«Η εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ με ποσοστό 7,23%, 425.000 ψήφους και 26 βουλευτές, άνοδος που έχει πανελλαδική γενική διάσταση, είναι το θετικό βήμα σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση». Με την παραπάνω κεντρική διαπίστωση διαβάζει το ΚΚΕ το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου. Το ΚΚΕ καταφέρνει να προσελκύσει σημαντική μερίδα των αριστερών ψηφοφόρων που έχασε την δεκαετία του αντιμνημονιακού κινήματος, και να προσεγγίσει τα προ μνημονίου εκλογικά του ποσοστά.
Βέβαια, οι δύο περίπου επιπλέον ποσοστιαίες μονάδες που απέσπασε το ΚΚΕ είναι ένα μικρό μόλις μερίδιο από τους 600 χιλιάδες ψηφοφόρους που έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα σε μια περίοδο που το ΚΚΕ βρέθηκε στο απυρόβλητο από το σύστημα τόσο για το «νέο προφίλ» του «ατακαδόρου» γραμματέα Δ. Κουτσούμπα όσο και για την «πάντα υπεύθυνη» και «χωρίς ακρότητες» αντιπολίτευσή του.
Τώρα το ΚΚΕ εμφανίζεται δικαιωμένο, επιστρατεύοντας την αδιάψευστη λογική των αριθμών. Πρωταγωνίστησε, λέει, στους αγώνες, με αποκορύφωμα τις κινητοποιήσεις μετά το συστημικό έγκλημα στα Τέμπη, αποκρύπτοντας τον πράγματι πρωταγωνιστικό του ρόλο στο εκλογικό καναλιζάρισμα της κοινωνικής διαθεσιμότητας και οργής. Στην ανακοίνωσή του εμφανίζεται μάλιστα αναδρομικά δικαιωμένο και για τη στάση του την περίοδο 2012-2015. Το ΚΚΕ δεν είδε τίποτα να παίζεται στη χώρα τα προηγούμενα χρόνια. Βρέθηκε εκτός του κύματος ανόδου του κινήματος, κόντρα στη θέληση και τα αιτήματα του λαού. Τώρα αφού ολοκληρώθηκε ο κύκλος της ήττας του αντιμνημονιακού κινήματος βλέπει την ευκαιρία για ενδυνάμωση του ΚΚΕ «χωρίς τις αυταπάτες του παρελθόντος». Η ενίσχυσή του είναι μια επιλογή «ασφάλειας» και όχι προοπτικής για ενδιαφέρουσες και ανατρεπτικές διεργασίες που μπορούν να αμφισβητήσουν στην πράξη τον συσχετισμό.
N.T.
