Το σχέδιο της Άγκυρας για πλήρη έλεγχο της Κύπρου περνά μέσα από την πλήρη τουρκοποίηση των κατεχόμενων περιοχών, τη μετατροπή των Τουρκοκυπρίων σε μικρή μειοψηφία, και την πολυπλόκαμη πρόσδεση του ψευδοκράτους (οικονομική, στρατιωτική, πολιτική) στην κατοχική Τουρκία. Έχουμε κατά καιρούς κάνει εκτενείς αναφορές τόσο στον ασφυκτικό έλεγχο της Τουρκίας στο πολιτικό προσωπικό και τα κόμματα (επί της ουσίας μαριονέτες της Άγκυρας), αλλά και την ολοένα και αυξανόμενη στρατιωτική παρουσία στο νησί (ναύσταθμος, κατοχικός στρατός, βάσεις). Σήμερα θα αναφερθούμε σε δύο ακόμη πλευρές αυτής της προσπάθειας που αφορούν τη δημογραφία και το ζήτημα των περιουσιών Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα, μέσα από πρόσφατες αποκαλύψεις Τουρκοκυπρίων που αγωνίζονται ενάντια στο καθεστώς της κατοχής.
Πληθυσμιακή αλλοίωση
Ο Σενέρ Ελτζίλ, πρόεδρος του ιδρύματος Αρίφ Χασάν Ταχσίν, και πρώην γ.γ. της Συντεχνίας Δασκάλων, σε γραπτή του δήλωση, κατήγγειλε το συνεχιζόμενο από το 1974 έγκλημα της δημογραφικής αλλοίωσης στα κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη, μέσα από τον εποικισμό. Η κραυγή αγωνίας του Σενέρ Ελτζίλ κάνει λόγο για απειλή κοινωνικής εξαφάνισης των Τουρκοκυπρίων, που απειλούνται από τη συστηματική πολιτική του παράνομου εποικισμού και της χορήγησης «υπηκοότητας» σε εποίκους από τα βάθη της Τουρκίας που δεν έχουν καμία σχέση με την Κύπρο. Μια πραγματικότητα που αλλοιώνει την πολιτιστική, οικονομική και πολιτική πραγματικότητα στα κατεχόμενα, προκαλώντας και μια σειρά κοινωνικά προβλήματα όπως η αύξηση της εγκληματικότητας, η ανεπάρκεια σε νοσοκομεία και σχολεία, το κυκλοφοριακό, η έλλειψη νερού και η μη επάρκεια ηλεκτρικού ρεύματος και περιβαλλοντική υποβάθμιση. Ο Ελτζίλ, όπως και άλλες ομάδες Τουρκοκύπριων ακτιβιστών στο παρελθόν, καταγγέλλει χειραγώγηση των αποτελεσμάτων των απογραφών από τις αρχές του ψευδοκράτους για να αποκρύψουν την πραγματικότητα που γίνεται φανερή αν υπολογιστούν άλλα αντικειμενικά δεδομένα από διάφορες πηγές (οχήματα, μετρητές ηλεκτρικού ρεύματος, συνδρομητές κινητής τηλεφωνίας, φοιτητές, εργαζόμενους, «κρατούμενους», «εκλογικούς καταλόγους»).
Σφετερισμός περιουσιών
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν, τον Αύγουστο, το Κίνημα Οικολόγων και ο ακτιβιστής Οζ Καραχάν, επικεφαλής της οργάνωσης «Ένωσις Κυπρίων», αποκαλύπτουν με συγκεκριμένα στοιχεία το σχέδιο σφετερισμού των περιουσιών των Ελληνοκυπρίων από το ψευδοκράτος και την Άγκυρα. Ο σφετερισμός πλέον δεν αφορά τη χρήση των ελληνοκυπριακών περιουσιών από Τουρκοκύπριους ή εποίκους, αλλά την αξιοποίηση καλλιεργήσιμων εκτάσεων αλλά και οικημάτων όπως και άλλων περιουσιακών στοιχείων, μέσω της παραχώρησής τους σε επενδυτές τόσο από την Τουρκία όσο και από άλλες χώρες. Η Κυπριακή Δημοκρατία αργοπορημένα προχώρησε σε κάποιες ενέργειες, ασκώντας διώξεις εναντίων των αγοραστών (έγινε γνωστή η περίπτωση ενός Τουρκοεβραίου και ενός Γερμανού πολίτη), που στην πράξη είναι κλεπταποδόχοι των ελληνοκυπριακών περιουσιών. Τα «μη αναστρέψιμα» όμως τετελεσμένα που επιδιώκει να επιβάλει η Άγκυρα είναι αποτέλεσμα της ολιγωρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, που δεν κατάφερε να εμποδίσει την απόδοση τίτλων ιδιοκτησίας σε «χρήστες» κλεμμένων περιουσιών (απόφαση του ψευδοκράτους ήδη από το 1995), δεν κατάφερε να απονομιμοποιήσει τη δράση της «Επιτροπής Αποζημιώσεων» που κανονικοποίησε τον σφετερισμό και βλέπει σήμερα τον κύκλο των «αγοραστών» να μεγαλώνει με το ξεπούλημα των περιουσιών να επεκτείνεται και σε άλλους, πέραν από εποίκους, σε Ρώσους, Ισραηλινούς, Ιρανούς καθώς και σε Ευρωπαίους.
Ποια λύση;
Με τη στρατηγική τουρκοποίησης η Άγκυρα πετυχαίνει να τροποποιήσει τον συσχετισμό επί του εδάφους στο νησί, με τετελεσμένα που θα επιβάλλουν τη de facto νομιμοποίηση της κατοχής (είτε με διχοτόμηση είτε με κάποιας μορφής συνομοσπονδία). Για ποια πολιτική ισότητα των «δύο κοινοτήτων» μπορεί να γίνει διάλογος όταν οι ίδιοι οι Τουρκοκύπριοι είναι μια μειοψηφία μπροστά στους εποίκους (θυμίζουμε πως ο εποικισμός είναι έγκλημα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο), και ποια συμβιβαστική συμφωνία μπορεί να υπάρξει για το εδαφικό, το περιουσιακό και την επανόρθωση των προσφύγων όταν εκτάσεις γης και περιουσίες στα κατεχόμενα έχουν γίνει αντικείμενο για μεγάλες μπίζνες του real estate που εμπλέκουν τουρκικές εταιρείες αλλά και τους γνωστούς «επενδυτές» των ελεύθερων περιοχών Ισραηλινούς και Ρώσους. Γίνεται φανερό πως μια πολιτική που θα βάζει στο επίκεντρο την παράνομη κατοχή και τον συνεχιζόμενο εποικισμό, καταγγέλλοντας και διεκδικώντας να ανατραπούν τα τετελεσμένα του διαρκούς Αττίλα, στην προοπτική μιας ενιαίας και ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν είναι ουτοπία όπως θέλουν να μας πείσουν αλλά ο μόνος ρεαλισμός, που βασίζεται στο δίκαιο και την αξιοπρέπεια των λαών.
