράχος!
Υπάρχει αυτή η «κρυφτή γυναίκα» και σε κάποια δικά σας έργα;
Δεν συνηθίζω να δουλεύω ακριβώς έτσι, όσον αφορά το καλλιτεχνικό μου έργο σαν εικαστικός. Εκεί ακολουθώ διαφορετικές διαδικασίες, λειτουργώ με το τυχαίο, με το εύρημα που το κάνω γλυπτό! Τα γλυπτά μου μπορεί να περιέχουν κάποια ανθρώπινα μορφολογικά χαρακτηριστικά, αλλά ποτέ δεν ξεκινούν με αφορμή τον άνθρωπο. Τώρα που το σκέφτομαι και η κρυφτή γυναίκα ξεκινά από ένα άμορφο σχήμα όπως είναι ένας βράχος… μόνο που ο βράχος αυτός δεν είναι ένα μικρό σκουπιδάκι αλλά ένας τεράστιος όγκος! Τέλος πάντων με κρυφτή γυναίκα δεν έχω ξαναασχοληθεί. Ένα μου αντίστοιχο γλυπτό που το λέω «Μαύρη Νίκη» θυμίζει κάπως τη Νίκη της Σαμοθράκης. Για να καταλάβετε καλύτερα, ενώ στην κρυφτή γυναίκα η ανθρώπινη παρουσία είναι εντελώς εμφανής και αδιαπραγμάτευτη, στα γλυπτά μου υπονοείται απλά.
Φαίνεται πως πολλοί άνθρωποι έχουν δεθεί με αυτόν τον τόπο. Εκπέμπει πιστεύετε κάτι διαφορετικό σε σχέση με το υπόλοιπο νησί;
Η Ερεσός είναι ένα από τα μέρη της Λέσβου που ανήκουν στην ευρύτερη περιοχή του γεωπάρκου του απολιθωμένου δάσους. Ως εκ τούτου, ώντας χτισμένη πάνω σε ηφαιστειακό υλικό, δέχεται «ενεργειακά vibes» που της δίνουν αυτό τον ξεχωριστό χαρακτήρα. Πολλοί είναι οι επισκέπτες της Ερεσού που πιστεύουν ότι εκπέμπει κάτι δυνατό ενεργειακά. Υπάρχει άλλωστε και κέντρο διαλογισμού στον κάμπο της Ερεσού που το επισκέπτονται ενδιαφερόμενοι για αυτόν τον τρόπο διακοπών απ’ όλο τον κόσμο. Η Λέσβος είναι ένα μεγάλο νησί με πολλά ωραία χωριά και προορισμούς για όλα τα γούστα των επισκεπτών της. Η Ερεσός πάντως ξεχωρίζει για την εναλλακτικότητά της. Κάθε Σεπτέμβριο γίνεται φεστιβάλ που το διοργανώνει η λεσβιακή κοινότητα της Ερεσού. Τελευταία γίνεται και queer festival τον Μάιο. Ταυτόχρονα βέβαια η Ερεσός δεν παύει να είναι ένας φιλικός προορισμός για οικογένειες με παιδιά, κ.λπ.
Τι θα λέγατε για δική σας σχέση με την Ερεσό, πέρα από το γεγονός πως είναι η γενέτειρά σας;
Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που κατάγεται απ’ αυτό το μέρος! Καταλαβαίνετε ότι τους Ερέσιους μας διακρίνει και ένα είδος τοπικισμού, δεν μπορούμε να το κρύψουμε! Νομίζω ότι η Ερεσός, όπως και κάθε τόπος, σου ανοίγεται κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο, έτσι πιστεύω ότι ακόμη δεν την έχω γνωρίσει αρκετά σε κάθε της διάσταση. Λόγω επαγγέλματος ‒είμαι διδάσκων στην ΑΣΚΤ‒ έχω αρκετό καιρό στη διάθεσή μου για να την επισκέπτομαι και να τη «χρησιμοποιώ» για να ταξιδεύω με το νου και με τα έργα που φτιάχνω όσο βρίσκομαι επάνω της. Μου συμβαίνει κάτι πολύ παράδοξο! Αν όταν γυρίσω στην Αθήνα θέλω να συνεχίσω να δουλεύω με τον ίδιο τρόπο που δουλεύω στην Ερεσό δεν μπορώ να το κάνω! Είναι σα να είμαι άλλος άνθρωπος!
Σας ευχαριστώ πολύ που μου δώσατε την ευκαιρία να μιλήσω για την κρυφτή γυναίκα και γενικότερα για μένα και το έργο μου.
INFO
Οι συγγραφείς του βιβλίου: Iris Anna Lloyd, Σωτήρης Ασηµακόπουλος, ∆ηµήτρης Βανέλλης, Παναγιώτα Βουβουλούδα, Ελένη Γαληνού, Φανή Γαληνού, Μαρία Ελευθεριάδη, Μελίνα Ηλιοπούλου, Γιώργος Καρτέρης, Γιάννης Μεταξάς, Σοφία Ξενέλλη, Ανθοφίλη Τελωνιάτη, Σαράντος Φράγγος, Αντιόπη Φραντζή, ∆έσποινα Χαραλαµπίδη, Ναυσικά Χαραλαµπίδου
