Δεν θα έλεγε κανείς και προφητεία το δημοσίευμα του Δρόμου για την προέγκριση της εισόδου του ψευδοκράτους του Κοσόβου στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Όλες οι κινήσεις τα τελευταία χρόνια, με τη συνδρομή της έμπειρης αμερικανοκίνητης και αμερικανοτραφούς ΥφΕΞ Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου, εδώ και μια δεκαετία σε καίρια πόστα για τα Βαλκάνια και το Κόσοβο, θα έφταναν στην Ντόρα Μπακογιάννη ((άνθρωπος ειδικών αποστολών διαχρονικά) που θέλει να κλείσει τη μαύρη τρύπα στην καρδιά της Ευρώπης. Και είναι δυστυχώς λεπτομέρειες το «όχι» της Ν. Κασιμάτη κι η αποχή των επαϊόντων της κυβίστησης ΓΑΠ και Τσίπρα.
Η μεγάλη εικόνα είναι ότι στο κάδρο κατ’ αρχήν των εχθρών της χώρας πλέον συγκαταλέγονται οι φίλοι μας οι Σέρβοι, μαζί με τους Ρώσους που δεν επιτέθηκαν στην Ελλάδα, με τους Άραβες που δεν επιτέθηκαν και τους Υεμενίτες που επίσης δεν επιτέθηκαν. Θα ήταν υπερβολή να λέγαμε ότι Έλληνες της Κύπρου, που ψήφισαν «Όχι» στην ένταξη του Κοσόβου, πιθανόν να πρέπει να ανησυχούν μήπως βρεθούν σε μια παρόμοια ψηφοφορία για την ανάγκη αναγνώρισης σε κάποιο βαθμό της «Τουρκικής Δημοκρατίας Βορείου Κύπρου»; Βήμα-βήμα άλλωστε προχώρησε η αναγνώριση του Κοσόβου.
Εν τέλει αυτή η αποστασία της ηγετικής ομάδας ποιους εξυπηρετεί πέρα από τους ίδιους που νέμονται θέσεις εξουσίας και κύρους και σαφώς τα χρηματικά πακέτα της πράσινης και ψηφιακής ανάπτυξης που θα ευνοούν τον πλουτισμό εργολάβων και υπεργολάβων; Με την Τουρκία σε διάλογο για ΜΟΕ, με τα Σκόπια να βρίσκονται σε αναθεώρηση ή ακύρωση ακόμα και αυτής της άθλιας Συμφωνίας των Πρεσπών, με τη Βουλγαρία σε κρίση ταυτότητας, με την Αλβανία να παίζει κανονικά τη χώρα μας, με την Ιταλία να δημιουργεί προσβάσεις στα Βαλκάνια, η λιγότερη χώρα είναι μπροστά μας. Βήμα-βήμα βέβαια, όπως έγινε και με το Κόσοβο και πάντα στο όνομα της «συμμαχικής» πολιτικής με τις ΗΠΑ και με τις ευλογίες της ΝΑΤΟϊκής ομπρέλας…
Μ.Α.
